Snel ontbijten want er staat opnieuw een boottocht op het programma. Vandaag gaan we naar het kleine vulkaaneilandje Nissyros in de Egeïsche zee. De boottocht duurt bijna een uur. Eenmaal aan wal, staat ons vervoer al klaar om ons naar de Stefanos Krater te brengen. De bus baant zich een weg door de bergen en na een aantal haarspeldbochten verschijnt opeens een adembenemend landschap. Het kleurrijke gesteente van de 300 meter brede krater van de niet meer actieve vulkaan is prachtig om te zien. Liliane besluit boven op een bankje onder de bomen op ons te wachten terwijl wij afdalen in de enorme krater. Het lijkt wel alsof er een bom is ingeslagen in de grond. Op sommige plaatsen is de grond redelijk zacht en we moeten dus uitkijken waar we onze voeten zetten om niet weg te zakken in de soms aanwezige modderpoelen. Uit de aardspleten en gaten stijgen zwaveldampen op.
Wanneer we terug in Mandraki zijn, de hoofdstad van Nissyros, hebben we nog twee uurtjes om het dorpje te verkennen. Naast de vele terrassen en souvenirwinkels, bezoeken we een klooster dat een beetje hoger gelegen is. Van hieruit hebben we een prachtig zicht op de hele stad. Dit is wat we zo leuk vinden op verlof, het kuieren door de smalle straatjes. We bewonderen de witte huisje met blauwe accenten. Hier voelen we nog het echte Griekenland. Wanneer we de drukke haven beneden verlaten en wat dieper het dorp intrekken, zien we een typisch tafereeltje – een in het zwart gekleed damentje op een stoeltje voor haar mooie huisje. Ze lacht ons vriendelijk toe.
Wanneer we in de late namiddag terug in ons hotel zijn, besluiten Liliane en ik toch eens aan het mooie zwembad te gaan zitten. Ik doe een snel plonsje in het heerlijk warme water en was al het stof van onze uitstap naar de vulkaan van me af. We hebben het zwembad volledig voor ons alleen. Helemaal verfrist, verschijnen we ’s avonds aan het diner.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten