Charleroi - Marrakesh

De Belgische winter zorgt opnieuw voor koud en guur weer maar daar gaan we de komende week hopelijk geen last van hebben. Vandaag ruilen we het rustige Vlaamse land in voor het chaotische Marrakesh, ook wel ‘de parel van Marokko’ genoemd. Ondertussen meer dan 16 jaar geleden was ik er voor het eerst. Geen enkele stad heeft sindsdien zo’n eerste verpletterende indruk op mij gemaakt. Het was liefde op het eerste gezicht en ik beloofde mezelf toen dat ik er ooit zou terugkomen. Ik kijk er dan ook enorm naar uit om de bruisende historische ‘rode stad’ aan de voet van het Atlasgebergte opnieuw te bezoeken. Ik weet dat het een smeltkroes is van Arabische, Afrikaanse en Berber-tradities en dat de stad alles heeft om de westerse toerist in vervoering te brengen: de Moors-Arabische architectuur, de prachtige paleizen, de wondermooie binnentuinen, de rode riads met hun blauwe deuren, de wirwar van smalle straatjes in de oude medina, de kleurrijke markten, de handelaars, muzikanten, slangenbezweerders en acrobaten. Bij de gedachte alleen al komen bij mij steevast romantische 1001-nacht beelden opborrelen.  Na het bekijken van het programma ‘met vier in bed’ waar O Riad werd voorgesteld, bleef deze prachtige riad door mijn hoofd spoken. Toen een vriendin van me ook nog eens laaiend enthousiast was over haar verblijf daar, waren we helemaal overtuigd. Een paar dagen later, was onze kamer geboekt!

Vroeg in de ochtend zet greta me af bij Sonja om van daaruit samen naar Charleroi te bollen. Eenmaal op de luchthaven wachten we geduldig tot we eindelijk het  winderige België kunnen verlaten. Een vertraging van een half uur maar toch landen we op Menara International Airport een half uur vroeger dan verwacht. Dat komt waarschijnlijk door de hevige storm die over Europa trekt  - we hebben wind mee! Tijdens de landing hebben we een schitterend uitzicht over de stad en de mooi besneeuwde bergtoppen van het Atlasgebergte op de achtergrond. Er staat een beperking op het aantal uren dat er gevlogen mag worden boven Marrakesh waardoor dus zo goed als alle toeristen op hetzelfde ogenblik landen. Soms veroorzaakt dit chaos en een meterslange wachtrij aan de douane maar dat is gelukkig vandaag niet het geval. Na amper twintig minuutjes wandelen we de indrukwekkende aankomsthal uit – Marrakesh here we come!

Eenmaal buiten gaan we op zoek naar onze chauffeur want die hebben we van tevoren reeds geboekt via onze accommodatie. We hadden namelijk geen zin om ons al onmiddellijk druk te maken over een lange taxi-onderhandeling. Hij is wat aan de late kant maar de zon schijnt, het is 25 graden en de lucht is hemelsblauw. Even wachten is dus geen straf. Uit de boxen schalt eighties muziek - het lijkt een beetje op radio nostalgie maar het is radio Atlantic. De chauffeur loodst ons moeiteloos door het extreem hectische verkeer. Gelukkig moeten we zelf niet rijden! Hier geldt duidelijk het ‘recht van de sterkste’. Voorrang wordt vaker genomen dan verleend, iedereen rijdt kris kras door elkaar en het lijkt wel of er geen rijbanen zijn. Wel valt het ons op dat er amper getoeterd wordt. We rijden langs de indrukwekkende stadsmuren naar één van de stadspoorten waar de auto aan de kant wordt gezet en we te voet verder moeten. O riad ligt namelijk midden in de medina. De smalle straatjes mogen dan wel autovrij zijn, maar geloof me, je moet er wel je hoofd bij houden. Scooters rijden ons rakelings voorbij. Meer dan eens moeten we opzij springen. 

We komen aan bij een onopvallend huis met een grote bruine deur die de sierlijke hand van Fatima als deurklopper heeft. Wanneer de deur opengaat, worden we hartelijk verwelkomd door de brede glimlach van Lamia. We zijn aangenaam verrast, in dit kleine paleisje gaan we in stijl overnachten. Dit traditioneel Marokkaanse huis met binnenplaats telt hooguit vijf kamers. De sfeer is authentiek en biedt een oase van rust. Het is er muis- en muisstil: we horen alleen nog maar vogeltjes fluiten. Wat een verademing na de bedrijvigheid op straat. De combinatie van de groenige kleuren en de overdosis aan prachtige Marokkaanse mozaïek tegeltjes doet mijn hart sneller slaan. Het contrast tussen de chaos in de medina en de hoeveelheid rust in deze riad, geeft ons een bijzonder prettig gevoel. Op de binnenplaats en het dakterras zijn verschillende gezellige zitplekjes waar we later wellicht lekker kunnen relaxen met een boekje onder de olijfbomen.  O Riad heeft een cool-chique uitstraling met een moderne twist. Het resultaat is even stijlvol als luxueus. Er hangt een relaxte sfeer en dat maakt deze riad in het hart van Marrakesh de perfecte get-away-bestemming.

Lamia brengt ons alvast een lekkere muntthee en een heerlijk assortiment zelfgemaakte koekjes. We zijn nog maar net in O Riad en we zijn nu al verkocht! Niet veel later openen we de deur van onze kamer Alaouite. Deze bevindt zich op de begane grond direct aan de patio. De kamer is klein en knus en is duidelijk met liefde ingericht. In de hoek een tweepersoonsbed dat strak tussen de muren staat. Er zijn twee kastjes, een tafeltje en een authentieke badkamer met een mooie koperen wasbak. We kleden ons snel om en wandelen in de richting van de nieuwe stad op zoek naar een restaurantje. Hier geen smalle straatjes, maar overzichtelijke, brede avenues met ontzettend veel palmbomen en cactussen. 

Al snel wordt duidelijk dat kaartlezen niet onze sterkste kant is maar uiteindelijk komen we wel waar we willen zijn. De place du 16 Novembre is een plek waar je niet omheen kan wanneer je in deze wijk rondloopt. Het lijkt wel een beetje op New York met de mega billboards. Er zijn veel hoge fonteinen en die zijn een ontmoetingsplaats voor de jongeren. Op de imposante Mohamed V boulevard zien we een restaurantje waar enkel Marokkanen zitten. Dat kan niet anders dan goed zijn. En gelijk hebben we! We eten een heerlijke tajine met kip en citroen voor slechts 5€. Wanneer we terugwandelen naar onze Riad verlicht de volle maan de stad. Marrakesh by night ... mooi, heel mooi. De palmbomen zijn verlicht en ook boven de straten hangen lichtjes. Het voelt allemaal heel sprookjesachtig. Eenmaal terug in de medina, vinden we zonder problemen de juiste straat. Ja we hebben goed opgelet daarstraks! 

Het was een lange en vermoeiende dag en we zijn blij wanneer we ons bedje zien.