woensdag 25 mei 2016

Bari - Polignano - Locorotondo

Alles ziet er mooier uit als de zon schijnt ... we prijzen ons gelukkig dat ze weer van de partij is ook al staat er vandaag een lange busrit op het programma want we rijden helemaal terug naar Bari. Waarom Lauwers deze volgorde hanteert is ons een raadsel. Waarschijnlijk is het programma samengesteld door een man zegt Ingrid - die hun organisatie talent trekt op niets. Na een rit van 2 uur tussen de olijfbomen en wijngaarden met hier en daar de typische Trulli huisjes, maken we kennis met de mooie havenstad Bari, na Napels de grootste stad van Zuid Italië. Het oude centrum met zijn wirwar van straatjes staat in schril contrast met de dambordvormige lanen van het nieuwe Bari. We beginnen in de Citta Vecchia waar vrijwel alle bezienswaardigheden te vinden zijn.
 
Tot voor kort was dit gedeelte vervallen en een oord om te mijden vanwege de criminaliteit. Na een grondige opkuisbeurt en renovatie van de gebouwen, stadspoorten en muren heeft de wijk een heel ander aanzien gekregen. Op de kleine landtong waar Bari ligt, staan twee grote kerken. De grootste is de basiliek van San Nicola, patroonheilige van de vissers en zeelui. Deze trekt van einde en verre pelgrims aan. In de Basilica di San Nicola bevindt zich het relikwie van de heilige Nicolaas. Hij zou gestorven zijn in de 4e eeuw en zijn relikwie werd naar hier gebracht door de eerste kruisvaarders in de 11e eeuw. Eerst werd er een crypte gebouwd, later gevolgd door de kerk. Deze heilige zou een aantal wonderen verricht hebben, zo zou hij vermoorde kinderen weer tot leven gewekt hebben. Door dit wonder en vele andere is hij de beschermheilige van de kinderen geworden. De kathedraal Duomo di San Sabino werd in dezelfde periode gebouwd als de basiliek. San Sabino is de beschermheilige van Bari en zijn resten liggen in de crypte. De Arabisch aandoende straatjes in het centrum zijn geplaveid met mooie afgesleten, gladde marmeren stenen wat een extra oude sfeer creëert. Overal hangt de geur van lekker eten, waarschijnlijk omdat de Italiaanse mama's al van 's morgens vroeg achter de kookpot staan. Hier in Bari zijn er nog kleine straatjes waar de vrouwen dag in dag uit de orecchieti maken. Ze lachen ons vriendelijk toe en tonen in slow motion hoe de pasta gevormd wordt.
 
Op de grens van de oude en de nieuwe stad staat het kasteel, gebouwd in de 12e eeuw dat deel uitmaakte van een fortengordel langs de kustlijn om de stad te verdedigen tegen invallen vanuit het Oosten. Het gebouw heeft later verschillende functies gehad en werd vaak verbouwd. Wanneer we aan het nieuwe gedeelte komen, mogen we de mooiste winkelstraat van Bari even onveilig maken. Tijd dus om te snuffelen tussen de kleding, tassen en juwelen van de grote Italiaanse modemerken. De straat doet een beetje denken aan de Antwerpse Meir. Één winkel heeft veel succes want wanneer we terug bijeenkomen aan de bus zien we veel zakken van dezelfde winkel. Ook ik heb er iets gekocht voor een VIP in België :-) 

Langs deze kust vinden we ook het mooie Polignano a Mare. Met ongeveer 16.000 inwoners, een klein maar levendig vissersdorp omgeven door de prachtige blauwe wateren van de Adriatische zee. De skyline wordt gevormd door schitterende witte, vierkante mediterrane gebouwen. De groep gaat meloen met parmaham eten op een terras maar Ingrid en ik passen hiervoor en trekken er zelf op uit. Zalig om eens eventjes het gevoel te hebben echt vrij te zijn. Het middeleeuwse centrum is een opeenstapeling van huizen en kronkelende straatjes met veel trapjes en bloemen. We kuieren rustig door het dorp en ontdekken leuke plekjes. Hier woont ook een dichter die de trappen van zijn huis gedecoreerd heeft met een gedicht.
 
Allemaal in het Italiaans welteverstaan. De andere bewoners vonden dit blijkbaar een geweldig idee want her en der in het straatbeeld zien we nu gedichten opduiken. Jammer want de authenticiteit gaat zo wel een beetje verloren. Diegenen die vandaag een paraplu willen kopen, hebben geluk want bij zon kost hij slechts 5 euro, wanneer het regent betaal je echter 10 euro. Goed gevonden! Op een pleintje ontdekken we een klein terrasje waar we besluiten om ons even te zetten en te genieten van de rust. Er zitten nog enkele Antwerpenaren te lunchen dus hier zal het wel goed zijn. En dat is het ook! Ingrid verorbert haar reepje en ik ga voor de bruschetta pomodoro want daar krijg ik geen genoeg van. Niet te vettig, niet te zwaar en super lekker. Na anderhalf uurtje komen we opnieuw samen met de groep buiten de stadspoort en wandelen we naar het standbeeld van Domenico Modugno.
 
Polignano á Mare is namelijk de geboorteplaats van deze zanger die wereldberoemd werd met het liedje ‘Nel blu dipinto di blu’, beter bekend als ‘Volare’. Hij won hiermee in 1958 het bekende festival San Remo en werd derde op het Songfestival, maar zijn liedje werd een wereldhit. Uit volle borst zingen we bij zijn standbeeld en brengen hem zo een klein beetje terug tot leven. Na de groepsfoto dalen we af naar zijn geliefde blauwe zee en kijken van op de lager gelegen rotsen naar het lieflijke dorp. De zon brandt en in de baai liggen er dan ook verschillende mensen te zonnen op het strand en er zijn zelfs een paar moedige zwemmers die het koude water trotseren. Wij zijn blij dat de zachte zeebries een beetje verkoeling brengt. 
 
In de late namiddag rijden we verder naar Locorotondo, wat 'ronde plaats' betekent. En inderdaad de straatjes liggen in een ring rond een kegelvormige heuveltop. Dit is één van de mooiste dorpjes van de Valle d'Itria, de vallei van de Trulli. Bovenop de heuveltop hebben we een prachtig uitzicht over de heuvels en velden. Hier vindt jaarlijks een wedstrijd plaats voor het mooiste balkon maar de inwoners zijn duidelijk nog niet begonnen want de balkonnetjes zijn allemaal zo goed als leeg, wat het dorp heel wat minder pittoresk maakt dan we hadden gehoopt. Je kan je het niet voorstellen dat een toilet een toeristische attractie wordt maar in Locorotondo is er eentje dat je niet mag overslaan volgens de reisgids.  Vermits ik de uitgelezen persoon ben om dit te testen, gaan we er langs. De ontvangt is warm en alles is er kraaknet. Er ontbreken ook geen accessoires want er is zelfs radio en tv. Bovendien krijg je er een gratis lach van een knappe Italiaan bovenop. Hier betalen we met plezier voor ons toiletbezoekje. 
 
Rond half 6 rijden we terug naar ons hotel. Zoals de twee voorbije dagen is het drie gangen diner weer top. We mogen telkens kiezen tussen 2 voor- en 2 hoofdgerechten dus er is altijd wel iets bij dat ik lekker vind. Bovendien doen ze er hier ook niet moeilijk over als ik iets zonder kaas vraag.

1 opmerking:

  1. Weeral een prachtige dag ben blij voor jullie .
    Je kunt aan je zusje de vertaling vragen van het gedicht?
    Geniet nog van het zonnetje want hier vandaag een beetje
    zon maar voor het weekend voorspellen ze regen en onweer!! Dikke knuffel

    BeantwoordenVerwijderen