Slapen in een droom? Niet echt! Opgestaan met een pijnlijke rug ... Ze hebben hier het concept zachte matras voor de vrouwen en een iets hardere matras voor de mannen. Vanavond zal ik mijn mannelijke kant naar boven halen en van matras wisselen, misschien gaat het dan morgen beter. De dag aangenaam starten kan zeker in B&B Le Rêve. We schuiven onze voeten onder de lange ontbijttafel waar we samen genieten van een heerlijk Bourgondisch ontbijt. De eigenaars hebben dit concept bewust bedacht om een gezellige en informele sfeer tussen de gasten te creëren. Het uitwisselen van ervaringen, de beste hotspots van Maastricht bespreken en creatieve ideeën bedenken, dat alles gebeurt aan de keukentafel, gesteld dat er nog andere gasten zijn, maar we hebben de ontbijtruimte voor ons alleen. Het versgebakken brood is op basis van zuurdesem, speciale smaak maar wel lekker. Frank maakt voor ons een lekkere omelet, geserveerd in een klein pannetje.
Mestreech, zoals de Maastrichtenaren hun stad zo liefdevol noemen, is een stad die gelijk staat aan een gezellig weekendje weg. Gezellig met dank aan het lekkere eten, de gastvrije Limburgers en het grote winkelaanbod. Maar wij willen naast al die gezelligheid ook nog wat bezienswaardigheden bezoeken en cultuur opsnuiven. Ook daarvoor zitten we goed want de Zuid-Limburgse stad kent een lange historie. Maastricht is ruim 2.000 jaar geleden gesticht door de Romeinen en is daarmee één van de oudste steden van Nederland. Met recht dus een stad met geschiedenis! We nemen de auto en ons plan is te parkeren in parking Grient aan de Maas maar rond Maastricht zijn ze volop aan het werken waardoor de gps tilt slaat en we elkaar kwijtraken. Thomas slaagt erin de parking te vinden maar wij parkeren helemaal aan de andere kant van de stad. Het duurt dan ook even voor we elkaar terugvinden. Zouden mensen het geloven mochten we hen zeggen dat wij met onze eigen bus naar Maastricht zijn gekomen?
Maastricht wordt van noord naar zuid in tweeën gedeeld door de Maas. Waar veel mensen zich maar aan één kant van de oever begeven, daar waar je het historische stadscentrum vindt, loont het zeker de moeite om via de Sint Servaasbrug de Maas over te steken. Aan de overkant vind je namelijk de gezellige buurt Wyck. Het is een beetje een vergeten deel van Maastricht maar je vindt er nog speciale kleine winkeltjes en kunstgalerijen en het ademt iets artistieks uit. We slenteren door de hobbelige straatjes met de kenmerkende “kinderköpkes – niet echt “hakken proof” maar dat treft want wij hebben allemaal ons gemakkelijk schoeisel aan om urenlang op stap te gaan. We kijken binnen bij diverse bijzondere kledingzaakjes, verlekkeren ons aan mooie oosterse meubelen en lampen en snuiven de geuren van het versgebakken brood. Door de bourgondische sfeer en charmante straatjes is Maastricht echt een stad met buitenlandse allure.
Als reiziger kan je niet anders dan blij worden van een klein winkeltje in de Rechtstraat en helemaal als je, net als ik, een voorkeur voor Azië hebt. Hier vind je namelijk waanzinnige kasten uit India, prachtige sieraden en een overdosis aan andere woonhebbedingen.
De Hoge Brug, oftewel Hoeg Brögk is de voetgangers- en fietsbrug die de trendy wijk Céramique met de oude binnenstad verbindt. We wandelen terug naar de andere oever en hebben van op de brug een geweldig uitzicht over de skyline van de stad. Het gedurfde ontwerp is een echte blikvanger. In 2001 heeft de brug zelfs nog de Nationale staalprijs gewonnen, maar in het gebruik bevalt hij minder. De treden zijn zo ongelukkig van diepte dat je permanent twijfelt of je er nou één of twee tegelijk moet nemen. De rivier de Maas stuwt gestaag haar miljoenen liters water voort onder de bruggen en langs de kades van de Limburgse hoofdstad.
Via het stadspark en de oude stadswal lopen we naar het Jekerkwartier, voor mij persoonlijk het mooiste stukje Maastricht. Even onthaasten in het Quartier Latin van de stad. Maastricht is een oer Hollandse stad maar wel met de allure van een Franse kustplaats en de Maastrichtenaren hebben een eigen taal die zacht zingt in ons oor.
Een bezoek aan Maastricht is pas compleet als je een stukje Limburgse taart gegeten hebt. Vraag de gemiddelde Maastrichtenaar waar je taart moet eten en je wordt gecorrigeerd; het is vlaai. Volgens de inwoners doe je dat het beste bij de Bisschopsmolen, de oudste draaiende watermolen van Nederland. Een rustig plekje in de stad, de Heksenhoek, genaamd naar de molen van Hex, de toenmalige eigenaar! Hoe dichter we bij de molen komen, hoe beter we het geklater van het water horen en hoe meer het water ons in de mond loopt vanwege de geur van versgebakken brood. De Bisschopsmolen stamt uit de elfde eeuw en is in 2004 met veel liefde gerestaureerd en in ere hersteld. De watermolen wordt door het water van de Jeker aangedreven en maalt langzaam maar gestaag het oergraan spelt dat in de bakkerij wordt gebruikt. In de ambachtelijke bakkerij worden broden en vlaaien uit de stenen vloeroven te koop aangeboden. Greta en ik bezwijken en eten een lekker stukje vlaai. De mannen gaan voor soep maar daar doen ze moeilijk over omdat we boven zitten. Typisch Hollandse gastvrijheid kennen ze hier niet. Na wat tegenpruttelen, besluit de dame om de soep toch tot boven te brengen. Je mag zeggen wat je wil, maar overredingskracht dat hebben wij Belgen wel.
Uiteraard mag een bezoek aan de ruim zevenhonderd jaar oude Dominicanenkerk niet ontbreken. Niet alleen een waanzinnig bouwwerk, maar ook bijzonder vanbinnen. Hier huist sinds 2006 de mooiste boekenwinkel van de wereld! The bookshop made in heaven, is een term die je pas begrijp wanneer je erbinnen stapt. De lange rijen boeken zijn mooi geïntegreerd in de prachtige kerk.
We wandelen helemaal naar het uiterste puntje van de stad voor een bezoekje aan het Bassin. Deze oude binnenhaven van Maastricht staat bekend om de horecagelegenheden die gevestigd zijn in de oude gewelven. Aan de kade kunnen zeventig boten aanmeren. Jammer genoeg is de zon niet van de partij waardoor het er heel erg rustig is.
Langs het water wandelen we terug richting de binnenstad. Daarna flaneren we door de Stokstraat. Maastricht op zijn mooist, zo zou je dit kwartier kunnen omschrijven. Deze buurt stamt uit de Romeinse tijd en heeft daarom een historische uitstraling. We kijken om ons heen, snuiven de mondaine sfeer op en vergapen ons aan de prachtige oude gevels en etalages van luxe boetieks, juweliers en antiquairs. Hier winkelt de crème de la crème van de stad. Hoewel het voornamelijk window shopping zal worden voor ons, is het zeker een aanrader. Hier zien we ook het bronzen beeldje, Pieke en zijn hondje Maoke.
Vanavond dineren we in restaurant Witloof in de Sint Bernardusstraat. Via locals heb ik vernomen dat je dit restaurantje niet mag missen wanneer je in Maastricht bent. Deze stad is sowieso al wat verwant met België, niet verwonderlijk dus dat zich hier een Belg heeft gevestigd. De ontvangst en het thuisgevoel zitten al helemaal goed van zodra we binnenstappen. We worden vriendelijk ontvangen door een dame met de meest ontwapenende glimlach van Maastricht en omstreken! Met de service zit het dus meer dan goed, maar het oog wil ook wat. Het interieur van Witloof werd bekroond met de Dutch Design Award, ontving een nominatie voor de Deutsche Bundespreis, verdiende een tweede prijs bij de Dutch Hospitality & Style Awards en kreeg de 13de prijs van de New York Times in de lijst “100 most trendy restaurant concepts in the world”. Het is werkelijk een gezellig restaurant waar alles in het werk is gesteld om een Vlaamse sfeer te creëren, zelfs het plafond is voorzien van behang. Grappig is het servies, geen bordje is hetzelfde. De menukaart tovert ook een glimlach op ons gezicht want deze is helemaal in het Vlaams geschreven. Wat dacht je van ‘Waalse kruipers mè lookboter, Kieken Boelie kroketten of Potteke crème brûlée van vanille’. Ik zou het de Hollanders graag eens horen uitspreken
Het aanbod aan Belgische bieren is ronduit duizelingwekkend te noemen. Er is keuze uit maar liefst 351 Belgische bieren. Bij elk gerecht kan je dus een bijpassend biertje kiezen. Deze staan op de menukaart mee vermeld. Ook als afsluiter heb je een grote keuze uit 136 jeneversoorten.
De kroketten zijn de meest smeuïge die ik ooit heb gegeten en het konijn is een schoolvoorbeeld van hoe dit in een ideale wereld zou moeten smaken - werkelijk subliem. Ook het stoofvlees is mals en er is geen stukje vet te bespeuren.
Conclusie: Witloof is een gezellig en ongedwongen restaurant waar je kan eten op grootmoeder's wijze. De Klassieke Belgische keuken wordt goed en lekker gebracht. Hier vind je tongstrelende gerechten die allemaal even lekker zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten