Opnieuw een weekendje naar onze noorderburen. Deze keer wordt het Den Haag, ook wel de stad achter de duinen genoemd die zich kenmerkt door Parlementaire gebouwen en paleizen en de kust natuurlijk. We logeren in het Mövenpick Hotel. Dit 4 sterren hotel ligt eigenlijk in de charmante voorstad Voorburg op slechts 4 min rijden van Den Haag Centrum. Bij aankomst krijgen we te maken met een overwerkte receptioniste. ‘Er staat te veel volk om in te checken dus kom vanmiddag maar terug’, zegt ze. Ja, Hagenaars of Hagenesen (hoe noem je ze eigenlijk) zijn over het algemeen relaxed, down to earth en direct. We laten dus onze auto achter in de parking en nemen een trein richting het centrum. Van Voorburg naar Den Haag Centraal is exact 4 min dus dat valt reuze mee.
Den Haag is een stad met vele gezichten. Internationaal vanwege de vele expats, dorps vanwege de gemoedelijke sfeer, druk vanwege het stadsleven en rustig in de parken en de duinen. In Den Haag kan alles, maar hoeft niets. Dat vind ik heel fijn. Vermits we nog nooit in Den Haag geweest zijn, moeten we natuurlijk de highlights van de stad bezoeken. Bij het buiten komen van het station, botsen we op enkele dames die Den Haag aan het promoten zijn. We vragen hen om een plan van de stad en informeren gelijk naar de frituur van Sergio Herman. Sergio wie? zegt de dame. Onbegrijpelijk we hebben ze gevonden, een Hollandse die nog nooit van de Nederlandse sterrenchef gehoord heeft.
De verschillende pleinen, straten en markten van de Haagse binnenstad ademen elk een eigen sfeer. Koninklijk klassiek met prachtige oude paleizen en woningen, maar ook vernieuwend met moderne architectuur, kunst en galerijen.
Op weg naar het Mauritshuis passeren we de Wiener Konditorei, een koffiehuis dat al sinds 1934 bestaat en noch het interieur, noch het overheerlijke Weens gebak zijn wezenlijk veranderd. Het is nog altijd in handen van dezelfde Weense familie. Het water komt me in de mond maar vermits het bijna middag is, laten we deze lekkernijen aan ons voorbij gaan. Misschien passeren we hier morgen nog wel eens. We lopen rechts een prachtig plein op en hebben van hieruit een ongelofelijk zicht op de skyline van Den Haag. De majestueuze buildings steken boven de pittoreske huisjes uit.
Het Mauritshuis, een monumentaal gebouw aan de hofvijver was ooit het stadspaleis van Johan Maurits van Nassau. Het biedt al bijna 200 jaar onderdak aan een uitgebreide kunstcollectie. Hier kan je het wereldberoemde schilderij van Vermeer ‘Het meisje met de parel’ bewonderen. Wanneer we er passeren, schijnt de zon volop dus besluiten we hier niet binnen te gaan. Via het beroemde toegangspoortje op het historische Binnenhof stappen we midden in het hart van de democratie. Dit is dé plek waar de belangrijkste gebeurtenissen uit de vaderlandse geschiedenis van Nederland zich afspeelden maar ook waar toekomst wordt gemaakt.
Midden op het Binnenhof staat een neogotische fontein, die eind 19e eeuw werd geschonken door vooraanstaande Hagenaars als blijk van waardering voor de renovatie van het Binnenhof. De vergulde waterspuwers zien er uit al uitgemergelde windhonden maar ik vind ze prachtig. Via een ander poortje komen we op het Buitenhof waar we naast ons de prachtige vijver zien. Ondertussen hebben we honger gekregen en we hebben de straat waar Sergio zijn frituur heeft, zelf al gezocht en gevonden. Ik ben al zo lang benieuwd naar hoe de gastronomische luxe frieten van Sergio smaken. In Frites Atelier Den Haag gelukkig geen lange wachtrijen zoals in Antwerpen. Het is er erg rustig en van zodra we 1 voet binnenzetten, worden we al bediend door een vriendelijke jongeman. Mijn pakje friet met indo peanut saus, een beetje limoenrasp en gedroogde uitjes is niet slecht. De frietjes zijn best knapperig en niet te vet en de saus is zoals een pindasaus moet zijn, lekker zoet. De naam Sergio Herman zorgt ervoor dat we best veel moeten betalen voor ons pakje friet. Bijna 6 euro, is dat het waard? Ja zeker, al moet ik zeggen dat ik een gewoon pakje friet van de frituur bij mij om de hoek even lekker vind. Alleen de persoonlijke aanpak maakt de beleving hier gewoon anders.
Met ons buikje vol wandelen we even door de Haagse Bluf, het winkelparadijs van Den Haag. De gezellige winkelstraten zijn helemaal autovrij en dat is fijn. Haagsche Bluf herbergt kopieën van bestaande oude gevels in Den Haag en Delft, één ervan is de originele gevel van de gesloopte distilleerderij de Ooievaar aan de Hooftskade. Een aantal oude gevels is vervangen door moderne van glas. Er is een mooie gaanderij 'De Passage’ genoemd. Hier moeten we toch even doorlopen want deze 19de eeuwse overdekte winkelstraat staat niet voor niets op de UNESCO lijst van monumenten. Het is een schitterende, meer dan 120 jaar oude, overdekte winkelpassage met vier statige entree's. Wat onmiddellijk opvalt is de prachtige vloer en de lichtinval van de glazen koepel.
