In 20 minuten ben je met de trein in het prachtige Cascais. Ook vandaag schijnt de zon weer volop, dus het is helemaal geen straf om naar zee te gaan. Het vissersdorpje Cascais is gelegen aan de pittoreske kust van Portugal die ook wel de Costa do sol wordt genoemd. Het is uitgegroeid tot een kosmopolitische, welvarende badplaats. Iedereen weet dat wij geen strandmensen zijn maar het strand ligt wel in een prachtige baai en laat daar nu net een gezellig terrasje zijn. Met de voetjes in het zand lekker genieten van een drankje, meer moet dat niet zijn! Na deze verfrissing besluiten we wat te gaan rondwandelen in het stadje. Veel is er niet te zien maar wanneer we voorbij een gezellig ogend Indisch restaurantje komen, hoeven we niet lang na te denken. Indisch is ons lievelingseten en bovendien is het een pittoresk terrasje. Op deze relaxte plek genieten we van een uitgebreide lunch met een heerlijke chicken tikka massala. Het ‘nooit meer naar huis’-gevoel viert hoogtij.
Na deze heerlijke lunch nemen we de trein naar Belém. Dit voormalige vissersdorp ligt aan de rivier de Taag en is vooral bekend vanwege de vele Portugese zeevaarders die hier hun ontdekkingsreizen begonnen. De stad staat dan ook vol met monumenten die verwijzen naar de ontdekkingsreizen in de Gouden Eeuw en die inmiddels benoemd zijn tot cultureel erfgoed. Naast deze monumenten is er een hoop meer te beleven in deze mooie wijk.
Het indrukwekkende Padrão dos Descobrimentos is in 1960 gebouwd als monument voor de belangrijkste Portugese zeevaarders en het heeft de vorm van de voorsteven van een karveel waarop Hendrik de zeevaarder staat afgebeeld die gevolgd wordt door een rij helden. Met de Ponte 25 de Abril op de achtergrond vormt het langs de Taagoever een karakteristiek beeld. We zetten ons even op de kade om te genieten van het zonnetje en het frisse briesje.
De Pasteis de Belém die van oudsher te vinden zijn in de Rua de Belém bij Confeitaria de Belém mogen zeker niet ontbreken op onze trip. Deze winkel staat al sinds 1837 bekend om de beste artisanale gebakjes van Lissabon. Ze worden gemaakt van bladerdeeg gevuld met een eiercrème en bestrooid met poedersuiker en kaneel. Een bezoek aan Belém is dus niet compleet zonder het eten ervan. Vol verwachting en gelokt door de verrukkelijke geur van vanille en kaneel betreden we de Confeitaria de Belém. Er staat enorm veel volk maar de zaak is echt heel erg groot en loopt helemaal naar achteren door. We worden naar een tafeltje gebracht en wachten vol ongeduld. De beroemde gebakjes worden hier volgens geheim recept gebakken. Dit is officieel ook de enige bakkerij die de gebakjes Pastéis de Belém mag noemen. In de rest van Portugal worden ze Pastéis de Nata genoemd. Dagelijks verkopen ze hier zo’n 10.000 stuks. Wanneer de lekkernij op tafel komt en we onze tanden zetten in dit lauwwarme gebakje, wanen we ons helemaal ‘in heaven’. Ik heb tijdens deze citytrip al veel Pastéis geproefd, maar hier zijn ze echt het áller lekkerst.
Een van de indrukwekkendste bouwwerken in Belém is het Mosteiro dos Jerónimos. Het is gebouwd ter herinnering aan de reizen van Vasco da Gama en om de maagd Maria te bedanken voor het succes van deze ontdekkingsreizen. In 1983 is het benoemd tot Unesco werelderfgoed. Het hele klooster dat werd opgetrokken in kalksteen, is rijkelijk versierd en met veel oog voor detail gebouwd. Het geeft een goed beeld van de macht en rijkdom van Portugal in de Gouden Eeuw. In de kerk Santa Maria liggen graven van de leden van de Koninklijke familie maar ook van Vasco da Gama. Het is vooral de kloostertuin die ons met verstomming doet staan. De prachtige gaanderijen in Moorse stijl zijn indrukwekkend maar misschien hebben de schattige waterspuwers hier ook iets mee te maken.
De metro van Lissabon kent 4 lijnen met elk een eigen kleur: rood, geel, blauw en groen. Op elke lijn kunnen de bezoekers prachtige kunstwerken bewonderen. De idee om de metrostations van Lissabon te decoreren met kunstwerken, komt uit de jaren vijftig. De kunstwerken uit deze periode zijn gemaakt op de typische Portugese azulejos. Vanaf de jaren negentig ligt in nieuwe of gerenoveerde metrostations het accent meer op moderne kunst, gemaakt door bekende moderne Portugese kunstenaars, dichters, schilders en beeldhouwers. Vandaag bezoeken we er enkele op onze uitstap naar de expo terreinen aan de andere kant van de stad. De expo vond plaats in 1998 in het Park der Natiën en de gebouwen zijn allesbehalve vervallen. De meeste worden nog steeds gebruikt. De vroegere ingangshal herbergt nu het koopcentrum Vasco da Gama. We rusten wat uit met zicht op de Taag en genieten van de waterfontein, een leuke verfrissing.
Het Oceanario de Lisboa is het grootste aquarium ter wereld en was de topattractie tijdens de wereldtentoonstelling van 1998. Het gebouw zelf is gebouwd op een groot aantal palen die in de Taag omhoogsteken. De bijzondere architectuur van het gebouw wordt door sommige mensen vergeleken met een vliegdekschip. Om de entree te bereiken moeten we over een lange brug. Buiten staat de mascotte van het oceanario ons al op te wachten. In het midden staat een enorme tank met 5 miljoen liter water. Dit is het paradeplaatje van het Oceanário en alleen hier al zouden we urenlang kunnen vertoeven. In deze immense tank leven verschillende soorten haaien, roggen, tonijnen en zelfs een manta. Daarnaast zijn er ook nog vier andere aquariums die ons een overzicht geven van het leven in de verschillende wereldzeeën. Ons bezoek gaat verder op de bovenste verdieping. Hier zien we ook dieren die niet onder water leven, zoals de prachtige papegaaiduikers en mijn favoriete beestjes de pinguïns. Mijn dag kan niet meer stuk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten