Vroeg uit de veren voor alweer een lange busreis die ons via Belize terug naar Mexico zal brengen. Het water valt met bakken uit de hemel maar gelukkig hebben we geen stops onderweg. Het is net of de weergoden gewacht hebben met de regen tot wij er geen last van hebben. Jammer genoeg regent het binnen in de bus. In een mum van tijd is mijn T-shirt vochtig. De airco staat op en het is koud.
De grensovergang van Guatemala naar Belize gaat zonder problemen. De communicatie verloopt voor de meesten onder ons nu iets vlotter want de voertaal in Belize is Engels. Het merendeel van de inwoners is Creools. Normaal lunchen ze bij Summum onmiddellijk over de grens maar Augustin heeft zichzelf overtroffen en het is pas 11 u wanneer we de grens over rijden. We besluiten dus nog wat verder te rijden en naar een ander restaurantje uit te kijken. Maar in Belize zijn er niet zo veel restaurantjes open en die die wel open zijn, meestal Chinese, zien er niet echt hygiënisch uit. Na drie kwartier rondrijden vinden we dan uiteindelijk een goede lunchplaats. Het is bijna half 3 wanneer we eten voorgeschoteld krijgen en we zijn uitgehongerd.
Later dan voorzien, bereiken we dan de grens Belize – Mexico. Hier doen ze wel even moeilijk. We moeten onze bagage zelf de grens over dragen en wat denk je? Ik word er uitgekozen om mijn bagage te openen. Ze kijken er vervolgens eens vluchtig in en besluiten dan dat ik toch wel een eerlijk meisje ben. Na de archeologische ruïnes van de Maya’s en de kleurrijke indianenmarkten van Guatemala is het tijd voor ontspanning. Tegen de avond bereiken we Laguna Bacala vlakbij de kust van Yucatán. Het is gelukkig gestopt met regenen en het Hotel Laguna is prachtig gelegen aan de rand van het appelblauwzeegroene zoetwatermeer. Iedereen neemt nog een duik in het heldere water alvorens te eten in het hotel.
De grensovergang van Guatemala naar Belize gaat zonder problemen. De communicatie verloopt voor de meesten onder ons nu iets vlotter want de voertaal in Belize is Engels. Het merendeel van de inwoners is Creools. Normaal lunchen ze bij Summum onmiddellijk over de grens maar Augustin heeft zichzelf overtroffen en het is pas 11 u wanneer we de grens over rijden. We besluiten dus nog wat verder te rijden en naar een ander restaurantje uit te kijken. Maar in Belize zijn er niet zo veel restaurantjes open en die die wel open zijn, meestal Chinese, zien er niet echt hygiënisch uit. Na drie kwartier rondrijden vinden we dan uiteindelijk een goede lunchplaats. Het is bijna half 3 wanneer we eten voorgeschoteld krijgen en we zijn uitgehongerd.
Later dan voorzien, bereiken we dan de grens Belize – Mexico. Hier doen ze wel even moeilijk. We moeten onze bagage zelf de grens over dragen en wat denk je? Ik word er uitgekozen om mijn bagage te openen. Ze kijken er vervolgens eens vluchtig in en besluiten dan dat ik toch wel een eerlijk meisje ben. Na de archeologische ruïnes van de Maya’s en de kleurrijke indianenmarkten van Guatemala is het tijd voor ontspanning. Tegen de avond bereiken we Laguna Bacala vlakbij de kust van Yucatán. Het is gelukkig gestopt met regenen en het Hotel Laguna is prachtig gelegen aan de rand van het appelblauwzeegroene zoetwatermeer. Iedereen neemt nog een duik in het heldere water alvorens te eten in het hotel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten