Delft

Toch iets beter geslapen dan gisteren. We weten het nu zeker, onze gastvrouw Annebe heeft óf Alzheimer light óf ze luistert gewoon niet naar haar gasten. Ik krijg vanmorgen ontbijt met kaas, Annelies zonder en opnieuw komen er twee tassen thee op tafel.   Wanneer Annelies vraagt waar ze een kop kan vinden voor koffie, vult Annebe prompt twee tassen koffie. We doen maar geen moeite meer, alles staat op tafel dus probleem opgelost. Vandaag verlaten we de stad Leiden en rijden we terug richting Antwerpen. Onderweg stoppen we in Delft.

Van zodra we de Delftse binnenstad inlopen, zijn we al overtuigd: het is een lust voor het oog. In het vvv kantoor gaan we de historische wandelroute halen en starten daarna met het eindeloos slenteren langs de grachten en door de sfeervolle straatjes met prachtige gevelhuizen. We starten op de markt, het hart van de historische stad, met symbolisch aan de ene kant het wereldlijke gezag, namelijk het stadhuis en aan de andere kant het geestelijke gezag, de nieuwe kerk. Hier zitten de vele terrasjes vol maar de wat kleinere Beestenmarkt vinden we toch veel gezelliger. Van 1595 tot en met 1972 was het plein de plaats voor de Delftse veemarkten. Boeren uit het Westland toonden hier hun vee. Tegenwoordig is het een gezellig plein vol terrasjes waar het zonlicht zacht gefilterd  wordt door de oude platanen. Er staat ook een grappig, modern standbeeld. 

Delft werd in 1400 ommuurd met een stadsmuur, waarin acht stadspoorten gezet werden om de stad in en uit te kunnen. Van die muur blijft nog amper iets over, en de Oostpoort is de laatste staande stadspoort. De Oostpoort bestaat uit twee delen, een landpoort en een waterpoort, welke door het laatste stukje stadsmuur verbonden zijn. De poort is een prachtig plaatje en zeker de korte wandeling vanuit het centrum waard. Wanneer we terug de stad inlopen, passeren we het Klaeuwshofje, een hofje van liefdadigheid voor rooms-katholieke ongehuwde vrouwen en weduwen. 

Delft is de stad van Johannes Vermeer, één van de meest beroemde Nederlandsche schilders uit de Gouden Eeuw, iets waar Delft erg trots op is. Van zijn beroemde schilderij ‘het Meisje met de parel’, zien we overal replica’s hangen. In 1632 werd hij in Delft geboren en hier heeft hij zijn hele leven gewoond en gewerkt. Van op verschillende plekken in de stad trachten we ons in te leven in zijn schilderijen. Niet alles uit die tijd is echter bewaard gebleven. De grachten zitten vol met prachtige waterlelies en deze geven de omgeving een extra romantische sfeer. 

Ondertussen is het lunchtijd en zetten we ons op het terras van Willem Van Oranje voor een dagsoepje. Terwijl we daar genieten van het eten en het zonnetje, kijken we uit op een prachtige schildering van het Meisje met de parel. Toch best cultureel verantwoord zo’n lunch nietwaar? We zitten op een prachtige plek, net tegenover de nieuwe kerk. Hier bevindt zich het mausoleum van Willem van Oranje en nog steeds vinden leden van de Koninklijke familie hier hun laatste rustplaats. Na de lunch is het hoog tijd om terug wat calorieën te verbranden.

We wandelen achter het stadhuis door naar de Waagsteeg en komen zo op de Oude Delft. Wat mij betreft, één van de leukste grachten van Delft. Hier zijn er zo veel romantisch ogende gevels, prachtige huizen waar beroemde mensen gewoond hebben, zoals de schilder Jan Steen. 

We nemen nog snel even een zijstraatje en komen zo bij het nieuwe treinstation van Delft, ontworpen door architectenbureau Mecanoo. In de stationshal ontvouwt zich een indrukwekkend plafond met de historische kaart van Delft en vergapen we ons aan wanden en kolommen versierd met eigentijdse Delfts blauwe tegeltjes. Ook de buitenkant is de moeite waard. Het gemeentehuis, boven het station, heeft een glazen gevel die prachtig de Nederlandse lucht reflecteert.

Na dit modern intermezzo gaan we terug naar de Oude Delft voor een terrasje in de zon. Bij het verschijnen van de eerste zonnestralen komen de grachten steeds meer vol te liggen met boten. Hier wordt heel creatief extra terrasruimte van gemaakt. Zo ook bij het Stads-Koffyhuis, dé perfecte plek om te genieten. Dit ouderwetse koffiecafé is al generaties lang geliefd bij de inwoners van Delft en met reden. Locals komen hier om bij te kletsen, de krant te lezen of gewoon voor een goede kop koffie en een taartje. Ook wij genieten van iets lekkers met uitzicht op de gracht.

In de verte zien we de Oude Kerk die deels uit de elfde en deels uit de dertiende eeuw stamt. Vooral de toren springt in het oog omdat deze tijdens de bouw is gaan zakken. Hij is 75 meter hoog maar staat 1,96 meter uit het lood, een grappig gezicht. Wij zouden de toren niet beklimmen want het lijkt wel of hij kan elk moment omver kan vallen. 

Bij Delft denkt iedereen natuurlijk aan Delfts Blauw. Doorheen de stad zien we aardig wat straatkunst, waarvan een groot deel ook gemaakt is met het Delfts blauw. Op het Sint Agathaplein bij voorbeeld werden drie lantaarnpalen versierd met beschilderd porselein. Ook op de fijnste plek in de stad om even te relaxen, zien we Delfts blauw. Deze plek is de tuin van het museum Prinsenhof. Hier hebben we bijna niet in de gaten dat we vlak langs een drukke ringweg zitten, het is er lekker rustig.

In de Hippolytusbuurt zijn er, net als elders in de stad, prachtige huizen en grachten maar ook hele leuke winkeltjes. Eentje komen we buiten met een groot pak ... altijd fijn een souveniertje voor thuis. Om tien voor drie sluiten we onze dag af bij ‘Ten to three Bakery’, een tof barretje in snoepkleurtjes waar ze een geweldige keuze hebben aan heerlijke makarons, scones, mini cupcakes en brownies. Hier zetten we ons voor de laatst keer op een terrasje. De uitbaatster heeft en stem waarmee ze zo aan de slag kan bij de Efteling. Hetzelfde kan gezegd worden over haar outfit. Ja alles past hier in deze bakery, het is een sfeervol, knus plekje en ideaal om ons driedaags uitje te beëindigen.