donderdag 2 juni 2011

Lissabon - Alfama

Zalig geslapen zonder nachtlawaai en ook het ontbijt is heerlijk en zeer verzorgd. Tijdens de week houden we het thuis meestal eenvoudig maar op vakantie mag het iets meer zijn. We genieten in de redelijk krappe ontbijtruimte dan ook van een iets uitgebreider ontbijt en gaan daarna op stap. 


Daar ons hotel wat buiten het oude centrum ligt, nemen we de bus naar de wijk Alfama, die al dateert van in de middeleeuwen. Dat de wijk nog bestaat, is op zich al een klein wonder te noemen. Een grote aardbeving in 1755 heeft in Lissabon veel schade aangericht, maar niet in Alfama. Dat alleen al maakt de wijk bijzonder om te bezoeken! Alfama heeft steile, smalle straatjes, trappen en steegjes en is de belangrijkste bezienswaardigheid van Lissabon. Dwars door de wijk kronkelt tram 28 die steeds tot de nok toe gevuld is. We besluiten dan maar te voet naar boven te gaan. Hoewel de temperatuur onder de strakblauwe lucht al flink begint op te lopen, valt de klim eigenlijk best mee. Tijdens het wandelen kijken we onze ogen uit: veel gebouwen zijn geschilderd in felle kleurtjes of bevatten authentieke mozaïek. Wasgoed hangt dwars door de straten, op de balkons staan prachtige plantjes. Hier snuiven we de echte Portugese sfeer op en kunnen we heerlijk wegdromen. Ons eerste bezoekje vandaag is de kathedraal van Lissabon. De Sé Catedral is één van de oudste kathedralen van Lissabon en wat mij betreft ook de mooiste. Ze werd gebouwd op de resten van een oude moskee. Helaas is het gebouw bij verschillende aardbevingen beschadigd, maar inmiddels is de kathedraal al verschillende malen gerenoveerd en in zijn oude glorie hersteld. Ik ben niet echt gelovig maar de toewijding en de religieuze energie die in deze kathedraal hangt is bijna voelbaar. Een heerlijke plek om even tot rust te komen. 


The best things in life are free! En dat geldt zeker voor de spectaculaire uitzichten over de stad bij Mirador de Santa Luzia. Hier besluiten we even te rusten en wat te genieten van de heerlijke melancholische fadomuziek. Wanneer je in Portugal bent, is het een absolute must om ergens naar deze melancholische muziek te luisteren.

Het is vreemd maar ook al spreken we beiden geen Portugees, we lijken de grote lijnen van de tekst te begrijpen dankzij de prachtige klanken van de zanger. Deze laatste kan me bovendien wel bekoren, dus het is zeker geen straf om hier wat langer te blijven hangen.  Op de muren rondom het kleine parkje zitten allerlei afbeeldingen in azulejos.  Ik moet weeral dringend naar het toilet en dat treft want hier is er eentje. De originele toiletbordjes die er hangen, doen ons denken aan ons eigen manneke pis.



In de wijk Alfama, is er ook een fado museum, een aanrader voor iedereen die meer wil weten over deze melancholische muziek. Het is een mooi museum, niet te groot maar de moeite waard.


Het bekendste kasteel van Lissabon is Castelo de Sao Jorge. Het ligt op de hoogste heuvel van de stad en kijkt uit over de brede Taag. Vanuit alle hoeken van de stad is het kasteel bovenop de heuvel trouwens te zien. De fundamenten van het kasteel stammen al uit de 6de eeuw voor Christus. In 1147 werd het kasteel tijdens de belegering van Lissabon veroverd. Het kasteel beschikt over mooie binnenplaatsjes die zich perfect lenen voor, alweer, een pauze tijdens ons dagje kuieren in Alfama. We besluiten hier te lunchen in het restaurant. Het is zelfbediening en niet van hoge kwaliteit maar het vult wel onze hongerige maag. Van hierboven hebben we trouwens opnieuw een weids uitzicht over het historische centrum én de Taag.


Museu Nacional do Azulejo is het grootste mozaïekmuseum ter wereld met collecties uit de 15de eeuw tot nu. Alleen al de locatie van dit museum is een bezoek waard: het is gevestigd in een schitterend klooster, Madre de Deus uit de 16e eeuw. De vele plafond- en wandschilderingen van heiligen en koningen zijn zeer indrukwekkend. Het museum zelf is niet minder spectaculair. Hier leren we alles over de historische, technische en kunstzinnige ontwikkeling van deze geglazuurde tegelpanelen. Het hoogtepunt van het museum is een paneel in wit en blauw dat 23 meter lang is en uit 1300 tegels bestaat. Het is een panorama van Lissabon in 1738, voordat de grote aardbeving zijn verwoestingen aanrichtte.



Eigenlijk wordt ingeblikt voedsel beschouwd als slecht en goedkoop, maar de Portugese blikjes vis zijn ongekend populair. Hier in Lissabon hebben ze inmiddels een gourmet status bereikt. Dee Dee leest in haar reisboekje dat het oudste conservenwinkeltje van de stad in Rua dos Bacalhoeros gelegen is, dus gaan we ernaar op zoek. Het winkeltje is piepklein maar is tot de nok toe gevuld met conservenblikjes. De winkel is bovendien extra bijzonder omdat het nog altijd de jaren ’30 stijl van vroeger heeft, met een oude kassa. Er zijn twee dingen die de Portugese blikjes vis zo bijzonder maken. Ten eerste is wat er in zit daadwerkelijk lekker. Het meest bekend is natuurlijk het blikje tonijn, maar er is hier nog veel meer te verkrijgen, zoals makreel, zwarte degenvis, mosselen, bacalhau, horsmakreel en ansjovis. De visjes worden geblikt in water, tomatensaus of olijfolie (soms met bijzondere smaken) of er wordt paté van gemaakt. De variaties zijn werkelijk enorm. Het tweede unieke aspect van de blikjes is de verpakking. De felle kleuren, historische plaatjes, soms lekker retro en Portugese tegelprint maken de blikjes tot collectors items en hippe decoratie voor de keuken. Ze zijn daarom ook zeer geschikt als souvenir. Dan geef je tenminste iets weg waar iemand ook echt iets aan heeft. Het is een ultiem geschenkje voor de thuisblijvers!


Wij vinden het heerlijk om ons onder te dompelen in de cultuur, de mensen en de taal. Daarom mag een lekker glaasje porto tussen de locals niet ontbreken. Net over het conservenwinkeltje zien we een gezellig wijnbarretje waar ogenschijnlijk niet echt veel toeristen komen. We zetten ons op een barkrukje en genieten van een lekker glaasje porto met heerlijke pata negra. Niet echt goedkoop maar het is het meer dan waard! De witte porto geniet onze voorkeur en Dee Dee besluit zelfs een flesje mee naar huis te nemen. Ik kijk er al naar uit om dat mee te komen proeven op een zwoele zomeravond in België. 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten