We worden wakker met een blauwe lucht en een mooi wit sneeuwtapijt. Na het ontbijt vertrekken we voor een zogenaamde 'nieuwe' wandeling die papa heeft uitgestippeld. We laten hem maar in de waan ... want hier hebben we nog gewandeld. Het zonnetje schijnt en het is zalig wandelen in de sneeuw. Na enkele kms wordt de schnapps al bovengehaald. Al snel worden mutsen, handschoenen en dikke truien uitgedaan want het is warm ondanks de lage temperatuur.
Mijn nieuwe botjes zijn een succes, warme voetjes en geen pijn. Het lijkt of we alleen op de wereld zijn, omgeven door witte vlakte. Dit is echt genieten. Rond de middag zijn we terug om even te rusten. Er wordt lekker gegeten en dan vertrekken we richting Oberkail waar er een kerstmarktje is. We wandelen opnieuw door de velden, langs de rivier. Het witte landschap is zo idyllisch! Af en toe lassen we een rustpauze in voor schnaps en lekkere amandelspijsstangen die Sandy meebracht. We passeren een paar wondermooie en stille plekjes, ver weg van de drukte. De immense laag sneeuw dempt alle geluiden. Het enige dat we horen, zijn onze voetstappen die een krakend geluid maken. Wat een zalige manier van ontspannen.
De bazin van ons hotel wacht ons op in het dorp waar haar zus een kraampje heeft met apfelpunch - met of zonder alcohol. Zoet maar lekker! Genoeg gewandeld voor vandaag - Sandy, Liliane en ikzelf rijden mee terug naar het hotel. 's Avonds wordt er weer lekker gegeten en van zodra ik mijn baksels van de les op donderdag bovenhaal, wordt er ook lekker gesnoept. Moe maar voldaan kruipt iedereen in z'n bed.
Posted with Blogsy
Geen opmerkingen:
Een reactie posten