zondag 28 augustus 2011

Ibiza - Cap Blanc

Vandaag besluiten we een boottochtje te maken naar Cap Blanc, een grot die op verschillende plaatsen in verbinding staat met de zee. Liliane houdt van varen dus ze geniet maar het genot is van korte duur want al na een kwartiertje varen, arriveren we bij de grot. Hier bevindt zich een klein aquarium waar het zeewater inloopt. Daarin zwemmen verschillende vissen. Er is een wandelpad gemaakt tussen de twee bassins zodat onze voetjes droog blijven. Op zich is dit niet echt een belevenis, tenzij misschien voor kleine kinderen maar de omgeving en het gezellige barretje maken veel goed. We besluiten om hier dan maar wat langer te blijven en te genieten van het zonnetje onder het genot van een heerlijk drankje. Greta en ik maken nadien nog even een wandeling alvorens we de boot terugnemen naar San Antonio. 



We eten opnieuw aan het strand – papa gaat voor inktvis, mama, Greta en ik voor gamba’s en Liliane kiest mosseltjes. Alles is weer lekker klaargemaakt met heel veel look en olijfolie, de typische mediterrane smaken. 


De rest van de dag genieten we gewoon van het zonnetje. Greta en ik trekken naar het strand want we willen ons nu toch ook even languit op een ligstoel neervlijen met de voetjes omhoog. Terwijl wij genieten van de zon, gaan Liliane, ma en pa iets drinken aan het strandbarretje.



’s Avonds nog een lekkere cocktail in het hotel om onze reis mooi af te sluiten! Op deze laatste dag kan ik jullie alvast melden dat ik werkelijk spijt heb dat het voorbij is en straks terug op het vliegtuig richting het koude België moet. Ibiza heeft mijn hart heel snel veroverd – het was eigenlijk een coup de foudre, liefde op het eerste gezicht zeg maar! Het eiland van Love & Peace, de adembenemende zonsondergangen en het azuurblauwe water zullen voor altijd in mijn hart zitten

zaterdag 27 augustus 2011

Ibiza - Santa Eularia des Riu

Na het ontbijt rijden we naar de derde grootste stad van het eiland, Santa Eularia des Riu. Het centrum bestaat uit kleine Moorse pittoreske huisjes. Heerlijk om zo in de kleine steegjes rond te slenteren. Dat is echt vakantie! Boven op de heuvel staat er een mooi kerkje dus besluiten we maar weer eens te klimmen. Liliane wacht opnieuw beneden want zij ziet de klim niet zitten. Wij zijn blij dat we het gedaan hebben want wat hangt er in dit piepkleine kerkje? Echt waar, een prachtig schilderij van onze lievelingsschilder Salvator Dali. De klim dus meer dan waard! Santa Eularia des Riu ligt aan het water dus besluiten we naar de promenade te wandelen. Ter hoogte van de toegangsweg wordt de rivier overspannen door een oud aquaduct uit zandsteen. Volgens de legende werd de brug gebouwd door de vorst van de duisternis.



Bij de promenade aangekomen, zijn we aangenaam verrast. Deze is heel breed en mooi versierd met prachtige bloemen. Zalig is het hier in het zonnetje want er is een fris zeebriesje. In de wijk Siësta is alles prima onderhouden en er zijn leuke pleintjes en waterpartijen. Bovendien is er een marktje met leuke hebbedingetjes. Daar laten we Liliane met een gerust hartje achter want we trekken het stadje in en dat is weer klimmen.  Santa Eularia des Riu is van een ingetogen schoonheid. De stilte in de bovenstad is heerlijk en veel toeristen komen we hier niet tegen. 




Wie Ibiza zegt, zegt hippiemarkten en een van de bekendste is Las Dalias in San Carlos, een walhalla voor shoppers! Wat begon als een kleinschalig marktje met zelfgemaakte sierraden, is nu uitgeroeid tot een reusachtige markt en een ware toeristische attractie. Hier zijn we niet alleen! Bij aankomst op de parking die net naast de markt gelegen is, zijn we gefascineerd door een levend standbeeld. De volledig roodgekleurde man hangt boven een blok met slechts aan 1 zijkantje een steun. Indrukwekkend! Ik ben een vrouw die graag zwarte outfits draagt. Gelukkig heb ik deze keer toch iets meer kleur in mijn bagage gestoken. Maar voor diegenen die dat niet doen, geen paniek, op deze markt zijn genoeg standjes met kleurrijke outfits. Hier kan je jezelf dus altijd een ‘last minute ibiza-proof look’ aanmeten. Op de markt heerst een relaxte sfeer en overal hangt er een wierrookgeur. We dwalen eindeloos langs de kraampjes met kleurrijke kleding, leuke laarsjes, handgemaakte lederwaren, vrolijke sieraden en nog veel meer! Uiteraard met een gezellig muziekje op de achtergrond. Op het hoogtepunt van het hippietijdperk verbleven er jaarlijks meer dan 100.000 hippies op Ibiza maar vandaag de dag zijn er niet zoveel hippies meer te vinden op het eiland, behalve hier dan! De vrouwen dragen mooie witte linnen jurken, een kleurige bloem in hun haren en prachtige sandalen. Het is een kledingstijl die vandaag de dag hier nog heel populair is. 



Na de drukte van de kleurrijke markt rijden we verder naar Sant Llorenc de Balafia, een versterkte nederzetting en het enige overgebleven Moorse dorp van Ibiza. De bouw van de huizen laat zien hoe de boeren zich vroeger verdedigden tegen aanvallen van piraten. Het kleine dorp bestaat uit kubusvormige, witgeschilderde huizen met platte daken, dikke muren en kleine ramen. Het is een landbouwgebied en veel is er niet te beleven. Er staat opnieuw een klein wit kerkje, hoe kan het ook anders? We nemen even de tijd voor een kleine wandeling tussen de amandelbomen en fruitbomen. 


Alvorens terug naar het hotel te gaan, keren we nog even terug naar de kust voor een heerlijk ijsje bij Gelateria Miretti, het beste ijssalon van Ibiza, althans volgens de inwoners van Santa Eularia des Riu zelf. Er zijn meer dan 40 verschillende smaken en het heerlijk ambachtelijk Italiaans ijs is van een uitmuntende kwaliteit, lekker smeuïg en een zalige verfrissing op deze wederom hete dag.


We hebben onze auto geparkeerd in een parkeergarage en papa gaat alvast de auto halen terwijl wij gaan betalen. Wanneer we aan de betaalautomaat staan, horen we gepiep en kort daarna een enorme knal. Mama kijkt naar mij en zegt ‘dat is uwe pa’ en gelijk heeft ze! Ondanks het feit dat de auto een flink fluitsignaal gaf, knalde hij met de achterkant van de auto tegen de muur. Hij is helemaal van z’n melk en wanneer de man van de parkeergarage erbij komt is het hek helemaal van de dam. De man begint me daar te roepen en te tieren. Ik probeer hem in mijn beste Spaans te kalmeren en zeg hem dat het een ongeluk is. Uiteindelijk laat hij het toch voor wat het is en verdwijnt weer in zijn kot. Blaffende honden bijten niet zeker? De auto heeft achteraan een flinke deuk opgelopen en ook papa z’n ego heeft een deuk. Hij ziet zo wit als een papiertje. In de auto bedenken we alvast een heel scenario voor het autolease bedrijf. 


Bij aankomst in San Antonio trekken we naar Europcar. Papa met lood in de schoenen, ik vol zelfvertrouwen. We zijn verzekerd dus dat komt wel goed! Ik vertel de vrouw achter de balie dat we de auto gisterenavond aan het hotel hadden geparkeerd en dat er deze morgen een deuk zat aan de achterkant. In mijn blog heb ik reeds vermeldt dat het hotel gelegen is aan een zeer smal straatje waar ook de bus doorrijdt dus heel onwaarschijnlijk is het niet als er daar iemand tegen de auto zou rijden. De dame achter de balie gaat even mee met ons naar de auto en is volledig overtuigd. Papieren worden afgetekend en de zaak is gesloten. Geen kosten voor ons! Gelukkig was dit de laatste dag want ik denk niet dat papa nog graag in die auto was gestapt.   



Na het avondeten besluiten we nog eens naar de promenade van San Antonio te trekken voor een cocktail of twee. Terwijl de jeugd zich helemaal laat gaan in de talrijke discotheken die het stadje rijk is, wandelen wij terug naar het hotel voor een goede nachtrust. ’s Avonds, wat zeg ik ’s nachts word ik wakker geschud door een harde knal. Zowel Liliane als ikzelf zitten recht in ons bed. Wat blijkt er is iets te vieren op het eiland want we worden verrast met een prachtig vuurwerk. 


vrijdag 26 augustus 2011

Ibiza - Santa Gertrudia de Fruitera en Ses Salinas

Vandaag rijden we naar San Rafael de Forca, een dorpje waar veel keramiekkunstenaars zich gevestigd hebben. In de vele ateliers kunnen we de kunstenaars aan het werk zien en uiteraard ook allerlei souvenirs kopen voor thuis. Mama ziet in één van de winkeltjes mooie hoedjes en vermits de zon zo hard brandt, besluit ze om er eentje te kopen. Zonder het te beseffen lijkt ze nu wel een echte diva. We zijn het er allemaal over eens, het staat haar prachtig!



Het hoofdplein van het dorp werd opgedragen aan ene Joan Cardona Mari, priester en historicus en er werd hier voor hem natuurlijk ook een standbeeld opgericht net naast een pittoresk kerkje. In dit dorpje is de typische architectuur van Ibiza goed zichtbaar. De huisjes zijn allemaal witgeverfd en hebben allen zeer dikke muren met kleine raampjes. 


De omgeving is prachtig. Het landschap wordt gedomineerd door amandelbomen, johannesbroodbomen en vooral indrukwekkende oude olijfbomen. De grillige vormen van de olijfbomen vind ik prachtig en bovendien heeft de grond een prachtige vuurrode kleur die mooi afsteekt tegen de blauwe lucht.  We zien een vrouwtje de olijven met een stok uit de bomen slaan. 



Onze volgende stop is Santa Gertrudia de Fruitera, een dorp dat ongeveer in het hart van Ibiza ligt. Bar La Costa is een fenomeen in dit dorp en dus besluiten we om hier te eten. De bocadillos oftewel broodjes zouden hier volgens de locals superlekker zijn. Het plafond boven de bar hangt vol met heerlijk geurende hammen en het restaurant is kleurrijk ingericht. De broodjes die op tafel komen, zijn inderdaad overheerlijk! Ze zijn belegd met ham, heel veel look, olijfolie en tomaat.  Hier kom je niet om sjiek te dineren, maar om te genieten van de Spaanse sfeer onder het genot van een glaasje wijn. De prijzen zijn zeer betaalbaar om niet te zeggen goedkoop. Bar La Costa is echt een aanrader!


We wandelen nog wat door het mooie stadje en gaan even op het grappige standbeeld zitten. Ja ik weet het, normaal zou ik nooit of te nooit op een standbeeld kruipen want dat vind ik echt ‘not done’ maar hier is de verleiding gewoon te groot. Het standbeeld is namelijk een vrouwenlichaam in de vorm van een stoel.  Alle bedrijvigheid speelt zich af om en rond de kerk.  



Met ons buikje vol, rijden we naar de Cova de Can Marca, een van de oudste grotten van Ibiza. Ze schatten dat de grot wel meer dan 100.000 jaar oud is. Hierdoor heeft de grot door al die jaren heen prachtige stalactieten (hangende druipstenen) en stalagmieten (staande druipstenen) gekregen en zijn de watervallen en de waterbeddingen versteend. Rond 1970 ontdekte de Belgische Jean-Pierre van der Abeelle de grot en hij wilde deze graag toegankelijk maken voor het publiek. Voordat deze Belgische man de grot had ontdekt, werd ze vooral gebruikt door smokkelaars om hun illegale spullen te verstoppen. Tot op de dag van vandaag kun je nog steeds duidelijk de rode en zwarte markeringen zien die zij hebben geschilderd om de grot te kunnen verlaten bij gevaar. We moeten even wachten voor er een rondleiding begint maar dat is geen straf want het uitzicht op de mooie baai is prachtig. Bovendien zit het hier vol met kleine hagedisjes, de trots van het eiland. Na een half uurtje mogen we samen met de gids de grot in. Het is er zeer aangenaam van temperatuur, zo’n 20 graden en dat is een verademing na die hitte van buiten. Onze rondrit in de grot duurt ongeveer 40 minuten en ik vind het prachtig. Zelfs onder de grond is het kleurrijk.  Vooral het heldergroene water vind ik prachtig.



We rijden verder door naar Ses Salinas, een nationaal park dat op de Wereld Erfgoedlijst van UNESCO staat. In dit natuurpark zijn maar liefst 178 plantensoorten en 210 verschillende soorten vogels, waaronder Flamingo’s, de steltkluut en de bergeend. Uiteraard zijn er hier ook veel hagedissen. We rijden dwars door het zoutwinningsgebied en de zoutmijnen zijn echt indrukwekkend. Zeewater wordt naar bekkens geleid en de zon doet de rest. Door de verdamping ontstaan er dikke korsten zout en deze zorgen voor een uniek landschap. Ik ben zo druk in de weer met mijn fotocamera dat ik me mistrap en met mijn slippers diep in de modder vast kom te zitten. Gelukkig is er ook mooi zuiver water waar ik het slijk er weer kan afspoelen. Het heerlijke ‘Sal de Ibiza’ is een spectaculair tafelzout van hoge kwaliteit en het is erg geliefd bij zowel inwoners als toeristen. Het tafelzout is 100% natuurlijk omdat er niets bijgevoegd of weggenomen wordt waardoor haar 80 vitale mineralen worden behouden. Het zout heeft enkel een stralende zon, stenen maalmolens en een heerlijke zeebries nodig.  We wandelen door het nationaal park tot aan het strand waar het zachte licht van de ondergaande zon ons helemaal betovert. Hier is het water kraakhelder. Momenteel is er hier nog bijna geen toerisme maar ik hou mijn hart al vast voor de komende jaren want de rotsblokken met her en der wat struiken tussen, leiden naar een prachtig wit strand waar je je zo in de Caraïben zou wanen.



donderdag 25 augustus 2011

Ibiza - De kust in het Zuidwesten

Na het ontbijt pikken we onze auto op en ik ben in mijn nopjes want het is een Nissan Qashqai. Hier heb ik altijd al eens willen mee rijden maar dat is buiten onze pa gerekend want zijn stuur geeft hij niet graag af. Misschien straks? 


De kustlijn van Ibiza is prachtig! Het eiland is niet groot (circa 550 km²), dus je bent altijd dicht bij de zee. Het is heerlijk om een dagje van het ene dorpje naar het andere te rijden met de azuurblauwe zee steeds op de achtergrond.  Onze eerste bestemming is Sant Joseph de Sa Talaia, gelegen tussen de heuvels in het Zuidwesten van het eiland. Er valt weinig spectaculairs over te vertellen maar dat is juist het aantrekkelijke van dit charmante dorpje. Het is nog lekker authentiek en veel toeristen komen we hier niet tegen. Net tegenover een prachtige oude olijfboom, staat het kleine maar mooie kerkje van het dorp. Het interieur heeft een prachtig versierd altaar, opmerkelijke glasramen en een preekstoel met houtsnijwerk. Op vakantie zijn we altijd op zoek naar sfeervolle terrasjes en Raco Verde is zo een plek. Het betekent letterlijk ‘groene hoek’ in het Catalaans en dat is het ook. De grote zomertuin is omringd door bijzondere planten. Het is hier erg rustig, buiten een Spaans gezinnetje is er hier niemand.


We rijden verder naar de baai van Sa Caleta, een uniek plekje op Ibiza met adembenemende vergezichten en een grillige kustlijn met inhammen en steile rotsen. Een smal weggetje brengt ons tot aan een parkeerplaatsje vlak aan het strand. Het blauwe water spat tegen de indrukwekkende kliffen omhoog en zonnekloppers liggen languit op het strand te zonnen. Hier komen veel locals genieten van de rust. Ondertussen hebben we honger gekregen en besluiten we hier een lekker visje te eten. 


We vervolgen onze tocht langs de kustlijn en komen zo in Es Cubells. Hier lijkt het of de tijd heeft stilgestaan. Hier proef je het echte authentieke Ibiza! Het ligt op de top van een steile rots met een geweldig zicht over het eiland Formentera. Het monument van de visser werd onthuld in 1996 en is een eerbetoon aan de mensen van de zee. 



In Cala d’Hort hebben we een prachtig zicht op het mysterieuze rotseiland Es Vedra. De indrukwekkende rots is bijna 400 meter hoog en volgens velen is de mystieke energie van Es Vedra op het hele eiland voelbaar. Er is geen magischere plek op Ibiza dan deze en volgens kenners de derde meest magische plek op aarde, na de Noordpool en de Bermudadriehoek, al durven geologen dat te betwisten. Toch slaan kompassen er tilt en raken ook overvliegende vogels het noorden kwijt. Jimi Hendrix beweerde ooit dat hij hier met aliens gecommuniceerd heeft op de terugweg van het Woodstock Festival, al durf ik te betwijfelen of hij op dat ogenblik wel helder kon denken. 


