Yangon

Na het ontbijt gaan we naar het stadscentrum en zoeken we nog enkele interessante locaties op. Zo nemen we onder meer een kijkje in het Nationale museum. We krijgen ook de tijd om rustig te shoppen in de overdekte Scott Market. Wanneer we terug naar het hotel gaan, worden we plots met het plaatselijke vervoer geconfronteerd. Onze gids had gehoord dat enkele onder ons wel eens met de Birmaanse lijnbus wilden meerijden. Héél leuk was dat. Vooral de reacties van de Birmanen zelf was goddelijk. Ze konden maar niet begrijpen dat de rijke toeristen een bijna uiteenvallende bus verkozen boven de luxe tourbussen. Zoals beloofd tijdens de eerste dag van ons bezoek in Birma, bezoeken we ’s avonds de prachtig verlichte Shewedagon pagode. Dit is de grootste tempel van Myanmar. Er wordt gezegd dat er 8 haren van Boeddha bewaard worden. Hierdoor is het één van de belangrijkste boeddhistische bedevaartsoorden ter wereld. Men heeft hier niet op een centje gekeken. De 98m hoge stoepa is bekleed met naar schatting 60 ton zuiver goud en rond de spits kleven een paar duizend diamanten en edelstenen met als toetje een diamant van 76 karaat. Net zoals in alle andere heiligdommen van Birma, kom je er niet in met je schoenen aan. Alles op blote voeten dus maar dat zijn we ondertussen wel gewend. De verlichting, de pelgrims, de sfeer die tegelijk devoot en vrolijk is en het onvoorstelbare aantal Boeddha beelden in alle mogelijke groottes, houdingen en uitvoeringen maken deze pagode echt de moeite waard. En zoals verwacht is ze bij avondschemering sprookjesachtig mooi. Ons laatste avondmaal brengen we in stijl door. Een Fransman die zich in Birma heeft gevestigd, opende er een gezellig restaurant, Le Planteur.  Het eten is verrukkelijk en ook de omgeving is prachtig. We zitten in een mooie tuin en de temperatuur is werkelijk ideaal. En dan te weten dat het thuis nu guur weer is.  Iedereen voelt zich goed en triestig tegelijkertijd. We moeten hier afscheid nemen van een prachtig land en zijn uitzonderlijke bevolking. Dominique is als een vriend voor ons en we hopen dat we hem ooit nog eens terug zien. We geven hem een echte ‘gouden handdruk’ en kunnen onze traantjes moeilijk bedwingen. 

Deze reis was echt uniek. Wat we in Myanmar aantroffen, zagen we in geen enkel ander Aziatisch land. Het land van gouden pagodes, kloosters en tempels is met niets te vergelijken. De sfeer is ontspannen, de mensen zijn arm maar vriendelijk, beleefd en zachtaardig. Buiten de steden domineren karren, voortgetrokken door waterbuffels. Er heerst rust en gemoedelijkheid in het schilderachtige platteland. Vrouwen en mannen in lange wikkelrokken, de gezichten ingesmeerd met thanaka en overal die opgestoken hand en die vriendelijke lach. Een aanrader!