Na het ontbijt rijden we richting Frans/Spaanse grens en verder tot Cantabrië. Rond de middag bereiken we Santander. Dit is de hoofdstad van Cantabria, gelegen aan een erg bekoorlijke baai. Deze stad is het mekka van de windsurfers vanwege de hoge golven. De Atlantische Oceaan dringt er diep het land in waardoor je zowat overal het leuke gevoel krijgt omringd te worden door water. Het eigenlijke centrum vormt een mooi geheel van smalle straten en ranke avenues. Na het uitgebreide middagmaal maken we een wandeling op het schiereiland La Magdalena. Dirk, onze gids doet zijn verhaal en al snel is duidelijk dat hij een passie heeft voor deze streek. Het is dan ook aangenaam om naar zijn verhalen te luisteren en zo wat geschiedenis te horen over de plaatsen die we bezoeken. Het voormalig koninklijk paleis was een geschenk van de stad Santander aan koning Alfonso XIII in 1912. Nu is het een geliefkoosde wandel- en picknickplaats voor de Cantabriërs. Een stukje van het schiereiland is ingericht als een kleine dierentuin met pinguïns (joepie!!!!) en zeeleeuwen. Dan reis ik de halve wereldbol rond voor mijn lievelingsdiertjes krijg ik ze in Nieuw Zeeland amper te zien en kan ik ze hier in Spanje bijna aanraken! De temperatuur is aangenaam maar er is veel bewolking. Het water spat hoog op tegen de rotsen dus ik twijfel even of ik de boottocht in de baai van Santander wel mee wil doen.
Met een touristilleke in de maag moet dat echter lukken. Gelukkig want de deining is enorm en bij sommige medereizigers verdwijnt de lach van hun gezicht. Leuk vind ik het ook niet - ik heb echt geen zeebenen. In de late namiddag - na de siësta - komt de stad terug tot leven en nemen we een kijkje in de kathedraal. Het wolkendek breekt open en de zon schijnt volop - zo hebben we het graag! Aansluitend wandelen we langs enkele van de vele mooie pleinen en imposante gebouwen die de stad telt. We zijn aangenaam verrast. Daarna verlaten we Santander en rijden we naar onze verblijfplaats in Suances de la Barquera. Het hotel is mooi gelegen aan het strand en ook onze kamer is netjes. Om half acht krijgen we een drankje aangeboden ... heeeeeeeel zoete tinto verrano met wat chips en olijven. Rond acht uur gaan we aan tafel. Het duurt wel even alvorens iedereen zit om dan opnieuw recht te staan voor het buffet. Lilane vindt de zalm wat uitgedroogd en is een beetje teleurgesteld... Ik vind het eten best ok en ben al lang blij dat er keuze genoeg is. Op het dessertenbuffet vinden we allerhande fruit, waaronder nectarines mét schimmel. Dat is er wél over! Wanneer we dit aan onze reisleider zeggen, krijgen we de melding dat nectarines niet voorzien waren in het menu maar dat ze ze er als extraatje hebben bijgelegd. Bijdehand zegt hij: 'Het zijn of beschimmelde nectarines of heerlijke appelsienen'. Iedereen staat beetje perplex - misschien had Dirk beter diplomaat geworden in plaats van reisleider.
Posted with Blogsy
Geen opmerkingen:
Een reactie posten