zaterdag 7 januari 2012

Matakana - Coromandell

De Goden hebben mijn gebeden verhoord ... deze morgen worden we gewekt met regen dus Marleen haar verbrand bolleke en mijn verbrand neuzeke hebben rust. Niemand gelooft me zeker? Leuk is inderdaad anders ... Na een prachtige 2 dagen valt de regen dus met bakken uit de hemel. Vandaag staan er 394 km rijden op het programma naar het schiereiland Coromandell. We zien er beiden wat tegenop maar na het ontbijt vertrekken we omstreeks 9 u toch vol goede moed. De eerste 2 uur gaan redelijk vlot maar dan komen we in een file terecht waardoor we heel veel tijd verliezen. We wanen ons even in België - regen en file - een dodelijke combinatie! De prachtige natuur doet ons echter beseffen dat we weldegelijk in Nieuw-Zeeland zitten. Deze is ook in de regen adembenemend en dat is voornamelijk te danken aan de agapanthussen die aan weerskanten van de weg in de berm staan. We hebben al snel door dat dit hier het plaatselijke onkruid is .... daar waar er bij ons pisbloemen, klaprozen of ander onkruid staat, duiken er hier dus prachtige paarse en witte bloemen op, overal waar je kijkt. Dat dit één van mijn lievelingsplanten is, zal er waarschijnlijk ook wel iets mee te maken hebben.




Ook de schaapjes maken het landschap heel pittoresk om naar te kijken. We zien op een gegeven moment enkele schaapjes met rode poepjes en Marleen vertelt me enthousiast dat zij weet wat dat betekent.  In Sint-Lenaerts worden de mannetjes ingesmeerd aan hun buikje met rode kleurstof. Wanneer de poepjes van de vrouwtjes rood zien, dan weet de eigenaar dat zijn schaapje gedekt is. Wanneer we een uurtje verder zijn, krijg ik plots de slappe lach want in een weiland zie ik schaapjes die volledig rood gekleurd zijn - tja die hebben wel heel erg hun best gedaan. Misschien heeft het hier dus een andere betekenis. Wie weet het antwoord? Rond de middag stoppen we in het plaatsje Matakana. Dit zou echt een super leuke stop geweest zijn, mocht het zonnetje geschenen hebben want het dorpje staat bekend om zijn marktje op zaterdagochtend met allerlei lekkernijen van de plaatselijke bioboeren. Nu viel alles dus in het water, letterlijk en figuurlijk. Er zijn leuke winkeltjes, enkele kunstgalerijen maar niet zo veel restaurantjes. We kiezen het meest rustige barretje uit waar we lunchen aan hoge tafeltjes achter plastieken gordijnen, waarlangs we de regen zien stromen. Omstreeks 2 u rijden we verder richting Auckland. Op de autostrade wordt er gewerkt, waardoor we opnieuw in een file terechtkomen. We gaan er op dat ogenblik echter nog vanuit dat we omstreeks 5u ten laatste op onze bestemming zullen aankomen. Wanneer we aan onze afslag komen, merken we echter al dat we die deadline niet zullen halen want de weg wordt smaller en hier beginnen de scherpe haarspeldbochten. Het feit dat we links rijden en we dus heel erg geconcentreerd moeten zijn zodat we niet tegen de rotswanden rijden of in de afgrond terechtkomen, maakt dit laatste stukje van de rit heel erg vermoeiend. Wanneer we in Coromandell aankomen, zijn we beiden zo opgelucht en gaan we op zoek naar ons hotel. Ik besluit het even te vragen in de plaatselijke 'liquor store' maar krijg daar te horen dat we nog lang niet op onze bestemming zijn - ons hotel ligt aan de kust maar wel aan de andere kant van de bergen. Volgens de verkoper is het nog 40 km en met dit weer zouden we er zeker nog 45 min over doen. De moed zakt me in de schoenen en ik moet ook Marleen het slechte nieuws nog vertellen. De haarspeldbochten worden scherper en scherper en zelfs van de mooie natuur kunnen we niet meer genieten. Het enige wat telt is zo snel mogelijk naar ons hotel. Het rijden in de bergen maakt me misselijk en ben dan ook blij wanneer we eindelijk ter plaatse zijn. Na ons luxueus, groot appartement van gisteren, valt de kamer vandaag een beetje tegen alhoewel ze mooi en proper is. Het is ondertussen 7u en we hebben dus bijna 9 u gedaan over 400 km. We droppen alles in de kamer en Marleen kruipt terug achter het stuur om even naar het centrum te rijden voor ons avondmaal. Gelukkig smaakt dat voortreffelijk en kunnen we met een goed gevoel deze dag afsluiten.

3 opmerkingen:

  1. Spijtig van al dat nat want de rit en de omgeving
    zouden met een zonnetje wel heel mooi zijn geweestzo te lezen.Hopelijk als jullie nu
    ontwaken lacht het zonnetje jullie
    tegen.
    Kusjes Greta

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een rit ! Ondertussen staat bij ons Nieuw Zeeland al twee dagen in het nieuws. Eerst een
    ballon die naar beneden is gekomen en nu worden
    we gewekt met het bericht dat wegens de storm
    een schip in twee is gebroken. Ik weet wel N.Z. is een groot land, maar toch denk ik dank wel aan jullie. Hopelijk wordt het gauw terug warm
    weer. Knuffel Liliane

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Eindelijk bijgelezen...had al een reactie geplaatst maar blijkbaar lukt het niet om een of ander reden...zelfs mijn moeder van 70 slaagt er wel in :-(
    Super om mee te kunnen reizen en ..eten door je verhalen. Ziet er allemaal super en lekker uit. ( denk aan de beiaard!!!) alhoewel...nee , genieten is de boodschap.
    Je blog is echt iets om alle dagen naar uit te kijken. Wees voorzichtig. Xx

    BeantwoordenVerwijderen