We wandelen daarna opnieuw in de richting van de prachtige hofvijver naast het Binnenhof. In tegenstelling tot wat de term vijver doet vermoeden, is de Hofvijver van oorsprong een natuurlijk duinmeer. Een mooi stukje natuur midden in de stad. De vijver heeft een klein eilandje in het midden en is omringd door prachtige bloemen. Van hieruit hebben we een mooi zicht op het torentje. Het achthoekige gebouw aan de Haagse Hofvijver dateert vermoedelijk uit de eerste helft van de veertiende eeuw en was oorspronkelijk bedoeld als zomerprieel voor de graven van Holland. Sinds 1982 bevindt zich in het Torentje de werkkamer van de minister-president van Nederland. Het wordt daarom vaak naar de huidige premier genoemd.
Dit deel van Den Haag is allesbehalve saai want in het Hofkwartier wanen we ons een beetje in Parijs. In de smalle knusse straatjes rondom het Noordeinde lijkt iedereen elkaar te kennen en heerst er haast een dorpse sfeer. Hier bevindt zich het voormalig winterpaleis van koningin moeder Emma en het werkpaleis van koninginnen Juliana en Beatrix. Nu is dit pand met gouden balkon het Escher museum. Deze kunstenaar weet iedereen te boeien met zijn wonderlijke wereld. Hij laat in z'n werk water omhoog stromen, vogels in vissen veranderen en mannen eindeloos dezelfde trap op- en aflopen. Met honderddertig werken zijn bij museum Escher in het Paleis bijna alle stukken van de wereldberoemde Nederlandse kunstenaar M.C. Escher (1898-1972) te zien. Met als hoogtepunt de 7 meter lange Metamorfose III. Deze enorme houtsnede en zijn bijzondere opstelling laat de kijker de Escher koppeling ervaren van eeuwigheid en oneindigheid waardoor tijd en ruimte verenigd zijn tot een organisch geheel.
Via een imposante trappenhal betreden we de tweede etage waar we letterlijk Eschers’ magische wereld inwandelen. Door de interactieve attracties leren we kijken zoals Escher: in een glazen bol verschijnen en verdwijnen objecten. In een zaal lijken muren te veranderen en te bewegen, iets verderop ligt een spannende vloer! We spelen met perspectief: kinderen lijken groter dan hun ouders. Heel bijzonder is de zaal met optische kunst. We denken beweging te zien, terwijl die er niet is. Het gaat hier om gezichtsbedrog. Een indrukwekkend museum op een prachtige locatie.
Bij het buitenkomen, schijnt nog steeds de zon dus vervolgen we onze weg door het Quartier Latin van Den Haag. Op de oude Dennneweg en het gebied eromheen zijn er veel antiekwinkeltjes. Hier proeven we de sfeer van het oude Den Haag. In het straatbeeld veel dure auto's, Haagse dames met grote zonnebrillen en hoge hakken. Wanneer we ons neerzetten op een terrasje om iets te drinken, worden we aangesproken door een ietwat excentrieke dame. Ze is, naar eigen zeggen, door haar minnaar op straat gezet en is een beetje tipsy. Aanvankelijk beantwoorden we haar vragen maar al snel laten we ze voor wat het is en maken we ons uit de voeten.
Via de paleistuin wandelen we naar één van de gezelligste stadswijken van Den Haag, het Zeeheldenkwartier. Gelegen aan de rand van de Haagse binnenstad, is dit de buurt waar je veel authentieke winkeltjes, sympathieke restaurantjes en cafés, zonnige pleinen en prachtige jugendstilpanden vindt. Geen wonder dus dat het Zeeheldenkwartier enorm geliefd is bij de Haagse locals. Het Zeeheldenkwartier ontstond aan het einde van de 19e eeuw toen de bevolking van Den Haag sterk groeide. Het voormalige landelijk gebied, grotendeels eigendom van koningin Anna Paulowna, werd na haar dood omgevormd tot een woonwijk. Aan het Anna Paulownaplein zetten we ons weer op een terrasje voor een lekkere cappuccino.
Via de Toussaintkade met zijn statige huizen wandelen we opnieuw de Paleistuin in. Vroeger was dit kleine stadspark de achtertuin van Paleis Noordeinde. Nu is het openbaar en grenst het aan de koninklijke stallen waar nog steeds de paarden van de koninklijke familie staan. Van hier vertrekt op Prinsjesdag de gouden koets. Jammer genoeg is het beginnen regenen en dat maakt een wandeling in dit mooie rustige parkje toch net dat ietsje minder leuk. We besluiten op zoek te gaan naar een Indonesisch restaurantje. We denken dat te vinden in Chinatown. Ja, ook Den Haag heeft een Chinatown. Hier horen we overwegend chinees en zelfs de straatnamen zijn met Chinese karakters aangegeven. De wijk bestrijkt maar een klein gebied en bevindt zich, net als bij ons, tussen twee poorten. We wandelen een Chinese winkel binnen met allerlei hebbedingetjes en laten onze natte paraplu’s achter aan de ingang. Wanneer we terug aan de deur komen, zie ik net een dame bukken om er met mijn paraplu vandoor te gaan. Ik verhef mijn stem en zeg haar dat dat mijn paraplu is waarop ze naar Greta’s paraplu grijpt. En die is ook van mij, roep ik haar toe. Ze mompelt tussen haar tanden ‘inch hatte auch zwei änliche Regenschirmen’. Toevallig niet? Ze zoekt echter niet verder naar haar twee paraplu’s en verlaat de winkel zonder. Het lef dat sommige mensen hebben, ongelofelijk! Vermits we geen Indonesische restaurantjes tegenkomen, besluiten we maar om de trein terug te nemen naar ons hotel en daar iets te eten.
Sommige plekken sluit je voor altijd in je hart. Den Haag is er zo een! Dat weet ik al na de eerste dag. Hopelijk schijnt morgen opnieuw de zon zodat we deze prachtige stad verder kunnen ontdekken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten