zondag 12 juli 2015

Varen - dag 3

Ik word gewekt met regen dus draai ik me nog maar eens om. Rond half 8 gaat de motor aan en zijn Rudi en Diane al in rep en roer om te vertrekken, ik kom boven water wanneer we in het kanaal van zuid Beveland zijn. Nino is kletsnat want heeft in de regen gelopen en ook Dianeke ziet er wat verwaterd uit. De verwarming wordt opgezet want de temperatuur, in vergelijking met de twee vorige dagen, is zeer laag. Tja 3 dagen na elkaar mooi weer dat kan niet met mij er bij! Maar we klagen niet want het was een super weekend. Wanneer we aan de spoorwegbrug komen, vraagt de man of 'Dolfijn' wat gas wil geven want de sluis staat open en dan kunnen we nog mee. Ja Solveig - Dolfijn what's is in a name? Als je ziet wat een gekke namen sommige boten hebben en dan communiceren via een walkie talkie systeem - niet simpel :-) Na 5 uurtjes varen zien we de skyline van Antwerpen opnieuw. Home sweet home!

zaterdag 11 juli 2015

Varen - dag 2

De volgende ochtend komt het zonnetje door het dakterras en dat maakt dat ik stilletjes ontwaak. Ik heb zalig geslapen - die onmetelijke stilte met uitzondering van het zachte geklots van het water tegen de boeg. De oude vissersboot naast ons is verdwenen. Om 4 u vannacht was hij er al niet meer. De geur van vers gebakken brood komt me tegemoet en de ochtend komt langzaam op gang. Terwijl ik een tasje thee drink, springen de buurjongens al in het water, dat trouwens om 8u30 al 23 graden is. Aangenaam warm dus en dat ervaart Nino ook aan den lijve wanneer hij enige minuten later in het water valt. Twee grote honden lopen hem achterna en hij wil aan boord springen maar blijft met zijn pootjes aan de zijkant hangen. Diane roept de longen uit haar lijf maar wij horen het niet. Plots hoor ik een raar geluidje en ik roep ... Op dat moment lost hij en valt in het water tussen de boot en de wal. Gelukkig is Rudi super snel - in zijn onderbroek springt hij op de steiger en grijpt Nino aan zijn harnasje. Eind goed al goed. Nino wordt gewassen en is terug gelukkig. Diane moet wel even bekomen want ze heeft de daver op haar lijf. Een groep ganzen heeft onze ontbijtplaats naast het water ingepalmd. Die beestjes staan gekend als territorium verdedigers dus misschien is het toch veiliger elders een plekje te zoeken. We merken op dat het al half 11 is ondertussen dus besluiten we alvast koers te zetten naar het dorpje Veere en onderweg te ontbijten. De motor wordt gestart, we verlaten ons mooie idyllische plekje en kiezen het ruime sop. Het ontbijt smaakt heerlijk en ik waan me ergens in een warm land, enkel de palmbomen ontbreken. Aan de oevers zien we veel fietsers en wandelaars die genieten van de mooie natuur hier. Het Veerse meer is veel kleiner dan het Grevelingenmeer en ook heel erg druk. Het wemelt er van de surfplanken, roeibootjes en kleine zeiljachten. Ik ben in de wolken want we naderen na een twee uurtjes varen het gezellige stadje Veere. We mogen maar tot één uur aanmeren dus Diane en ik trekken er op uit om even wat te shoppen. Met een klein houten trapje klimmen we op de kade en boven bevinden we ons onmiddellijk in de gezellige drukte van een klein marktje. Een vrouwtje zit in typische klederdracht haar garnaaltjes te pellen, de geur van heerlijke gebakken vis dringt diep in onze neusgaten en wekt ons honger gevoel op.
Aan het centrale plein zien we een aantal koetsen en ook hier dragen de mensen hun originele klederdracht. Er is volgens de winkelbediende iets te doen zoals bij ons het ganzen rijden. Nino heeft het blijkbaar niet zo met paarden en wordt wat onrustig. We duikelen een winkeltje binnen en daar krijgt hij een speeltje om zijn aandacht een beetje af te leiden. Ik doe mezelf een prachtig thee serviesje cadeau. Je kan het volledig zelf samenstellen en het bestaat uit veel delen maar vermits Rudi en Diane nu hun vaste stek op linkeroever hebben, zullen ze nog wel eens naar Veere komen en dan kan ik telkens wat bij bestellen :-) De piepkleine huisjes tussen het groen en de mooi aangelegde voortuintjes maken Veere heel pittoresk. Na een uurtje moeten we dit prachtige dorpje alweer verlaten maar we hebben er van genoten. Diane en ik doen onze bikini aan en Rudi trekt de zeilen. Daar gaan we weer. Het zachte geluid van de boeg die door het water klieft en de wind die door de haren waait, is werkelijk zalig. In no time ben ik helemaal zen. Girls just wanna have sun. Tijd dus om ons languit op het dek te leggen en weer even te genieten van de zon met een boekje. Langzaam dut ik in op de wiegende beweging van het water. Ik kan het iedereen met een hectisch leven aanbevelen. Mijn hoofd is helemaal leeg - pure ontspanning. Af en toe komen er boten voorbij, waar de bemanning vol bewondering naar de Solveig zit te gapen. Een Franse vrouw roept haar man en zegt 'Regarde, quelle charisma ce bateau'. Rond half 5 komen we aan bij de sluis en leggen we ons vast aan een aanlegsteiger om te wachten tot de deuren open gaan. Van zodra deze een uurtje later geopend worden, steekt zo'n groot polyester geval ons voor. Op het dek luide muziek en drie yuppies met dito vrouwen waar de arrogantie van af druipt. Ja het is goed weer dus alle luxe vaarders die met wat slechter weer liever in de jachthaven blijven om daar show te verkopen, komen nu buiten. We zeilen verder naar Wemeldingen waar we de nacht zullen doorbrengen. Bijna een hele dag gezeild ... ik ben een gelukkig mens! Wanneer we op de bestemming aankomen, ben ik aangenaam verrast want het dorpje ziet er echt geweldig uit. We varen door een oude sluis en komen zo in het pittoreske kleine binnenhaventje met dito windmolen ... hoe Hollands kan het zijn?
De oesters hangen hier aan de rotsen dus voor de liefhebbers een waar smul paradijs. Rudi en ik gaan betalen terwijl Dianeke aan het eten begint. Wanneer we terugkomen, komt de heerlijke geur van gebakken kip ons al tegemoet. Er wordt een heerlijke pasta bereid. Wanneer de nacht valt kruip ik onder de wol. Ik denk niet dat ze me zullen moeten wiegen vannacht :-)


vrijdag 10 juli 2015

Varen - dag 1

Naar jaarlijkse traditie trakteren Rudi en Diane me op een weekendje zeilen. Twee dagen lang weer en wind trotseren, dat is telkens weer genieten want hun traditionele zeilboot heeft klasse en charisma en is veel mooier dan die drijvende polyesterboten. De zon is van de partij dus ik ben blij dat ik mijn bikini en short meebracht – zonder twijfel de enige noodzakelijke onderdelen van mijn zeiloutfit.
Om 10u sta ik in de jachthaven van Linkeroever waar Rudi me al opwacht. Even later komt ook Diane aan en zijn we voltallig ... we kunnen vertrekken. De crew – Rudi en Diane – gooien de trossen los en de Solveig zet koers naar de Schelde. Van zodra we de jachthaven buiten varen word ik verrast door de prachtige skyline van Antwerpen. Voor Diane en Rudi is dit heel gewoon maar ik vind het toch echt wel bijzonder om mijn stad eens van de andere kant, van op het water te zien. De kathedraal, de kaaien en de vele terrasjes die hier aangelegd werden ... ik wist van hun bestaan zelfs niets af. Daar moet ik één van de komende weken eens passeren! Aan boord is het al luieren, bijpraten en zonnen wat de klok slaat. De vrijheid, de verbondenheid met de natuur, het relaxerende gevoel daar gaat het om bij het zeilen. We passeren achtereenvolgens Lilo, Doel en last but not least BASF - zalig gevoel dat ik daar nu even niet zit met dit warme weer :-) Na een paar uurtjes varen bereiken we de eerste sluis. Van zodra we deze binnen varen, leggen we ons aan tegen de hoge muren en wachten tot de deuren achter ons sluiten. Een lichter voor ons raakt in de problemen dus het duurt even voor we verder kunnen. Hij botst tot twee keer toe tegen de muren ... waarschijnlijk is hij nog aan het leren hoe een sluis door te varen. Even voordien was wel de politie aan boord geweest dus misschien was hij wel dronken en is zijn vrouw het aan't proberen. De deuren voor ons gaan open en we komen vervolgens op de Oosterschelde via het Kanaal door zuid Beveland en zetten koers naar het Veerse meer. Nu beginnen de zaligste momenten van de dag. De rust die over het schip komt wanneer na het hijsen van de zeilen, de motor het zwijgen wordt opgelegd. Al snel is echter duidelijk dat er helemaal geen wind is ... maw we blijven gewoon onbeweeglijk liggen. Rudi zegt me dat ik maar moet gillen als het te wild wordt ... Yeah right! Toch is het geweldig om rustig in het zonnetje te zitten met een boekje in de hand en enkel het klotsen van het water te horen. Windsnelheid loopt op tot 2,3 (wow) en we varen voorbij Goes. Langzaam maar zeker. Ja zeilen is zalig ook als je enkel wat ligt te dobberen en met een lekker drankje in de hand op het dek kan genieten. Nino is ook stilgevallen en ligt in zijn fluo zwemvestje uitgeteld en lang uitgerekt op het dek te slapen. Geruisloos passeren we een zandbank met wel duizenden vogels ... van zilvermeeuwen tot lepelaars. Met de verrekijker kunnen we ze van heel dichtbij gade slaan. De zon brandt op mijn gezicht en de lucht is staalblauw. Leven op het ritme van het water. Vakantiegevoel: check! Na een paar uurtjes gaat de motor terug aan want we naderen de tweede sluis. Hier liggen we zeker een half uur maar dat is niet erg want ondertussen is de zon al een beetje gezakt en glinstert op het wateroppervlak ... het academisch kwartiertje dus tijd om wat foto's te nemen.
Wanneer we het Veerse meer opvaren, zien we aan de oevers een groot aantal koeien die ons loom grazend vanop hun lapje weiland in het groen gade slaan. We varen in de richting van een klein eilandje en zoeken daar een plekje om te overnachten. Dit matroosje denkt dat het tijd wordt om ook eens iets te doen dus gooi ik de fenders uit. Eerste en laatste krachttoer van de dag :-) Wanneer we op ons idyllisch plekje liggen, begint Diane met het avondeten terwijl Rudi de touwen wat strakker trekt en ik alvast Nino uit laat. Het beestje heeft bijna 9 uur zijn plasje opgehouden - daar kan ik nog iets van leren! Daarna is het tijd voor de aperitief ... een caipirinha. Zeeziek zal ik nu wel niet meer worden zeker? Ondertussen komt er een heerlijke geur uit de keuken .... de BBQ van onze buren hier is er niets tegen. Terwijl een groep ganzen door de schapenwolkjes vliegt, installeert Rudi de tafel en onze stoeltjes! Dianneke legt me weer geweldig in de watten want zoals elke keer tovert ze een goddelijk gerecht uit de kleine kombuis. Vanavond een lekker visje uit de oven met tomaat, limoen en puree. Terwijl de zon zachtjes ondergaat, dineren we dan ook in stijl aan de oever van het water.
Rudi haalt zijn drone boven en laat de kleine jongen in hem los. In no time haalt de buurman een nog groter ding boven om mee te spelen ... boys and toys, niet te schatten :-) De jeugd van de aangemeerde boten, zwemt in het warme water ... bijna 22u en dat is nog steeds 23,5 graden warm. Na het eten nog een pasteis de Belem en wat napraten over deze heerlijke eerste dag op het water