Leiden - Aan wal en op het water

Toen we gisteren ons bedje inkropen, was er nog heel wat nachtelijke activiteit in Leiden en met name in ons straatje maar na middernacht werd het stil. Annelies heeft heerlijk geslapen maar mede door mijn verkoudheid was het voor mij een korte nacht. Het ontbijt maakt alles goed. Annebe brengt ons een heel gevarieerd ontbijtje. We krijgen een eitje, lekker vers beleg, heerlijke warme broodjes, zelfgemaakte bananencake, fruit, noten en rozijntjes, confituur, etc .... Haar geheugen is niet echt goed want ze brengt ons ook beide en tasje thee maar Annelies drinkt koffie. Even later begint ze ook nog een conversatie in het Engels. Ik ben nog niet goed wakker en beantwoord haar vragen ook in het Engels. Na enkele minuten zeg ik haar ‘waarom spreken we in godsnaam Engels’ waarop ze me even vreemd aankijkt, lacht en dan zegt ‘ja je lijkt Engels’. Zou ze lijden aan Alzheimer light? 

Na het ontbijt gaan we naar het Rijksmuseum volkenkunde. Dit etnologisch museum is gevestigd in een monumentaal pand aan de Singel. Vermits wij wel nieuwsgierig zijn naar de enorme culturele diversiteit die de wereld rijk is, is dit helemaal ons ding. De inkom is 15€ maar dat is het helemaal waard. Er zijn wisselende exposities en vandaag is dat er eentje over Bali. Ik word even terug gekatapulteerd in de tijd en bevind me in no time terug in het paradijs. Bijna iedereen gaat naar het Indonesische eiland Bali, is er geweest of heeft het op zijn bucketlist. Verleidelijke reisbeschrijvingen en enthousiaste blogs garanderen je een droomvakantie maar dat is niet het complete verhaal. We ontdekken hier hoe het paradijs onder druk staat, mede door de plastiek vervuiling. Maar de cultuur is nog wel springlevend en dat leren we dan weer dankzij interviews met een  hindoeïstische priester. Zelf ben ik er al geweest maar toch leer ik nog dingen bij en dat is toch het doel van een museum.

Na de tijdelijke tentoonstelling over Bali gaan we de rest van het museum ontdekken. Hier openen we onze blik op de wereld. Alle werelddelen komen aan bod en het gaat over thema’s die allemaal één ding gemeen hebben, namelijk de mens. Er worden verhalen verteld over universele thema’s zoals vieren, rouwen, versieren, bidden, liefhebben en vechten. De opstellingen zijn prachtig en bij elk werelddeel hoort ook aangepaste muziek. Alleen bij Tibet ontbreekt de immer galmende mantra ‘om mani padme hum’. Annelies besluit het dan maar zelf te zingen. Dat levert haar geen vreemde blikken op want we lopen er helemaal alleen. Ook voor kinderen is dit museum geweldig want uitleg wordt ook op ‘kindermaat’ gepresenteerd. Annelies begint te lachen wanneer ik op mijn knieën ga om helemaal onderaan een vitrinekast over de Inuit een tekst te lezen en ik me luidop afvraag of ze het misschien nog iets lager zouden kunnen zetten. Ja blijkt dus dat de tekst voor volwassen gewoon op ooghoogte staat en voor kindjes dus onderaan. Toch slim bedacht!

Het is al snel twee uur later en tijd dus om iets te eten. In het grand Café van het museum verkopen ze heerlijke broodjes dus blijven we hier gewoon hangen en nog wat nagenieten van dit prachtige museum. Wat ons betreft, echt een aanrader wanneer je in Leiden bent. 

Om twee uur hebben we een ‘Hofjeswandeling’ en daarvoor moeten we naar de Burcht. Op het plein ontmoeten we onze gids. We zijn wat te vroeg en betalen alvast ons deel (4€ pp). Zoals jullie al gelezen hebben in de blog van gisteren, telt Leiden maar liefst 35 verschillende hofjes en het oudste dateert uit 1467! In deze hofjes is het rustig en ben je helemaal afgesloten van al het rumoer uit de stad dus ideaal voor een zondag zo vinden wij. Ons groepje wordt groter en uiteindelijk vertrekken we met 9 personen. De gids blijkt een saaie vent die zichzelf nochtans heel grappig vindt. Bij elke bezienswaardigheid in de stad stopt hij en begint hij een ellenlange uitleg. We zijn al een uur aan het wandelen en hebben nog geen enkel hofje gezien. Annelies en ik worden er een beetje chagrijnig van en besluiten af te haken. Zij wil liefst zachtjes verdwijnen maar dat is buiten mij gerekend. Wanneer hij eindelijk zijn mond houdt, zeg ik hem dat we het voor bekeken houden. Hij kijkt me verbaast aan dus ik zeg hem ‘we zijn al een uur aan het wandelen en hebben nog geen enkel hofje gezien’. Gevat als hij is, antwoordt hij: ‘Oh maar daar gaan we zo naartoe’. Tja dat hofje waar we nu inderdaad voorstaan, hebben we gisteren al gezien.  

We besluiten dan maar om en andere toeristische attractie op te zoeken. Leiden is misschien wel de beste stad om een prachtige rondvaart doorheen te maken! Door de vele grachten heeft Leiden een uitgebreid netwerk van waterwegen waardoor iedereen zich gemakkelijk door Leiden kan verplaatsen. Het mooie is dat heel veel bezienswaardigheden in Leiden direct aan het water liggen waardoor een rondvaart ook een prachtige gelegenheid biedt om de stad te bekijken vanuit een boot op het water. Voor slechts 10€ schepen we in bij de Leidse Rederij en worden aan boord geholpen door Rein waar ik het op slag warm van krijg, wat een knappe man! Hij blijkt bovendien dan ook nog eens perfect tweetalig en grappig. Hij geeft een interessante uitleg die hoegenaamd niet verveeld.  Zo komen we heel wat te weten over Leiden, de inwoners en de Koninklijke familie. Ook koning Willem Alexander heeft in Leiden gestudeerd, nu ja gestudeerd kan je misschien niet echt zeggen. De eindwerken van de studenten worden gepubliceerd maar dat van Willem Alexander niet omdat hij blijkbaar te veel hulp kreeg van de professoren. Ook al vertelt Rein alle dagen meerdere keren hetzelfde verhaaltje, toch vertelt hij het alsof het de eerste keer is en met zo veel humor en originaliteit. Het uur is zo voorbij en we vinden het beiden jammer dat het zo snel gedaan is. Leiden is mooi van op de kades maar vanop het water is het nog tien keer mooier.

Wanneer we terug aan wal zijn, slenteren we wat door de binnenstad. Plots is het heel wat drukker en dat is niet te verwonderen want we zijn aangekomen in dé winkelstraat van Leiden, de Haarlemmerstraat. Het is zondag en zelfs vandaag zijn alle winkels open. Annelies en ik zijn dit weekend niet bewust gaan shoppen maar wanneer we Cecil passeren, vindt Annelies al snel haar gading en koopt ze enkele bloesjes. Het is net of ik met Liliane op stap ben. Cecil kan zij ook nooit voorbij! Ook ik vind een prachtige vest die me past als gegoten. Tja .... als het op je weg komt! 

Om vijf uur sluiten de meeste winkels en gaan we terug naar onze B&B voor een aperitiefje. ‘s Avonds trekken we naar de Vrouwenkerkkoorstraat naar het Indische restaurant ‘Indian Way’ voor ons diner. Achterin is het heel erg druk maar aan het raam is nog een plaatsje vrij. De papadums en onze drankjes komen onmiddellijk maar daarna valt het stil. Mensen komen en gaan en wij hebben honger. Na bijna anderhalf uur komt het dan eindelijk op tafel. Heerlijk of wat hadden jullie gedacht? Mijn lievelingskeuken stelt nooit teleur! Na afloop komt de eigenaar persoonlijk zijn excuses aanbieden voor de lange wachttijd maar die zijn wij al lang vergeten. We wandelen terug naar de B&B voor een laatste nacht in klein Amsterdam.

Leiden heeft ons echt verrast. De stad van Rembrandt uit de 17^de eeuw is nagenoeg nog volledig intact. Met zijn vele grachten, idyllische bruggetjes, kleine pleinen, drijvende terrassen en niet in het minst zijn tientallen binnenhofjes is dit de ideale stad om te wandelen. En wandelen hebben we gedaan! We hebben ook lekker gegeten, genoten van het zonnetje en met een bootje gevaren. Kortom Leiden is een stad die we iedereen kunnen aanbevelen.