Gelukkig is het slechte weer gepasseerd en schijnt de zon opnieuw! Vandaag huren we een auto omdat we toch nog wat meer willen zien van het eiland. Het is niet groot maar we doen alles op het gemakske. We rijden naar Asklepieion op slechts 3,5 km van Kos Stad. De archeologische site ligt tussen de cipressen op een kleine heuvel en is pas aan het begin van de 20e eeuw ontdekt. Het was de medicijnenschool van Hippokrates, waar de zieken genezing en verzachting van hun kwalen zochten. De prachtige ligging en de manier waarop het Asklepieion deels gerestaureerd is, maakt veel indruk op ons. Omdat de gebouwen op een helling liggen, is het Asklepieion gebouwd in drie terrassen die verbonden zijn met marmeren trappen. Het laagste terras is omringd door zuilenhallen en komt uit ongeveer de 1e eeuw na Christus. Kamers, waar waarschijnlijk de patiënten verbleven tijdens hun behandeling, sluiten de zuilenhallen. Op dit terras zijn ook twee ondergrondse kamers aangetroffen. Men denkt dat deze kamers alleen in gebruik waren voor mensen met geslachtsziektes en Lepra. We beginnen rustig aan de wandeling naar de top. Op het tweede terras, het middelste, was het echte ziekenhuis, waar ook de behandelingen plaatsvonden. Dit gebouw dateert uit ongeveer de 4e eeuw voor Christus. Behalve medicinale baden zijn hier ook meerdere tempels van de Ionische orde te vinden. Op het bovenste terras hebben we een weids uitzicht over de naburige eilanden. Hier bevond zich ooit een grote marmeren tempel. Vanaf hier leidde een trap verder naar een heilig dennenbomenwoud. Men dacht in die tijd dat alle levende vrouwen daar onsterfelijk werden. Terwijl we over de archeologische site lopen, proberen we ons in te beelden hoe het er hier vroeger uitgezien moet hebben. Hoewel de contouren in grote lijnen wel zichtbaar zijn, is het wel handig dat er informatieborden staan met uitleg en tekeningen.
In het binnenland van Kos bevindt zich het Dikeosgebergte met een hoogte van 846 meter. Aan de rand ervan liggen een aantal aantrekkelijke bergdorpen. Het eerste dorp dat we bezoeken is Zia. De bergweg ernaartoe zorgt voor adembenemende uitzichten maar daar aangekomen, begint het te regenen dus moeten we dringend gaan schuilen. Waar beter dan op een gezellig terras onder de paraplu? De temperatuur is nog steeds heerlijk dus buiten zitten is geen straf. De eigenaar maakt met heel veel borden duidelijk dat ze hier ‘fresh homemade lemonade’ verkopen. Het drankje smaakt heerlijk en is een goede dorstlesser! Het hoogstgelegen bergdorp van Kos (350 m) is een echte toeristische trekpleister maar ondanks dat is het zeker een bezoekje waard. De authentieke Griekse huisjes zijn grotendeels bezet door eigenaren van souvenirwinkeltjes die allerlei prullaria aanbieden.
Hemelsbreed bedraagt de afstand tussen Zia en Lagoudi misschien maar een kilometer. Toch is er een wereld van verschil tussen deze twee dorpen en is dit laatste misschien wel de leukste van de twee. Op het moment dat wij het dorp binnenrijden, loopt er een plaatselijke kat over het wegdek. Hier zijn geen toeristen en wanen we ons terug in het echte Griekenland. We gaan op bezoek bij Christina, een zeer extravagante Belgische kunstenares die de kleine galerie Latéma openhoudt. Ze verwelkomt ons in haar gezellige huisje met veel prularia. Deze bizarre dame rookt als een turk maar gelukkig staan alle ramen wagenwijd open en hebben we geen last van de rook. Ze biedt ons een koffietje aan en we blijven daar tot de regen ophoudt. De hemel trekt weer open en het zonnetje komt terug piepen.
In Alikes strekt zich een zoutmeer uit dat werd uitgeroepen tot natuurreservaat. Het is de biotoop van vele vogels.
Hier maken we een prachtige wandeling rond het meer. Gelukkig heeft het niet echt veel geregend maar de paden liggen er bij momenten toch wat modderig bij. Er staat ook een oude bunker met wat graffiti op. In de verte zien we enkele pelikanen die zitten te baden. Normaal is dit ook de plek waar je witte flamingo’s kan spotten maar die hebben we jammer genoeg niet gezien. De natuur hier aan het meer met de zee op de achtergrond is wel heel erg mooi. Bovendien was het er erg rustig, we zijn geen andere mensen tegengekomen.
In het Dikeos gebergte ligt Palio Pyli. Deze plek werd al sinds de middeleeuwen bewoond. Eerst werd er een kasteel gebouwd, vervolgens kwam er een kerk en de eerste woningen. Eeuwenlang hebben de bewoners van het toenmalige Pyli op één van de mooiste plekjes van het eiland Kos gewoond totdat het noodlot toesloeg. Er brak cholera uit en vrijwel het hele dorp overleed aan deze zichzelf gemakkelijk verspreidende infectieziekte. Sindsdien is het verval ingetreden in Palio Pyli. Redelijk wat woningen staan zelfs niet meer overeind en vormen nu niet meer dan hoopjes stenen tussen de bomen. We gaan omhoog via een steil, stenen, hobbelig bergpad dus het is oppassen geblazen. Halverwege zien we twee losse muren en wat verderop toch iets wat al meer op een echt gebouw lijkt. We volgen het bordje ‘best panoramic views in Kos’ en na de vermoeiende klim, arriveren we bij een klein café waar we toch iets kunnen drinken. Er staat een eenzaam tafeltje aan de rand van de afgrond van waaruit we een prachtig zicht hebben over het gebergte en het kasteel van Palio Pyli. We wandelen terug naar beneden en onderweg komen we nog wat geiten tegen. Echt schuw zijn ze niet, maar toch gaan ze niet graag op de foto. Het geluid van de belletjes om hun nek is het enige wat we hier horen.
Een fijne afsluiter van een prachtige dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten