Kandy - Botanische tuin van Peradeniya

We ontwaken met zicht op de jungle. Het heeft heel de nacht geregend. Boeddha heeft zijn geliefde Sri Lanka nog groener gemaakt dan het al was. Maar niet getreurd, deze morgen is het stralende zonnetje daar weer. Eindelijk kunnen we zien hoe mooi het hier is. De aapjes zitten al op vinkenslag op een balkon aan de overkant. We proberen er op te letten om de deur achter ons te sluiten wanneer we het terras op gaan. Het ontbijt is ook vandaag hemels en ik maak me opnieuw de bedenking dat ik toch echt wat moet minderen maar gemakkelijk is dat niet. We vertrekken om half 9 en zijn net weg wanneer Maria ontdekt dat ze haar fototoestel vergeten is in de lobby. Onze lieve chauffeur aarzelt niet en draait terug. Gelukkig ligt het er nog. Dat wordt een tourné générale! Kandy is het grootste religieuze centrum en de hoofdstad van het Singalese boeddhisme want de stad herbergt één van de heiligste relikwieën, nl. de hoektand van Boeddha. We moeten eerst door de security en zien dan de indrukwekkende witte Dalada Maligawa Tempel aan onze linkerkant opduiken. Overal kan je ook prachtige bloemen kopen om te offeren. Wanneer we bij de tempel aankomen, wordt ons verzocht de schoenen uit te trekken. Daarna wandelen we onder een stenen portaal met aan weerszijden een wachter in bas-reliëf.

De beruchte tand waar het hier allemaal om draait, werd na Boeddha’s verbranding uit de as gehaald en kwam in 313 aan uit India. Wij krijgen de tand echter niet te zien. Deze zit in een reliekhouder die bestaat uit zes gouden koffers die allemaal in elkaar passen. Azar heeft er voor gezorgd dat we net op tijd bij de tempel zijn om zelf ook een glimp van het schrijn op te vangen. Er heerst hier een aparte sfeer, een combinatie van godsvrucht en toeristische drukte. Pelgrims in vooral witte kledij staan dicht op elkaar geprakt en vormen een lange rij in afwachting van het openen van de deuren. Wanneer tromgeroffel weerklinkt, mogen we de trappen op, tussen de pelgrims. Het is een drukte van jewelste en er wordt getrokken en geduwd. We hebben bijna geen lucht maar het is wel een heel emotionele belevenis, althans voor mij. Het buddhisme raakt me echt tot in het diepst van mijn ziel. Ondanks de drukte hangt er hier een serene sfeer. Wanneer we bij het schrijn komen, zien we de gelovigen één voor één groeten en bloemen offeren. Maria volgt hun voorbeeld.

We bezoeken ook de octogonale, een kleine achthoekige toren waarin de bibliotheek gevestigd is. Ze bevat uitzonderlijke en oude manuscripten, geschreven op palmbladeren. Centraal staat een klein Boeddhabeeld geflankeerd door twee olifantenslagtanden. Hier vangen we een glimp op van een replica van de reliekhouder van de tand. Buiten steken gelovigen wierookstokjes aan. De geur verspreidt zich over het plein en onderscheidt zich daardoor van de laaghangende mist die langzaam optrekt. In de bus is iedereen er nog stil van.

We rijden naar een edelstenen fabriek waar we eerst een filmpje krijgen en daarna de slijpers aan het werk kunnen zien. Dit alles gevolgd door de hoop dat iemand van ons iets gaat kopen. Jammer maar helaas ... In elk reisprogramma passen ze dergelijke uitstapjes in omdat de gidsen daar een percentage krijgen wanneer hun toeristen iets kopen. Het hoort er bij zeker? Asar vraagt me of we het leuk vonden en ik kan het toch niet laten om te zeggen 'c'était du temps perdu'. Hij kijkt niet zo happy. De dag voordien had hij me uitgenodigd op zijn kamer maar daar ben ik niet op ingegaan. Ik veronderstel dus dat ik niet meer in zijn bovenste schuif lig. Ria en ik hebben daarna heel wat afgelachen op de kamer ... Hij is amper 30 en ik ga de kaap van 50 bijna nemen ... stel je voor! We lunchen boven een kledingzaak waar we weerom verondersteld worden iets te kopen. Er gaan er enkele door de knieën maar echt veel verkopen ze niet. De lunch is super lekker en met ons buikje gevuld gaan we wandelen in de Botanivan Peradeniya, waar zo’n 4000 tropische plantensoorten groeien. Rond dit park stroomt de machtige Mahaweli rivier, de grootste rivier van Sri Lanka. De plantentuin werd in 1821 aangelegd en is immens. In een uniek natuurdecor wandelen we langs het beroemde orchideeënhuis en een prachtige laan met metershoge koningspalmen. We zien er ook de vreemde wortels van een securidaca volubilis, die boven de grond lopen. In de hoogste bomen zitten er enorm veel vleermuizen. Het park is een toevluchtsoord voor verliefde stelletjes. Ook gezinnen komen er rustig wandelen en groepjes tienerjongeren brengen een picknick mee. Sri Lankanen laten zich graag fotograferen. De meeste mensen gaan er echt voor staan of zitten zodat het moeilijk is om een spontaan portret te maken. Er zijn ook mensen die proberen uit alle macht op die foto te komen zodat je soms genoegen moet nemen met een persona non grata die zich opdringt. De bevolking van Sri Lanka kan me wel bekoren want het zijn mooie mensen. Al zijn er ook uitzonderingen.

Ria en ik houden het na 1,5 uur voor bekeken en besluiten lekker iets te gaan drinken op een terrasje met zicht op de groenste gazon die een mens zich maar kan inbeelden. Ria gaat voor een tasje thee maar ik neem een milkshake. Waarschijnlijk van buffelmelk gezien koeien hier onaangeroerd blijven. Het smaakt heerlijk maar ik hoop alleen dat ik er geen buikpijn van zal krijgen. De bus pikt ons terug op en rijdt dwars door Kandy naar onze volgende bestemming want er staan nog traditionele dansen op het programma. De stad doet mij een beetje aan Hanoi in Vietnam denken, chaotisch, veel getoeter en allerlei soorten voertuigen in de straat. Er is bijna geen ruimte om langs de volgepakte winkeltjes over de stoep te lopen en de stinkende uitlaatgassen overtreffen de geur van de veelvuldig gebruikte wierookstokjes.

Rond half 5 arriveren we bij de plaatselijke feestzaal van het rode kruis waar we een voorstelling zullen krijgen van de traditionele kandyan dansen. Azar heeft voor ons een zitplaatsje op de eerste rij gereserveerd. Het is een kleurrijke voorstelling en ze geeft ons een idee van hoe gevarieerd de Sri Lankaanse folklore is. De dansers zijn echt goed, de kostuums prachtig en het zijn mooie choreografieën.

Na het dansen wordt de kunst van het in trance raken en blootsvoets over gloeiende kolen lopen getoond. De hitte is enorm en de vlammen dansen rond hun voeten maar ze geven geen kik. Het is werkelijk heel spectaculair om te zien. Rond half 8 weeral eten! We krijgen een heuse serenade van drie mannen met gitaar. Ze zingen niet slecht en het is best aangenaam als achtergrond muziek. Veerle en Paul, Marc, Ria en ik kruipen daarna nog even in de bar want morgen mogen we uitslapen :-)

 

Gepubliceerd met Blogsy