Gransdorf

De laatste dag in het vredige Gransdorf is alweer aangebroken. Na het ontbijt gaan we voor een laatste wandeling door het dorp via het schnappsbruggetje omhoog de berg op. Er waait een koude wind en het druppelt een beetje maar eens boven zijn de weergoden ons toch weer iets beter gezind en stopt de regen. Papa moet hier toch even rusten dus halen we de schnapps en de koekjes boven. 

Aan het kerkhof verwonderen we ons erover dat alle graven hier er zo mooi verzorgd bijliggen. Ook hier is er een kerstsfeer want op sommige graven liggen er zelfs kerstkransen, en niet zo’n kleintjes. Werkelijk geen enkel graf ligt er verwaarloosd bij. We nemen even een kijkje in de kerk maar deze is verlaten. Deze ochtend hebben de kerkklokken wel geluid maar nu is de rust hier weergekeerd. 

Via een modderig weggetje wandelen we opnieuw naar beneden om vervolgens aan de molen opnieuw drank en koeken boven te halen. Ondertussen is de zon doorgebroken en ziet het landschap er plots veel mooier uit. In de verte staan wat ezels in de wei en we hebben best nog wel wat koekjes over dus besluiten we ze even te verwennen. Niet te veel natuurlijk want al die suiker is niet goed voor die beestjes. De ezel heeft de reputatie een van de schattigste dieren te zijn om in een wei naast je huis te zetten en dat kan ik beamen. Zijn ze niet super cute?  Iedereen zegt ook dar ezels dom zijn, zeer dom zelfs maar volgens mij zijn ze echt wel bij de pinken. Aanvankelijk zijn ze een beetje bang maar al snel kunnen we hun vertrouwen winnen. 

Terug in het hotel, schuiven we onze beentjes onder tafel voor een laatste maaltijd. Lekkere frietjes met gebraad in roomsaus. Honger gaan we vandaag niet meer hebben denk ik. Hopelijk kunnen we volgend jaar opnieuw terugkeren zonder al te veel moeilijkheden. Al bij al was het ondanks het kleine gezelschap een super leuke ‘break’ in deze onzekere Corona tijd.