Het was een aangename nacht. Wat is het hier stil, in vergelijking met de vorige locatie. Airco opzetten was ook niet nodig want de temperatuur in de kamer is altijd lekker fris. Zalig om te slapen dus. Er is geen ontbijt voorzien in ons hotel dus besluiten we onmiddellijk door te rijden en onderweg iets te eten. Vandaag worden we verrast door de vele velden in de langgerekte dalen van het noorden. De officiële residentie van Malta’s president ligt in Attard. Het Paleis van San Anton is dus nog bewoond en dat betekent dat we er niet zomaar naar binnen kunnen. Toch is het een bezoek waard want naast het indrukwekkende buitenaanzicht, zijn de tuinen wel open voor publiek. We vinden snel een parkeerplekje en wandelen naar de ingang. Deze is uiterst beveiligd en wordt van op afstand geopend.
We wandelen er tussen de kunstwerken, goed onderhouden bloemenperkjes en mooie fonteinen. Het is ook de thuis van enkele pauwen, die ons met hun geschreeuw verwelkomen. Hier werden er verschillende scenes opgenomen voor Game of Thrones.
Na dit stukje natuur trekken we naar één van de grootste steden van Malta, Mosta. Het is er behoorlijk druk verkeer en even vrezen we dat parkeren niet zal lukken maar het lot is ons gunstig gezind en net wanneer we het willen opgeven, zie ik een plekje. De belangrijkste bezienswaardigheid is de Dom van Mosta, ook wel Mosta Rotunda genaamd. In de Tweede Wereldoorlog viel er een bom op de kerk waar op dat ogenblik 300 aanwezigen waren. De kerk werd bijna helemaal vernietigd maar de bom ging gelukkig niet af waardoor het niet veel mensenlevens kostte. De onschadelijk gemaakte bom wordt nu tentoongesteld als herdenking aan dit wonder.
Het ontwerp van de Mosta domo is gebaseerd op dat van het Pantheon in Rome. Het heeft dus ook een heel indrukwekkende koepel. Niet alleen het exterieur is een pareltje voor het oog, maar ook het interieur is prachtig. Boven op de dom waaien we bijna weg. Het weer is vandaag een beetje gekeerd. De zon schijnt nog volop maar het aantal beaufort is serieus de hoogte ingeschoten.
Ondertussen is het al bijna 12 uur en hebben we nog niets gegeten. Tania koopt ergens een broodje en ik ga voor het kippenpasteitje bij een plaatselijke pastilla verkoper. Die van gisteren waren lekker maar die van vandaag is gewoon hemels. Met een gevulde maag, trekken we verder naar het noorden.
In Malta kan je nog op kastelen- en paleizen jacht. In Naxxar bevindt zich het prachtige Palazzo Parisio dat begin 20st eeuw helemaal werd gerenoveerd. Het interieur werd geïnspireerd door de weelderig Italiaanse Barok en is nog grotendeels in dezelfde staat als toen. We rijden er naartoe maar staan voor een gesloten deur. Wat dom van mij om niet eerst even te kijken. We hebben moeilijk een parkeerplek gevonden dus vinden we dat we toch een drankje verdienen. We zetten ons op een terrasje net over de prachtige kerk.
Naast ons zit een Engels meisje met fuchsia haar. Haar lichaam is een waar kunstwerkje, geen plekje bleef onbenut. Tattoos ik begrijp niet dat iemand er voor kiest maar het is leuk om er naar te kijken.
We willen een kijkje gaan nemen bij Popeye Village maar vreemd genoeg zegt de wegwijzer en gps iets anders dan de verkeersborden. Aan de toegangsweg staat een verbodsteken. We twijfelen dus even maar wanneer we de ene na de andere auto de weg zien inrijden, besluit ik te volgen. Tania is er niet gerust in want de weg is maar zo breed dan de auto en wat als er een tegenligger komt? Soms moet een mens risico’s nemen. We hebben geluk want er komt geen auto uit de tegenovergestelde richting. We parkeren boven op de klif en in de diepte zien we Popeye Village liggen. Iemand die opgegroeid is in de jaren ’60, ’70 of ’80, is zeker vertrouwd met deze stoere zeeheld die enorme spierballen kreeg wanneer hij een blik spinazie naar binnen werkte. Het dorp staat ook bekend als ‘Sweetwater Village’ en is een verzameling gammele huisjes die oorspronkelijk zijn gebouwd als filmset voor een musical versie van Popeye met Robin Williams. Nu is het een populaire kindvriendelijke attractie en amusementspark. De omgeving is hier ook prachtig, ruw en vol paarse bloemen.
Tania wil graag een glasblazerij bezoeken, dus maken we rechtsomkeer en rijden terug richting Attar. Bij Mdina glas mogen we in de werkplaats toekijken hoe de glazen souvenirs gemaakt worden. Nadien koopt Tania er een prachtig hangertje en een hartje in glas. Leuk souveniertje voor thuis.
Terug in Rabat zetten we de auto op de eerste parkeerplek die we tegenkomen en gaan te voet verder. Een luxe want anders moest ik weer dat kleine, smalle straatje trotseren. Rond 4 uur trekken we terug naar Fontanelle in Mdina voor onze afternoon tea. Deze keer gaan we dus voor de carrotcake en ja hoor, die is heerlijk! Ook vandaag zitten de mussen weer klaar om wat kruimeltjes te stelen. Ze eten zelfs uit onze hand, zo schattig! Na deze zoete zonde wandelen we nog wat door het stadje op zoek naar een restaurantje voor vanavond. We hebben zin in Aziatisch en ook dat kan hier!
Terug in het hotel bel ik alvast even naar Lemongrass Oriental Restaurant zodat we straks niet voor niets naar daar wandelen. Er is gelukkig nog plek en om 7 uur zitten we aan tafel. Reservatie had niet echt gehoeven want we zitten er helemaal alleen. Twee personen komen samen naar onze tafel om onze bestelling op te nemen, op zich al grappig maar ze hebben beide een beetje de slappe lach. We voelen ons een attractie want de twee hebben duidelijk nog niet veel toeristen over de vloer gekregen. We vragen witte en gebakken rijst maar dat laatste is blijkbaar moeilijk. Dan maar twee keer witte rijst. Wanneer onze maaltijd op tafel komt, blijkt de rijst vergeten …. Even geduld dan maar. Wanneer ze afruimen, proberen we te achterhalen waarom het lijkt alsof ze ons heel de tijd uitlachen. Blijkt dat ze zelden of nooit mensen ontvangen die niet in het hotel boven de zaak logeren, laat staan mensen die reserveren. Wanneer we de rekening vragen, staat er gebakken rijst op (die is 2€ duurder). De 43€ moet dus 41€ worden (juist is juist). Ik zeg de man dat 43€ ok is dus hij geeft 7€ terug. Ik geef hem daarna toch 1€ terug, waardoor iedereen in een deuk ligt. Tania vindt het hilarisch en ik ben eerst niet mee. Ik zeg hem hoeveel ik wil betalen (sowieso al 2€ extra) en ik geef hem dan nog eens een fooi … Slimmeke slim! Ach ze waren zo schattig dus ik ga toch met een goed gevoel naar bed.
Duidelijk een probleem met rekenen 😂
BeantwoordenVerwijderen