Vandaag is papa jarig en ook Paula en Achiel hebben er aan gedacht. Wanneer we beneden komen, staat er al een pakje klaar. Het is een doosje vol met lekkers dus zijn dieet zal nog even moeten wachten. Ook wij staan met onze geschenkjes klaar. Na het uitpakken, is het tijd voor het laatste ontbijt bij Artiriacum en zoals steeds worden we verwend. Met spijt in het hart, nemen we afscheid. Wanneer we elkaar weer mogen zien, valt nog af te wachten. Antwerpen is nu uit den boze. Wie had ooit gedacht dat onze prachtige stad verboden terrein zou worden?
Vandaag gaan we wat kuieren in het Brugse ommeland en enkele gezellige en historische dorpjes bezoeken, althans dat is het plan. Nu is het weer nog mooi maar ze verwachten regen vanmiddag. Geen tijd te verliezen dus ! We starten in Stalhille, een dorpje met vele, leuke ambachtsadresjes. De dorpskern van Stalhille wordt beheerst door de Sint-Jan-de-Doperkerk, die nog deels haar vroeg gotisch uitzicht wist te bewaren ondanks vele verbouwingen. Op het kerkhof rond de kerk liggen twee Canadese officieren die sneuvelden op 28 mei 1918. Zij werden op die dag met hun vliegtuig boven Stalhille neergeschoten.
In het kleine polderdorp zou er een bezige bij wonen, namelijk Norbert Demonie. Hij is imker, glasblazer en korfvlechter. Samen met zijn vrouw Anne-Marie runt hij een gezellig winkeltje dat heel toepasselijk de Sfeermaker werd genoemd. We moeten niet lang zoeken maar bij aankomst blijkt dat hij zijn gezellige terrasje niet mag openen vanwege COVID. Zo jammer want ik had nu echt uitgekeken naar zijn thee met honing.
We trekken dan maar naar één van de tien mooiste dorpen van Vlaanderen! In het witte polderdorp Lisseweege, is de tijd blijven stilstaan. De huisjes in het oude dorpscentrum zijn sinds eeuwen wit geschilderd. Bij de parking is er een klein parkje waar de bomen ‘versierd’ zijn met items uit de zee. Momenteel is er ook een openlucht expo ‘Beelden in het witte dorp’. Meer dan 100 kunstenaars stellen hun werken tentoon. Wanneer we aan de beeldenroute willen beginnen, kleurt de hemel donker en het duurt niet lang alvorens het water met bakken uit de hemel valt. We duiken dan maar een restaurant binnen waar we toch de toelating krijgen iets te drinken. Na ons komen er nog vele fietsers doorweekt het etablissement binnen.
Het lisseweegs Vaartje is misschien wel het lieflijkste uitzicht van het dorp maar bij regenweer zijn de oude huizen langs dit pittoreske water niet zo idyllisch. We doen nog een laatste poging om door het dorp te wandelen maar besluiten al snel dat dit geen zin heeft en we rijden dan maar huiswaarts. Desalniettemin was het toch een leuk weekendje weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten