Een weekendje weg, het komt voor mij niets te vroeg! Mijn hoofd staat op ontploffen door de nieuwe job en het is echt tijd om alles even los te laten. Ann en ik trekken naar het drielandenpunt en we starten met Duitsland. We vertrekken om half 8 richting Aken maar omdat deze stad een verplichting heeft voor een milieusticker moeten we op een P&R parking buiten de stad parkeren. Dat kan bij P+R Westfriedhof, waar we het laatste beschikbare plekje innemen. Het is 9u30 wanneer we daar de bus nemen richting centrum. Aken dankt deels haar faam en uitstraling aan Karel de Grote, eerst koning en later keizer. Hij regeerde tijdens de 8ste eeuw over het Frankische Rijk dat zover uitstrekte dat het een groot deel van het huidige West-Europa besloeg. Als epicentrum koos hij Aken uit. Hij liet er een koninklijk paleis optrekken. Zoals het er toen uitzag, dat zullen we vandaag niet meer terugzien, want inmiddels is er al veel verdwenen. Toch zijn er nog sporen terug te vinden, zal later op de dag blijken. Wat meteen opvalt is dat ze hier echt wel Pasen vieren. Het ene theehuisje na het andere biedt heerlijke chocolade aan en de vitrines zijn allemaal versierd met paashazen en eitjes. We starten de dag dan ook met een heerlijk kopje warme chocolademelk. Voor slagroom moet ik 60 cent extra betalen maar zonder vind ik het niet decadent genoeg. Als ik dan toch zondig, zondig ik graag gelijk goed. Alleen was ik even vergeten dat slagroom hier zonder suiker wordt geklopt. Er ligt dus zo’n suikerloze toef slagroom bovenop … niet lekker!
Aken is bekend als een stad van kuuroorden. De Romeinen hadden al ontdekt dat hier in Aken warme thermale bronnen lagen. De zwavelhoudende bronnen brengen water boven de grond dat afhankelijk van de bron tussen de 51 en 73 graden Celsius bedraagt. In Aken zijn er blijkbaar nog wel 30 thermale bronnen aanwezig. De Elisenbrunnen zijn genoemd naar Elisabeth van Beieren en geldt als een symbool van Aken als kuuroordstad. Heel wat bekende figuren gingen hier kuren en brachten een bezoek aan de Elisenbrunnen. Het is eigenlijk een open foyer met Dorische zuilenportiek en links en rechts een paviljoen met meerdere kamers.
Uit twee drinkputten stroomt het warme water van de Kaiserquelle (52 °C). Het water is sterk zwavelhoudend, en er hangt dan ook een karakteristieke geur van rotte eieren. Het weer is beter dan verwacht want we hebben geen regen en af en toe zien we een streepje blauwe lucht en een waterzonnetje dat echt haar best doet om door het dikke wolkendek te geraken. Het is echter niet zo warm als we gedacht hadden. We zijn een beetje verkleumd van de kou maar de warme straal van het hete bronwater op onze handen doet wonderen. Even opwarmen, alvorens echt de stad in te trekken.
Achter de bronnen is een Klein parkje, waar we een modern, cirkelvormig gebouw zien dat opgravingen bedekt, inclusief een tijdslijn van de geschiedenis van Aken. Het oorspronkelijke park uit 1851 is compleet getransformeerd. Hier stonden vroeger villa's en baden die profiteerden van de thermale bronnen. Een fontein genaamd ‘Kreislauf des Geldes’ uit 1976 is een bezoekje waard - een centje erin werpen brengt geluk naar het schijnt dus laten we dat maar alvast even proberen. We worden meermaals aangesproken door zwervers die bedelen voor een centje. Ach, ik heb toch nog wat muntjes in mijn jaszak zitten dus maak ik er al vast eentje gelukkig. De smile die hij op het zonet nog triestig gezichtje tovert, maakt mijn dag goed.
In het centrum van de stad staat de indrukwekkende Dom. Aan de buitenzijde is goed te zien dat deze in verschillende perioden en dus bouwstijlen gebouwd is. De Dom behoort echt tot één van de hoogtepunten van de stad. Hier werden 30 Duitse koningen gekroond en bevindt zich dus de laatste rustplaats van de Karolingische heerser Karel de Grote. Hij was een echte veroveraar. Niet alleen deed hij aan 'landje pik', maar ook aan het veroveren van het andere geslacht. Hij had een zwakte voor vrouwen. Zo is hij vijf keer in het huwelijksbootje gestapt en had hij ook nog tijd voor een aantal buitenechtelijke relaties.
Aken bezoeken zonder de Dom binnen te gaan, dat kan écht niet. Hoewel Ann niet echt van kerken houdt, gaat ze toch met me mee. Binnen wacht een verrassing: prachtige goudkleurige byzantijnse mozaïeken. Indrukwekkende gouden kroonluchter, schitterende preekstoel en mooie en zeer hoge glas in lood ramen. De kerk was het eerste Duitse bouwwerk dat door UNESCO de erkenning kreeg van uitzonderlijk cultureel erfgoed. De rooms-katholieke kerk is de zetel van het rooms-katholieke bisdom van de stad. Het wordt beschouwd als een van de oudste kathedralen in Europa. In de Dom heerst een serene stilte en zelfs Ann is een beetje onder de indruk van het interieur. Mochten we niet beter weten, we zouden denken dat we in Marokko zitten. Het lijkt wel een sprookje uit 1001 nacht. Blij dat we dat toch bij het begin van de ochtend doen want nu kunnen we er ten volle van genieten. Het licht dat naar binnen schijnt, heeft door de ramen een blauwe schijn en net dat maakt voor mij het verschil. Bijzonder is het octogoon of achthoekig centrale deel. Dit dateert uit de jaren 800. Opvalllend hier, is de grote Barbarossa luster uit de 12de eeuw. Dit zou het hemelse Jerusalem moeten symboliseren. Het schrijn en de troon kunnen enkel op afspraak met gids bezocht worden dus dat hebben we niet gedaan, maar dat staat zeker op de bucketlist voor volgende keer. Maar ook zonder deze bezienswaardigheid, echt de moeite waard. Wat mij betreft, echt één van de mooiste kerken van Europa, uitgezonderd de Sagrada Familia natuurlijk.
Haus Löwenstein dateert uit 1345 en is het oudste gebouw in Aken. Het werd vermoedelijk opgetrokken rond dezelfde tijd als het stadhuis en is vernoemd naar een van zijn eerste bewoners. Gedurende de geschiedenis heeft het verschillende functies gehad, waaronder vergaderruimte voor de gilden. Hoewel het interieur door de jaren heen vernieuwd is, blijft de gevel dateren uit de 14de eeuw. Ongeveer vijftig jaar geleden onderging deze een grondige restauratie. Het vergulde beeld op de hoek is dat van de heilige Nepomuk. Normaal gesproken vind je deze heilige vooral op bruggen, maar hier staat hij aan het begin van de Pontstrasse.
Het stadhuis ligt tegenover de Dom van Aken en is een van de meest opvallende bouwwerken in de Altstadt van Aken. Het is gebouwd in gotische architectuur. Tijdens de grote brand van Aken in 1656 brandden delen van het dak en de torens af. De verwoeste elementen werden vervolgens vervangen in barokstijl. De noordelijke gevel is rijkelijk versierd met beelden van Duitse koningen, reliëfs en wapens. Deze gevel heeft echter door de jaren heen vele veranderingen ondergaan. In de tweede helft van de 19de eeuw kreeg het opnieuw een gotisch uiterlijk. De zuidelijke gevel ziet er wat minder spectaculair uit. Zelfs de torens kregen na de Tweede Wereldoorlog een ander dak. Voor het stadhuis staat een fontein zonder water maar wel met een standbeeld van onze Karel de Grote. Binnen zijn er net twee koppels die elkaar het ja woord geven dus het is er redelijk druk. We laten het plein met de Dom en het stadhuis achter ons en duiken verder de binnenstad in.
In een pittoresk straatje staan de Puppenbrunnen. Deze bron vertegenwoordigt verschillende dingen die Aken kenmerken: de marktvrouw, de bisschop, de ruiter en de professor. De harlekijnpop legt een verband met Aken als carnavalsstad en de haan, die herinnert aan de Franse bezetting. Alle figuren in brons hebben beweegbare gewrichten en kan je zelf manipuleren.
Het is al twee uur wanneer we neerploffen in een restaurantje voor de lunch. De enorme wienerschnitzel die op ons bord ligt, krijgen we met moeite binnen. Daarna is het tijd om wat te shoppen. Het duurt even voor we de echte winkelstraten vinden. Gepakt en gezakt rijden we rond 18 uur naar onze vakantiebestemming voor de komende 2 nachten. Hoe verder we naar het zuiden rijden, hoe hoger en groener de heuvels worden, hoe Kleiner de dorpjes en hoe smaller de wegen. Het voelt echt als buitenland in zuid Limburg, de sfeer is hier gemoedelijker: minder gehaast dan in de andere provincies. Mensen lijken hier nog de kunst van het niets-doen te bezitten. Ze genieten van koffie met een stuk vlaai zonder dat tijd een factor is. Het valt zelfs op dat er niet op telefoonschermpjes wordt gekeken, maar gewoon naar elkaar of de natuur!
We logeren in Lemiers bij Maison Marguerite, een zalig vakantiehuis met uitzicht op het meer. Wanneer we er toekomen, is er niemand om ons te verwelkomen, behalve dan enkele ganzen die duidelijk niet blij zijn met ons gezelschap. Gelukkig heb ik wel het telefoonnummer dus kunnen we bellen. Het duurt even voor er iemand opneemt. Blijkbaar zijn de eigenaars in Zeeland maar de sleutel zit op de deur zegt de man. Even zoeken op welke deur en dan kunnen we binnen. Het huisje ligt zeer idyllisch in de landelijke omgeving van Vaals en Vijlen en is geheel omringd door weilanden, bos en een vijver. De woning is zowel modern als antiek ingericht. We installeren ons en genieten van de avondzon die langzaam ondergaat in de vijver. Hopelijk worden we morgenvroeg niet wakker van de kwakende ganzen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten