Na een slapeloze nacht, staan we omstreeks 7 uur op. Het heerlijke ontbijtbuffet maakt heel veel goed. We vertrekken om 8 uur naar Valladolit. In vergelijking met Cancun is Valladolid volledig anders. Geen grote resorts, geen uitgestrekt strand, maar juist klein, gezellig en volgebouwd met pastel kleurige huisjes. Het middelpunt van Valladolid is het Parque Francisco Cantón waar zich ook de kathedraal bevindt. We krijgen alvast een eerste indruk van het land. Mannen keuvelen in de schaduw van de bomen en vrouwen proberen hun felgekleurde kledij aan de man te brengen.
Hier bezoeken we ook onze eerste ‘cenote’ (een soort ingestorte grot waarin een bovengrondse poel is ontstaan). Via een steile trap dalen we af naar deze ondergrondse bron. Het woord is afkomstig van het Maya woord ‘dzonot’ wat afgrond betekent. De zonnestralen die naar binnen schijnen via de openingen in de rotsen, geven een prachtige weerspiegeling in het stilstaande water. Zelfs de boomstronken zijn hier speciaal. Het lijken wel voorhistorische monsters. We lunchen in een typisch, kleurrijk, Mexicaans restaurantje waar we verrast worden op een show.
Na de lunch bezoeken we de grootste, belangrijkste en best bewaarde archeologische Maya site in Mexico, Chichen-Itza. We hebben geluk want er zijn niet al te veel toeristen. De hoofdpiramide van deze Maya stad is de grote piramide van ‘Kukilcán’ ook ‘El Castillo’ genoemd. Hij is ongeveer 30 meter hoog en het aantal treden is gebaseerd op de Maya kalender, die net als die van ons 365 dagen kende. Aan alle vier de zijden heeft de tempel een trap van 91 treden, samen 364 treden. De trappen komen uit op één platform bovenaan de tempel, waardoor het totale aantal op 365 uitkomt. El Castillo staat mooi centraal en we beginnen aan onze klimpartij, de eerste van vele. Wanneer we de 365 treden van deze piramide hebben beklommen, worden we getrakteerd op een prachtig uitzicht over het hele complex. Opmerkelijk is de piramide die zich in het hart van de hoofdpiramide bevindt maar jammer genoeg is het deurtje reeds gesloten wanneer we hieraan willen beginnen. Een ander hoogtepunt van Chichen-Itza is de ‘krijgerstempel’, omringt door een groep zuilen. We staan er versteld van hoe mooi de tempel is uitgewerkt. Brigit geeft enkele kleine kindjes een ballon en wat klein geld in ruil voor hun borduurwerkjes.
Op de site maken we ook kennis met het balspel der goden. Op speciaal aangelegde velden, begrensd door schuine, stenen muren werd het legendarische balspel gespeeld. In het Spaans ‘juego de pelota’ – in de Maya taal ‘pok-to-pok’. Hoewel het balspel sportieve elementen bezat, was het geen ontspannend tijdverdrijf. Het was een serieus ritueel dat de overwinning van de godentweeling Hunaphu en Xbalanque op de goden van de onderwereld symboliseerde. Hoe de Maya’s op het veld deze strijd nabootsten is niet helemaal duidelijk. Taferelen op keramiek en reliëfs tonen een ongeveer 15 tot 30 cm grote gummibal en spelers met dikke, lederen beschermstukken rond ellebogen, schouders, heupen en dijbenen. Met deze lichaamsdelen moesten ze de bal in de lucht zien te houden en vervolgens door een stenen ring aan de muur hoog boven de grond zien te kaatsen. Het spel kende de nodige variaties. Het balspel was een ceremonie, de mythologische overwinning van het goede op het kwade. Na deze prachtige ontdekkingstocht vertrekken we in de late namiddag richting Merida. In Hotel Maya Yucatán checken we in voor 2 overnachtingen.
Hier bezoeken we ook onze eerste ‘cenote’ (een soort ingestorte grot waarin een bovengrondse poel is ontstaan). Via een steile trap dalen we af naar deze ondergrondse bron. Het woord is afkomstig van het Maya woord ‘dzonot’ wat afgrond betekent. De zonnestralen die naar binnen schijnen via de openingen in de rotsen, geven een prachtige weerspiegeling in het stilstaande water. Zelfs de boomstronken zijn hier speciaal. Het lijken wel voorhistorische monsters. We lunchen in een typisch, kleurrijk, Mexicaans restaurantje waar we verrast worden op een show.
Na de lunch bezoeken we de grootste, belangrijkste en best bewaarde archeologische Maya site in Mexico, Chichen-Itza. We hebben geluk want er zijn niet al te veel toeristen. De hoofdpiramide van deze Maya stad is de grote piramide van ‘Kukilcán’ ook ‘El Castillo’ genoemd. Hij is ongeveer 30 meter hoog en het aantal treden is gebaseerd op de Maya kalender, die net als die van ons 365 dagen kende. Aan alle vier de zijden heeft de tempel een trap van 91 treden, samen 364 treden. De trappen komen uit op één platform bovenaan de tempel, waardoor het totale aantal op 365 uitkomt. El Castillo staat mooi centraal en we beginnen aan onze klimpartij, de eerste van vele. Wanneer we de 365 treden van deze piramide hebben beklommen, worden we getrakteerd op een prachtig uitzicht over het hele complex. Opmerkelijk is de piramide die zich in het hart van de hoofdpiramide bevindt maar jammer genoeg is het deurtje reeds gesloten wanneer we hieraan willen beginnen. Een ander hoogtepunt van Chichen-Itza is de ‘krijgerstempel’, omringt door een groep zuilen. We staan er versteld van hoe mooi de tempel is uitgewerkt. Brigit geeft enkele kleine kindjes een ballon en wat klein geld in ruil voor hun borduurwerkjes.
Op de site maken we ook kennis met het balspel der goden. Op speciaal aangelegde velden, begrensd door schuine, stenen muren werd het legendarische balspel gespeeld. In het Spaans ‘juego de pelota’ – in de Maya taal ‘pok-to-pok’. Hoewel het balspel sportieve elementen bezat, was het geen ontspannend tijdverdrijf. Het was een serieus ritueel dat de overwinning van de godentweeling Hunaphu en Xbalanque op de goden van de onderwereld symboliseerde. Hoe de Maya’s op het veld deze strijd nabootsten is niet helemaal duidelijk. Taferelen op keramiek en reliëfs tonen een ongeveer 15 tot 30 cm grote gummibal en spelers met dikke, lederen beschermstukken rond ellebogen, schouders, heupen en dijbenen. Met deze lichaamsdelen moesten ze de bal in de lucht zien te houden en vervolgens door een stenen ring aan de muur hoog boven de grond zien te kaatsen. Het spel kende de nodige variaties. Het balspel was een ceremonie, de mythologische overwinning van het goede op het kwade. Na deze prachtige ontdekkingstocht vertrekken we in de late namiddag richting Merida. In Hotel Maya Yucatán checken we in voor 2 overnachtingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten