Trekking Ta Van naar Cau May

Ik wordt als laatste wakker en heb zalig geslapen. De anderen, met uitzondering van Bart, blijkbaar niet. Nog even een douche om helemaal wakker te worden. We krijgen pancakes als ontbijt met banaan, chocolade, suiker of honing naar keuze en gaan daarna nog even met de vrouw des huizes op de foto. Ze waren super gastvrij, wat gereserveerd maar zeer vriendelijk. Ook het huis was best ok naar Vietnamese normen.

Daarna vertrekken we opnieuw op trektocht die volgens Hung iets zwaarder is dan die van gisteren. Heel veel dalen en klimmen temidden van prachtige rijstterrassen die zorgen voor een magisch lijnenspel. Het weer is hetzelfde als dat van gisteren, veel mist, fris briesje en af en toe de zon. Vooral dat laatste speelt ons parten want het is best intensief om die hellingen te beklimmen. Maar ... na elke klim, staat er een hutje met enkele bankjes zodat we even kunnen uitblazen. Het landschap hier is onwaarschijnlijk mooi, rijstterrassen en bamboebossen wisselen elkaar af. We banen ons een weg langs smalle onverharde paden en horen het prachtige geluid van de krekels, het fluiten van de vogeltjes - zalig! Gelukkig heeft het ook vannacht niet geregend want dan zou deze tocht levensgevaarlijk zijn of zoals Hung het zegt 'That would have been fun'!

Opnieuw wandelen er Zwarte Hmong met ons mee maar iedereen is geleerd, we zeggen alleen het hoogstnodige tegen hen. Af en toe grabbelt er eentje een dikke kever van de reuze bamboestokken die we passeren en dan trekt ze de pootjes van het arme dier één voor één uit om op te eten. Lekker zegt ze! Hung zegt dat er hier ook slangen zitten maar die hebben we gelukkig niet gezien. We passeren een eenzaam vrouwtje die wat uitrust op de berg en dat zijn de mooie momenten. Mensjes in een prachtige omgeving - daar geniet ik van!

Wanneer we boven op de berg komen, zien we prachtige rotsen met daartussen een kabbelend riviertje en onder ons een diep dal met alle schakeringen van groen. Dit is een geweldige plaats om even halt te houden. Het uitzicht is adembenemend! We hebben tijd want we zijn vanmorgen aan uurtje vroeger vertrokken dan gepland net om van zulke dingen te kunnen genieten. Fabby kan dan ook in alle rust een sigaretje opsteken ... of toch niet? De photoshoot duurt iets langer dan gepland want we schuiven onderuit op die rotsen :-)

We lunchen in Cau May. Wanneer we daar aankomen is iedereen oververhit, moe maar voldaan. Waar we wel geen zin meer in hebben, zijn bedelende vrouwen - gelukkig hebben ze de boodschap redelijk snel begrepen en druipen ze af. We krijgen noedelsoep met kip en zijn na het eten weer wat op kracht gekomen om te onderhandelen. Even later staan ze dan ook met z'n allen rond Agnes. Ze kunnen maar niet begrijpen dat je niet van iedereen iets kan kopen. De lieve kindersnoetjes doen me door de knieën gaan ... ik koop dan toch maar een kleinigheidje - ach ja wat is nu 2 euro voor ons?

De bus pikt ons op en brengt ons weer naar Sapa waar we ons nog even kunnen opfrissen alvorens naar het station te rijden. We verlaten Sapa zoals we gekomen zijn, volledig in de mist! Dineren doen we in Lao Cai want van hieruit nemen we de nachttrein naar Hanoi. We delen de coupé met Jan en Katrien deze keer. Iedereen is moe dus kruipen we snel onder de wol. Twee dagen geen blog want als we in Hanoi aankomen, rijden we rechtstreeks door naar Halong Bay voor een dag en nacht op de boot. Dat belooft het mooiste stukje van de reis te worden - duimen voor prachtig weer dus!

Posted with Blogsy