Matale - Kandy

Zoals verwacht zien we de ganse nacht niemand meer dus onze nachtrust was niet geweldig zo zonder airco in onze luxe tent. Om half 7 worden we gewekt en nemen we een douche 'by candlelight, oftewel zaklamplicht. Gelukkig is er wel warm water. Na het ontbijt trekken we naar de site van Sigiraya. Machtig en eenzaam verrijst deze citadel die tegelijk paleis was op de top van een gigantische rode monoliet met steile wanden. Het lijkt wel alsof hij de jungle uitdaagt. Er werd trouwens een scène uit Indiana Jones and the tempel of Doom gedraaid.

We beklimmen de fameuze rots van de leeuw die ook wel eens het 8e wereldwonder genoemd wordt. Er zijn 1205 trappen maar de treden zijn verschrikkelijk smal en hoog. Onze knieën moeten dus overwerken. Ik kan je vertellen dat dit overeenkomt met het via de trap beklimmen van de Eiffeltoren. In werkelijkheid is de rots weliswaar minder hoog maar je mag niet vergeten dat de vochtige hitte de klim een pak zwaarder maakt. Het zweet loopt in straaltjes van onze rug maar we wanen ons wel de koning van de jungle is deze dikke ochtend mist. De helling van de Leeuwenrots, vernoemd naar de uitgehouwen leeuwenkop (afgebroken ondertussen) en leeuwenpoten bij de ingang, is door de tijd heen weggevaagd door erosie, hierdoor heeft de rots zijn karakteristieke vorm. De rots is ruim 180m hoog en is vanaf kilometers te zien. Eddy ziet de klim niet meer zitten en haakt halverwege af. Wij puffen lekker verder en gaan langzaam maar zeker naar boven. Tegen de rotswand werd er een ijzeren draaitrap aangebracht die ons tot in de grot brengt waar er nog muurschilderingen zijn. Opmerkelijk genoeg, sensuele beeltenissen van vrouwelijk schoon. Dit was een gewaagde keuze van de toenmalige koning Kasyapa, aangezien het Boeddhisme het stoppen van lust verkondigt. Van de 500 originele schilderingen zijn er nog 21 overgebleven. De rest is vernietigd door Boeddhistische monniken die naderhand op de Leeuwenrots verbleven. Er staat een grappig mannetje met haar op zijn oren, die er op toe ziet dat er niet geflitst wordt.

Op weg naar het Leeuwenplatform komen we langs een glanzend gepolijste spiegelmuur met inscripties in het Singalees en het Sanskriet, aangebracht om ons een blik in de "duizelingwekkende" afgrond te besparen. Op slechts enkele plekken is de muur niet beschadigd door tekst en kunnen we de spiegeling zien. Tussen de 7e en 11e eeuw zijn er veel teksten door de bezoekers geschreven die waardering van de kunst en schoonheid uitspraken. Op ongeveer de helft van de klim bevindt zich een groot plateau, het Leeuwenplateau. Hier kunnen we even rusten. Een grote rots voor de trap naar de laatste klim was uitgehouwen tot een grote leeuwenkop en vroeger liep je hier tussen de poten door, de bek van de leeuw in. Helaas zijn alleen de poten overgebleven, desondanks is het nog steeds zeer indrukwekkend. We klimmen verder tot op de top van de Leeuwenrots. De ruïnes van het koninklijk paleis liggen centraal want dit was het centrum van de Koninklijke stad. We zien nog de ruïnes van de paleistuinen, het zwembad, de troon, de slaapvertrekken en de audiëntiekamer. Vanaf de top hebben we een 360° uitzicht over de gehele omgeving van Sigiriya. In de reisgidsen staat vermeld dat de weg naar boven gevaarlijk kan zijn vanwege de ‘killer bees’ - grote en stekende wespen. Her en der staan er borden waarop ze voor deze dieren waarschuwen. Gelukkig hebben we er in dit seizoen geen last van. Af en toe zoemt er een libelle voorbij maar dat zijn naast de muggen de enige beestjes die we zien. We blijven boven nog even genieten van het weidse uitzicht over de jungle. Doodmoe, bezweet van kop tot teen en met meer dan een blos op mijn wangen!

Langzaam trekt de mist op en breekt de zon door de wolken. Traag en heel voorzichtig dalen we terug af. Onderweg stopt Azar even langst de kant van de weg aan een mango kraam. Deze vruchten zijn tijdens dit seizoen het lekkerst en nergens smaken ze zo zoet als hier. Het sap druipt van onze kin en armen.

Eeuwenlang was er in Sri Lanka een bloeiende specerijenhandel met Europa dus mag een bezoek aan een kruidentuin hier zeker niet ontbreken. Dat doen we in Matale, een kleine moslimstad. Azar maakt van de gelegenheid gebruik om even de moskee te bezoeken. De heerlijke Sri Lankaanse keuken heeft een uitgebreid palet aan aroma’s en kruiden. Vooral kaneel, kardemon, peper, kruidnagel, nootmuskaat, koriander, kokos, sjalot, curry en citroengras worden gebruikt. Een groot deel van deze kruiden wordt op het eiland zelf gekweekt. Wanneer we aankomen, staat er al een heel buffet klaar met de heerlijkste gerechten. We eten een stoofpotje van jackfruit, een curry met kip, de bloemen van de bananenboom, heerlijk gekruide aubergines vergezeld van rode en gele rijst en nog vele andere lekkere dingen.

Ik neem plaats achter het buffet om van iedereen een foto te nemen maar zorg er zo onbewust voor dat het restaurant helemaal onder de rode klei komt te zitten. Achter het buffet is het namelijk een smerige bedoening met al die regen van de voorbije dagen. Met schaamrood op de wangen bied ik mijn excuses aan maar zoals steeds wordt het hier weggelachen. Ik krijg dus gelukkig geen borstel en dweil in mijn handen geduwd. De bevolking is zo super vriendelijk dat je er vaak ongemakkelijk van wordt. Na de lunch worden we op sleeptouw genomen door een herborist die ons alles vertelt over de verschillende kruiden en hoe ze gebruikt kunnen worden. Het Ceylon-kaneel tegen mond- en oorpijn, ananas olie als natuurlijke detox, groene peper tegen migraine, etc. Marc is Chinese vrijwilliger om de ontharing crème te testen. Hij blijft achter met een sip gezicht en een kale plek op zijn onderarm. We krijgen ook een korte kookcursus. Haarfijn wordt uitgelegd hoe een echte Sri Lankaanse curry gemaakt wordt. Na de rondleiding krijgt ieder van ons een kleine massage van nek en schouders of een beenmassage met een rode olie tegen reuma. In een mum van tijd is iedereen stil en is het genieten geblazen. Mijn masseur heeft wel handen met heel veel eelt waardoor ik gelijk ook een peeling krijg.

Daarna kan er uiteraard ook gekocht worden. De verkopers zijn wel een beetje 'pushy' en laten je niet gerust maar toch gaan de meesten met een zakje de bus op. Onderweg stoppen we even bij één van de grootste Hindu tempels, de Sri Muthu Maari Amman. Heel kleurrijk met duizenden figuren. Ria merkt op dat het er uitziet als een Luna park en gelijk heeft ze! Ondertussen valt de regen weer met bakken uit de hemel. We eindigen deze dag met een rit naar de stad Kandy, ook wel de hoofdstad van de bergen genoemd omdat ze omringd is door bergen en groene heuvels die helemaal rond een kunstmatig meer lopen. Het stadscentrum is druk en vervuild en het verkeer is hels maar toch hangt er een gemoedelijke sfeer. De aanwezigheid van het meer zorgt voor een rustgevend contrast met de drukte in de stad. Dit is de uitgelezen plek om de komende dagen de bevolking van Sri Lanka beter te leren kennen. We logeren in hotel Serene Garden. Het hotel ligt op een indrukwekkende locatie hoog in de bergen en torent dan ook uit boven de stad Kandy met aan de voorkant zicht op het fantastische meer en aan de achterkant op de jungle. Het krioelt hier wel van de makaken dus is het raadzaam om ramen en deuren gesloten te houden want ze zitten op de loer om snel de kamer binnen te glippen op zoek naar eten. Dat ondervinden we zeer snel wanneer we in het restaurant zitten. Plots verschijnt er een aapje in het raam maar de garçon is snel en gooit een glas water naar de aap. Hij verdwijnt van waar hij gekomen is. Het buffet is weer heerlijk maar redelijk spicy. Ook de dessertjes zijn subliem. We blijven iets langer napraten want morgen mogen we eindelijk uitslapen!

 

Gepubliceerd met Blogsy