We eindigen deze prachtige dag in Sant Augusti, een klein gehuchtje in het zuidwesten van Ibiza. De wegen naar dit kleine dorpje zijn nog niet platgetreden door toeristen en het is er dan ook heerlijk rustig.  Er zijn maar drie straten en bijgevolg ook weinig voorzieningen. Het zijn vooral wijngaarden die het dorpje omringen. Druivenranken en cactussen met heerlijk rijpe vijgen groeien hier langs de kant van de weg. Onze vrienden kennen zeker het verhaal van onze pa en zijn cactusvijgen maar voor diegenen die het niet weten: Coiske heeft ooit geprobeerd om met zijn blote handen een cactusvijg te plukken. Gevolg zijn handen zaten vol met minuscule stekeltjes van de cactus en dat heeft uren gekost vooraleer die allemaal verwijderd waren. Hij denkt dus deze keer iets langer na alvorens nog eens zo’n stommiteit te begaan. Voor de foto doet hij wel graag alsof hij al een volledige zak geplukt heeft maar in werkelijkheid hebben we die gewoon gekocht.



Terug in San Antonio is het even zoeken naar een geschikt parkeerplaatsje voor ons autootje want het hotel is omringt door kleine, smalle straatjes en het is niet zo evident om veilig te parkeren hier. Maar wie zoekt die vindt! Aan tafel genieten we nog na van onze tocht van vandaag en we kruipen moe maar voldaan in ons bedje. 


woensdag 24 augustus 2011

Ibiza - Ibiza stad

Vandaag trekken we opnieuw de stad in om verder op ontdekking te gaan en we krijgen zelfs Liliane zover dat ze deze voormiddag toch mee gaat wandelen in de oude stad.  We genieten van de kleine, smalle straatjes die bezaaid zijn met kinderkopjes en stappen af en toe een winkeltje binnen want Ibiza Stad is echt wel het shopping paradijs van het eiland. Er is een grote diversiteit aan winkels, van de grote modeketens tot aan kleine vitagewinkeltjes en boetiekjes met de typische witte Ibiza jurkjes.  Dat winkelen is niet echt aan onze pa besteed, dus hij zit meer dan eens op een bankje te wachten vandaag. 



We lunchen in een gezellig restaurantje en nemen er onze tijd voor.  In de late namiddag kuieren we wat op de promenade van de nieuwe stad. Wanneer we terugkomen in ons hotel zetten we ons met z’n allen op het terras van onze kamer met lekkere tapa’s en nemen we alvast ons aperitiefje alvorens naar het restaurant te trekken. Enig minpuntje aan dit hotel is dat het ontbijt en avondeten altijd binnen wordt geserveerd. Ook de avonden zijn hier lekker zacht van temperatuur en we zouden het wel leuk vinden, mochten we daar ’s avonds ook van kunnen genieten.


dinsdag 23 augustus 2011

Ibiza - Ibiza stad

Vandaag trekken we met de lijnbus naar Ibiza Stad, ook wel Eivissa genoemd. Het is slechts 30 minuutjes rijden vanuit San Antonio en we worden afgezet in de benedenstad aan de haven waar we alvast eerst iets gaan drinken. Nee geen alcohol zo vroeg op de ochtend – we zouden niet durven! Daarna starten we onze wandeling aan de Passeig de Vara de Rey, een straat met een mooi plein in het midden. De zon brandt al flink maar hier is het zeer aangenaam in de schaduw van de prachtige bomen. Midden op de Vara del Rey staat het standbeeld van generaal Joaquin Vara de Rey y Rubio. Met een zwaard in zijn hand een imposante verschijning. Hij is geboren in het kasteel van Ibiza-stad en is gestorven in een nederlaag in de Spaans-Amerikaanse oorlog. Naast het plein zijn er ook tal van leuke hippiewinkeltjes waar kledij en accessoires verkocht worden uit de’ flower power’ tijd. Het is fijn om er even tussen te snuisteren maar we vinden niet echt iets naar onze smaak. In het toeristenbureau halen we alvast een goed stadsplan zodat we vandaag onze weg kunnen vinden. Het nieuwe gedeelte van Ibiza stad ofwel de benedenstad is eigenlijk rond de oude stad gebouwd. 



Dalt Vila, letterlijk ‘hoge stad’ is de oude stadskern van Ibiza Stad en tevens het historisch centrum. De wijk is gelegen op een heuvel en lijkt uit te stijgen boven het blauwe water van de Middellandse Zee. We passeren een gezellig marktje waar de plaatselijke bevolking hun waar aanbiedt. Kleur overheerst er hier – al dat sappige fruit en de verse groenten lijken wel opgeblonken voor de bezoekers.  Af en toe mogen we aan een kraampje iets proeven en daar geniet Liliane nog het meest van denk ik. 


Diëten op vakantie is sowieso een slecht idee maar diegenen die het toch willen proberen, zijn eraan voor de moeite want het eten is hier verrukkelijk. De vele tapas, de lekker vis en de heerlijk zoete cocktails maken het heel moeilijk om niet te bezwijken. Bovendien zijn de porties hier zo royaal dat het gevaar op een indigestie constant om de hoek loert. We proberen te genieten met mate. 


Wanneer we aan de indrukwekkende verdedigingsmuren komen die de oude stad omringen, beginnen we aan de klim. Liliane besluit niet mee naar boven te gaan en blijft op een terrasje in het zonnetje zitten. Het grootste deel van de stadsmuren is gebouwd in de 16e eeuw, maar er zijn ook nog een aantal resten van meer dan 2000 jaar oud zichtbaar. Via de oude ophaalbrug Portal de Ses Taules betreden we het wapenhof. De poort is versierd met het wapenschild van koning Philips II en replica’s van Romeinse beelden. Dalt Vila is een schitterend doolhof van kronkelende smalle steegjes waar we letterlijk kunnen verdwalen tussen de witte huisjes en wuivende palmen. Op het Plaça de Espanya zijn enkele mooie gebouwen gelegen, zoals het stadhuis, dat gevestigd is in een voormalig klooster. Naast het stadhuis bevindt zich de Santo Domingokerk. De kerk heeft bijzondere plafondschilderingen en op de vloer liggen mooie keramische tegels.


Het hoogtepunt van Dalt Vila is een bezoek aan de kathedraal Santa Maria de Las Nieves. De toren en het portaal van de sacristie dateren nog uit de 16de eeuw, maar de rest van de kerk stamt uit de 18de eeuw en toont barok elementen. Het is dus een interessante mix van stijlen. De Kathedraal is gebouwd op het hoogste deel van de wijk, een plek waar eerst een Romeinse tempel stond en later een moskee. Het is een kleine klim om de kathedraal te bereiken, maar het uitzicht en het eeuwenoude monument maken het dit helemaal waard. Van hierboven hebben we een strategisch uitzicht op de omgeving. Het zicht over de haven van Ibiza is adembenemend. 



We wandelen rustig terug naar beneden waar Liliane op ons wacht. Ze heeft zich blijkbaar niet verveeld en genoten van haar lekker drankje maar wij hebben van al dat klimmen ook wel dorst gekregen dus gaan we opnieuw naar de haven waar we nog een heerlijke niet alcoholische cocktail drinken.


Ibiza stad heeft me blij verrast. De stad is kleinschaliger en idyllischer dan ik me had voorgesteld en het zen-achtige hippie imago van het eiland wordt ook hier zorgvuldig gecultiveerd. Terug in San Antonio gaan we eerst een auto reserveren bij Europcar voor de volgende dagen en daarna gaan we eten in ons hotel. ’s Avonds besluiten we gewoon in het hotel te blijven om een cocktail te drinken. Groot is onze verbazing dat het hier stukken goedkoper is dan bij de lokale cafés op de promenade. Meestal is het in de hotels duurder maar dat is hier dus niet het geval. Voor prijs-kwaliteit is Hotel Osiris dus ‘the place to be’!


maandag 22 augustus 2011

Ibiza - San Antonio

Ons hotel blijkt goed geïsoleerd want we hebben geen last gehad van lawaai vannacht. We zitten al vroeg aan het ontbijt en dat is alvast heerlijk! We hebben het onmiddellijk door, op gewicht blijven gaat hier heel erg moeilijk worden. Er is werkelijk voor iedereen wat wils op het rijkelijke buffet – lekker brood, koffiekoekjes en zelfs croissants.


Vandaag gaan we San Antonio verkennen, onze thuis voor de komende week.  Net over ons hotel start de lange promenade Passeig de Ses Fonts en die loopt tot in het centrum van San Antonio. De promenade biedt onderdak aan verschillende cocktailbars. Grote borden met aankondigingen voor happy hour, trachten de klanten binnen te lokken. Er zijn twee soorten Ibiza-gangers, de mensen zoals wij die genieten van de rust en de ongerepte natuur maar ook de ‘die hard party people’. Zo’n 2000 jaar geleden was deze plaats niet meer dan een klein vissersdorpje maar dankzij grote clubs trekt San Antonio jaarlijks veel bezoekers.  Dat is dan ook te merken op alle uitvalswegen naar de stad waar grote billboards bekende DJ’s en allerlei party’s promoten. Wij zijn echter geen feestgangers en denken dat we deze, toch wel dure etablissementen maar links gaan laten liggen. Op Ibiza ontsnap je echter nergens aan loungemuziek. Niet dat ik dat erg vind want eigenlijk is het best leuk overal die opzwepende muziek te horen. 


We passeren de prachtige molen Punta des Moli en wandelen verder de promenade af tot we aan een verkeersrotonde komen waar zich de belangrijkste bezienswaardigheid van dit stadje bevindt, het ei van Colombus. Dit kunstwerk is een ode aan Christoffel Columbus, die volgens de inwoners van Ibiza hier geboren is. Echt mooi vinden wij het niet maar het heeft wel een prominente plaats en je kan er niet naast kijken wanneer je het stadje binnenkomt.



San Antonio heeft een grote jachthaven die al eeuwen bestaat. Dankzij de grote baai was deze stad vroeger een veilige plaats voor schepen om aan te meren. De Romeinen noemde de haven Portus Magnus wat letterlijk ‘grote haven’ betekent. Er is ongelofelijk veel wind maar het zonnetje schijnt dus ons hoor je niet klagen!


Na een vermoeiende dag slenteren in de stad, zetten we onze voetjes weer onder tafel voor een heerlijk avondmaal. ’s Avonds gaan we iets drinken in één van de barretjes op de promenade. 


zondag 21 augustus 2011

Ibiza - San Antonio

Whoah! We're Going To Ibiza
Whoah! Back To The Island
Whoah! We're Going To Ibiza
Whoah! We're Gonna Have A Party
Whoah! In The Mediterranean Sea


Vandaag trekken we naar het party eiland Ibiza. Het is een cliché maar wie van keihard feesten houdt, die zit op Ibiza zeker op zijn plaats. Maar naar ik heb vernomen, zou Ibiza nog veel meer te bieden hebben. We zijn dus benieuwd! De vlucht verloopt goed en na 2,5 uurtjes vliegen, begroeten we de Spaanse zon.  Het is moeilijk onder woorden te brengen, maar van zodra we de luchthaven buiten komen, voel ik de fijne sfeer en de bijzondere energie die hier hangt. Het is niet voor niets de thuishaven van vele hippies. Niets moet en alles kan! De mensen zijn bijzonder relaxed en er hangt ook een soort magische bohemien sfeer.


We worden naar het hotel Osiris in de baai van San Antonio gebracht. Het is een klein charmant hotelletje met slechts twee sterren maar van zodra we er binnen stappen, geven we het al drie sterren. De ligging is geweldig en de sfeer is relaxed. We worden super vriendelijk ontvangen en zelfs in het Nederlands! Na het inchecken besluiten we alvast iets te gaan drinken aan het strand Es Puet. Met de voetjes in het zand, bestellen we maar gelijk een sangria. Deze smaakt heerlijk in het zonnetje!



Terug in het hotel schuiven we aan voor het avondeten. Het eten is heerlijk! De buffetten zijn heel rijkelijk gevuld en er is keuze genoeg. Vandaag maken we het niet te laat want morgen willen we fit genoeg zijn voor de ontdekking van dit prachtige eiland. Wanneer we naar bed gaan, maken we ons wel de bedenking dat we op het party eiland bij uitstek zitten en San Antonio is echt wel de uitgaansbuurt dus hopelijk hebben we er geen last van. Ik hou mijn oorstopjes alvast bij de hand!