Vandaag staat er een prachtige excursie naar de Picos de Europa, het grootste nationaal park van Spanje op het programma. Het strekt zich uit over 3 provincies. Gelukkig schijnt de zon! Dit ruige berggebied is nog grotendeels onaangetast gebleven. Wát een onbeschrijflijk mooie en ongerepte natuur! Tijdens onze tocht komen we door 3 valleien. Via de vallei van de Gargantes bereiken we de smalle Caresvallei. Links en rechts rijzen spectaculaire bergwanden op. De autocar kan slechts enkele kilometers de vallei inrijden. Van hieruit moeten we dus te voet verder. Na enkele kms is de weg geblokeerd met grote rotsblokken. Iedereen draait terug maar dat is voor mij geen opstakel. De gids gaat mee verder. We dwalen af van de gebaande paden en luisteren naar de stilte, die alleen door het geluid van de kolkende rivier wordt onderbroken. Hier waan je je echt alleen op de wereld. Geen lawaai maar prachtige vergezichten. Plots zie ik naast de weg een zwerm van tientallen vlinders die vooral op de grond zitten. De diertjes doen zich tegoed aan het verse water dat lekt uit het bronnetje vlakbij. Het zijn blauwtjes, een vrij kleine vlindersoort die je ook bij ons vaak aantreft.
Na het middagmaal rijden we de Vallei van de Cares terug uit en stoppen we halverwege om snel wat te shoppen. Jassen, sjaals, lederen handtassen etc ... aan spotprijzen. Een winterjas en twee sjaals rijker, vervolgen we onze weg. Een derde vallei voert naar Covadonga. Naast Rome, Jerusalem en Santiago de Compostella, het vierde belangrijkste bedevaartsoord van de Christenen. Nuestra Señora de Covadonga, wordt hier vereerd in een grot waaronder een rivier ontspringt. Bij de ingang staan tientallen kleine kaarsjes te branden. De grot zelf is mooi versierd en van daaruit hebben we een prachtig zicht op de omgeving en de imposante basiliek. Uiteraard wandelen we ook daar even binnen alvorens verder te rijden naar het levendige stadje Cangas de Onís. Belangrijkste bezienswaardigheid hier is de mooie Romaanse brug. Verder in de stad allerlei souvenirswinkeltjes waar ze de plaatselijke lekkernijen verkopen. Bij de slager wandel ik even binnen om te vragen waar ze hier zo'n jamón staander verkopen. De lieve dame wijst me de weg en voor slechts 8 euro ben ik gesteld ... nu enkel nog een pata negra en mijn geluk kan niet op. Nog even geduld dus want daarvoor moet ik naar de Pyreneeën :-) Over geluk gesproken, onze chauffeur heeft het licht gezien en draait eindelijk goede muziek! Wanneer we in Suances aankomen, besluiten we eerst uitgebreid te aperitieven. Het mooie aan de zomer is al zittend op een terras, kijken naar andere mensen. Het terrasje aan de overkant van ons hotel leent zich dus perfect voor deze gelegenheid. Het schijnt dat mannen vooral kijken naar wat ze opwindend vinden, terwijl vrouwen meer zichzelf met anderen vergelijken. Kijken naar anderen is iets wat kennelijk nooit verveelt. Jammer genoeg blijven we op onze honger zitten want het café blijkt gesloten. Dan maar naar het terras van ons hotel. De tinto verano en mojito smaken voortreffelijk en voor de prijs moeten we het niet laten - 4 aperitiefjes en we zijn slechts 14 euro armer
Posted with Blogsy
Geen opmerkingen:
Een reactie posten