maandag 2 december 2002

Singapore-Yangon

Rond 7u30 plaatselijke tijd arriveren we in Singapore. Erwin besluit nog snel even een digitaal toestel te kopen in de luchthaven – dan kunnen we dat alvast testen tijdens onze rondreis. We vervolgen onze reis en vliegen met Silkair richting Yangon, ongeveer 2u40 min vliegen. Bij aankomst op de luchthaven worden we opgewacht door Dominique, onze plaatselijke gids. Hij zal ons de ganse reis vergezellen en we vinden hem onmiddellijk sympathiek. We worden naar het Sedona Hotel gebracht waar we even de tijd krijgen om ons te verfrissen. Het is er bloedheet, maar gelukkig moeten we ons over de bagage alvast niks aantrekken, een ganse equipe ontfermt er zich over en we vinden ze netjes terug als we onze hotelkamer binnenstappen. De kamer is ruim en we hebben een prachtig uitzicht. De plaatselijke bus (lees: truck) rijdt ons voorbij en we merken al direct op dat dit niet het ideale verkeersmiddel is. De mensen zitten als sardientjes opeengepakt. Het is echter een plezier om het tafereel gade te slaan. Diegenen die binnen geen plaatsje hebben kunnen bemachtigen, blijven er gewoon langs buiten aan hangen. Na de lunch gaan we op verkenning in de stad Yangon. Iedereen draagt teenslippers en loopt hier nog in traditionele kledij rond. Zelfs de mannen dragen hier een ‘longyi’. Dit is een lange dubbele lap stof die om het middel wordt geslagen. Vrouwen knopen rechts, mannen links. Het na-apen van westerse voorbeelden is hier nog niet ingeburgerd. Birma is een aparte wereld. Erwin koopt deze eerste dag ook alvast een longyi zodat hij zich meteen kan aanpassen aan de mode hier. Ik vind het geen gezicht maar als hij iets in zijn hoofd heeft, .... Het is etenstijd en dat is duidelijk te merken. Iedereen zit op kleine stoeltjes rond een tafel gewoon op straat te eten. Het ophalen van het vuil gebeurt hier iets anders dan bij ons. Twee heren komen rond met een rieten mand en het moet gezegd … ze doen het heel grondig want de straten liggen er netjes bij. We kuieren wat over de plaatselijke markt waar iedereen zijn plekje heeft. Groenten, fruit vis, vlees – alles staat netjes uitgestald. Af en toe komt er een non of een monnik wat bedelen. Onze gids vertelt ons dat het vooral de nonnen zijn die bedelen om geld en de mannen om eten, maar in de praktijk is geld door iedereen geliefd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten