We ruilen onze huurwagen in en nemen vandaag de boot naar de Turkse badplaats Bodrum, één van de populairste uitstapjes wanneer je in Kos verblijft. Vanaf Kos Stad kunnen we de Turkse kust al zien liggen. Hemelsbreed is de afstand slecht 18,5 kilometer tussen de havens van Kos Stad en Bodrum. Aan de zuidelijke kant van de Mandraki haven zit de plek waar de ferry’s richting Turkije vertrekken en daar zijn we al vroeg in de ochtend om in te schepen. Om 9u15 mogen we aan boord en we kiezen ervoor om boven op het dek te gaan zitten. Op deze manier kunnen we nog wat genieten van het uitzicht. Hoewel het nog maar mei is, is de zon gemeen krachtig dus smeren is de boodschap! De Maria Star deint aangenaam op de golven. Waarschijnlijk hebben we dan toch een hele goede dag uitgekozen om naar Bodrum te gaan. Wanneer we halverwege zijn hijst een van de bemanningsleden de Turkse vlag. Het zal ongetwijfeld te maken hebben met de gevoelige relatie die nog steeds tussen Turkije en Griekenland heerst. Onze overtocht duurt slechts een half uurtje. Omdat we vanuit de Europese Unie naar Turkije reizen, hebben we enkel een paspoort nodig en geen visum. Wel krijgen we op en speciaal deel van ons retourticket een stempel. Dit is onze in-reisstempel en dat betekent ook dat we dezelfde dag Bodrum ook weer via de haven moeten verlaten.
Bij aankomst in Bodrum, ook wel het ‘St. Tropez van Turkije’ genoemd, moeten we de bus op en volgt er een verplicht nummertje van de reisorganisatie. Eerst worden we naar de windmolens gebracht, de populairste bezienswaardigheid van de stad. Daarna mogen we vrij rondlopen in Bodrum stad. Veel is er niet te zien maar Liliane is opnieuw in haar nopjes want Bodrum leent zich prima om wat te gaan shoppen. Dit tot groot ongenoegen van papa maar iedereen doet wat water bij de wijn. In de gezellige badplaats genieten we ook van de Turkse keuken en dat is dan weer iets dat papa kan bekoren.
De belangrijkste reden om Bodum te bezoeken, is voor de meeste toeristen de verkoop van namaakproducten. Op deze manier kunnen ze hun garderobe aanvullen met de T-shirts en broeken van bekende merken zonder daarvoor een al te hoge kostprijs te betalen. Ik vind het allemaal maar rommel, met uitzondering dan van de prachtige handtassen. We kuieren door de smalle, gezellige winkelstraatjes en proberen de verkopers af te schudden. Niet gemakkelijk dat kan ik jullie verzekeren – ze zijn goed in wat ze doen!
Aan de oostelijke kant van de stad ligt een autovrije wandelpromenade tussen de restaurants, hotels en het strand in met op het einde een kleine vissershaven. Hier liggen de vissersbootjes die er ‘s nachts op uittrekken om verse vis te vangen. Uiteraard gaan we hier lunchen want verser kunnen we de vis niet hebben.
Na de lunch lopen we een beetje landinwaarts. Zo komen we in het echte Bodrum terecht. De straatjes worden smaller, de weg wordt steeds steiler en toeristen zijn er ineens niet meer te zien. Hier zitten we tussen de locals. Ook hier witte huizen met blauwe deuren en kozijnen. Dit is toch iets wat veel mensen als typisch Grieks beschouwen terwijl we hier toch echt in Turkije zijn. Toch een bewijs dat de overeenkomsten tussen Turkije en Griekenland groter zijn dan de verschillen.
We wandelen terug naar de plek waar de Maria Star in het water ligt. In iets minder dan vijf uur hebben we toch een goed beeld gekregen van het ‘St. Tropez van Turkije’. We hebben zelfs nog wat tijd over om op een terrasje een koel drankje te nuttigen. Na een leuk dagje, nemen we de boot terug naar Kos.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten