Na het ontbijt pikken we onze auto op en ik ben in mijn nopjes want het is een Nissan Qashqai. Hier heb ik altijd al eens willen mee rijden maar dat is buiten onze pa gerekend want zijn stuur geeft hij niet graag af. Misschien straks?
De kustlijn van Ibiza is prachtig! Het eiland is niet groot (circa 550 km²), dus je bent altijd dicht bij de zee. Het is heerlijk om een dagje van het ene dorpje naar het andere te rijden met de azuurblauwe zee steeds op de achtergrond. Onze eerste bestemming is Sant Joseph de Sa Talaia, gelegen tussen de heuvels in het Zuidwesten van het eiland. Er valt weinig spectaculairs over te vertellen maar dat is juist het aantrekkelijke van dit charmante dorpje. Het is nog lekker authentiek en veel toeristen komen we hier niet tegen. Net tegenover een prachtige oude olijfboom, staat het kleine maar mooie kerkje van het dorp. Het interieur heeft een prachtig versierd altaar, opmerkelijke glasramen en een preekstoel met houtsnijwerk. Op vakantie zijn we altijd op zoek naar sfeervolle terrasjes en Raco Verde is zo een plek. Het betekent letterlijk ‘groene hoek’ in het Catalaans en dat is het ook. De grote zomertuin is omringd door bijzondere planten. Het is hier erg rustig, buiten een Spaans gezinnetje is er hier niemand.
We rijden verder naar de baai van Sa Caleta, een uniek plekje op Ibiza met adembenemende vergezichten en een grillige kustlijn met inhammen en steile rotsen. Een smal weggetje brengt ons tot aan een parkeerplaatsje vlak aan het strand. Het blauwe water spat tegen de indrukwekkende kliffen omhoog en zonnekloppers liggen languit op het strand te zonnen. Hier komen veel locals genieten van de rust. Ondertussen hebben we honger gekregen en besluiten we hier een lekker visje te eten.
We vervolgen onze tocht langs de kustlijn en komen zo in Es Cubells. Hier lijkt het of de tijd heeft stilgestaan. Hier proef je het echte authentieke Ibiza! Het ligt op de top van een steile rots met een geweldig zicht over het eiland Formentera. Het monument van de visser werd onthuld in 1996 en is een eerbetoon aan de mensen van de zee.
In Cala d’Hort hebben we een prachtig zicht op het mysterieuze rotseiland Es Vedra. De indrukwekkende rots is bijna 400 meter hoog en volgens velen is de mystieke energie van Es Vedra op het hele eiland voelbaar. Er is geen magischere plek op Ibiza dan deze en volgens kenners de derde meest magische plek op aarde, na de Noordpool en de Bermudadriehoek, al durven geologen dat te betwisten. Toch slaan kompassen er tilt en raken ook overvliegende vogels het noorden kwijt. Jimi Hendrix beweerde ooit dat hij hier met aliens gecommuniceerd heeft op de terugweg van het Woodstock Festival, al durf ik te betwijfelen of hij op dat ogenblik wel helder kon denken.
We eindigen deze prachtige dag in Sant Augusti, een klein gehuchtje in het zuidwesten van Ibiza. De wegen naar dit kleine dorpje zijn nog niet platgetreden door toeristen en het is er dan ook heerlijk rustig. Er zijn maar drie straten en bijgevolg ook weinig voorzieningen. Het zijn vooral wijngaarden die het dorpje omringen. Druivenranken en cactussen met heerlijk rijpe vijgen groeien hier langs de kant van de weg. Onze vrienden kennen zeker het verhaal van onze pa en zijn cactusvijgen maar voor diegenen die het niet weten: Coiske heeft ooit geprobeerd om met zijn blote handen een cactusvijg te plukken. Gevolg zijn handen zaten vol met minuscule stekeltjes van de cactus en dat heeft uren gekost vooraleer die allemaal verwijderd waren. Hij denkt dus deze keer iets langer na alvorens nog eens zo’n stommiteit te begaan. Voor de foto doet hij wel graag alsof hij al een volledige zak geplukt heeft maar in werkelijkheid hebben we die gewoon gekocht.
Terug in San Antonio is het even zoeken naar een geschikt parkeerplaatsje voor ons autootje want het hotel is omringt door kleine, smalle straatjes en het is niet zo evident om veilig te parkeren hier. Maar wie zoekt die vindt! Aan tafel genieten we nog na van onze tocht van vandaag en we kruipen moe maar voldaan in ons bedje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten