Ons prachtig hemelbed was geen garantie op een goede nachtrust want we staan beide op met pijn in de rug. Gelukkig maakt het ontbijt op het gezellige terrasje van ons guesthouse veel goed. Vers geperst appelsiensap, een heerlijk eitje met gerookte zalm, lekkere broodjes en beleg en daar bovenop nog huisgemaakt gebak.
Vandaag gaan we op verkenning in de hoofdstad. De stad werd in 1897 Victoria genoemd ter ere van het jubileum van de Engelse koningin maar de Gozitanen noemen het vaak nog Rabat. In het hart van de stad ligt de ommuurde Citadel, een plek die al sinds de bronstijd (1500 v.C.) een versterkte nederzetting is.
We starten aan de klim maar halverwege zien we een klein theater. Ze maken reclame dat je met een combiticket 3 bezienswaardigheden aan verminderd tarief kan hebben. Geen slechte deal! Wanneer ik zeg dat we de film liefst straks bekijken en graag eerst naar de kathedraal willen, zegt de dame dat we het beter andersom doen omdat we dan alvast weten wat we daar te zien gaan krijgen. We worden naar een cinemazaal geleid, waar we helemaal alleen zitten en krijgen de Nederlandse versie van de film. Het blijkt een film over Gozo in het algemeen. Wel leuk om de historie te horen in onze eigen taal maar die hadden we dus evengoed na ons bezoek aan de citadel kunnen zien. We klimmen verder naar boven en staan dan oog in oog met de indrukwekkende citadel. Wanneer we door de poort wandelen, doemt voor ons de Kathedraal van de Hemelvaart op. Deze is, hoe kan het ook anders in barokstijl want ze werd gebouwd tussen 1697 en 1711. Ooit stond hier een tempel ter ere van Juno maar deze werd omgevormd tot een kerk ter ere van de Maagd Maria. Later kwam er een byzantijnse kerk in de plaats maar deze werd vernietigd toen het eiland onder Arabische heerschappij kwam. Nadat de Arabieren waren verjaagd, werd er een nieuwe kerk gebouwd. Het werd pas in 1864 officieel een kathedraal. Net zoals in Rabat steelt ook hier de vloer de show. De tombes zijn versierd met doodshoofden en engelen. Boven het altaar bevindt zich een soort koepel, althans dat denken we want het blijkt een trompe l’oeil. Het plafond is gewoon vlak en werd zo beschilderd dat het een koepel lijkt, heel indrukwekkend.
Net om de hoek bevindt zich het museum van de kathedraal. Het bestaat uit 3 verdiepingen en is best mooi. Alles is netjes gedocumenteerd en prachtig tentoongesteld. Daarna wandelen we bovenop de vestingmuur en genieten van een prachtig uitzicht. In de verte zien we ons terrasje. Helemaal boven bevindt zich een klein café waar we iets drinken tussen de kanonnen.
De St. George Basiliek ligt net buiten de citadel in een ander gedeelte van de oude stad en wordt omringd door nauwe straatjes en pittoreske doorgangen. Het is een gemakkelijk oriëntatiepunt voor onze ontdekkingstocht door de oude stad.
In de namiddag rijden we opnieuw naar Xaghra, één van de eerst bewoonde plekken op Gozo. Al in de prehistorie waren er hier nederzettingen. In en rond het dorp zijn er veel belangrijke vondsten gedaan zoals de Ggantija tempels. Ze behoren tot de oudste monumenten ter wereld. Ze werden ruim 5500 jaar geleden gebouwd en zijn ouder dan de bekende stenen van Stonehenge en de grote piramiden van Egypte. Daarom staat Ggantija dan ook op de Unesco werelderfgoedlijst. Alles is heel mooi bewaard gebleven.
De naam betekent ‘Place of Giants’ en stamt af van een Maltese mythe; de inwoners geloofden dat de tempels door reuzen waren gebouwd. Hoe ze het in hemelsnaam voor elkaar hebben gekregen om die metershoge stenen te verslepen en op elkaar te stapelen, het is ons een raadsel. Ze zijn in ieder geval zo geplaatst dat de zon er op bepaalde tijdstippen precies doorheen schijnt. Het is een bizar idee om op de plek te staan waar zo lang geleden mensen druk bezig waren met het aanbidden terwijl wij het nu staan te bewonderen. De legende zegt dat er hier ooit vruchtbaarheidsrituelen werden uitgevoerd. Er zijn namelijk kleine beeldjes van vrouwenfiguren gevonden met ronde, wulpse vormen.
Wat verderop bevindt zich de Xerri grot, vernoemd naar Anthony Xerri die omstreeks 1923 een waterput wilde graven onder zijn woning maar daarbij op de druipsteengrot stuitte. De ongeveer 10 meter onder het straatniveau gelegen grot, is bereikbaar via een smalle wenteltrap die is aangelegd in de schacht die de waterput moest vormen. Ondergronds vormen stalagmieten en stalactieten enkele spectaculaire formaties waarvan enkele een naam hebben gekregen zoals de schildpad en de giraffe. We worden rondgeleid door de kleinzoon. Het is al laat op de dag en het is duidelijk dat hij er niet veel zin meer in heeft. Terug in de buitenlucht zijn we blij opnieuw de warme Maltese zon op onze huid te voelen.
Onze laatste stop van de dag is de Tal Mixta Cave. Dit is een prachtige natuurlijke grot die zich in de top van een rots bevindt maar om er te geraken moet je een beetje avontuurlijk zijn. De weg er naartoe is spectaculair, althans het laatste stukje. De weg wordt alsmaar smaller en smaller en wanneer er een bus in tegenovergestelde richting komt, zie ik Tania ineenkrimpen. Ze mompelt: ‘al een geluk dat ik al 3 keer ben gaan kakken’. Ik schiet in de lach maar panikeren is voor niets nodig want ik kan me gelukkig in een kleine inham manoeuvreren. Het allerlaatste stuk gaan we off road en is de weg even smal als onze auto. Het is wat men noemt ‘a bumpy ride’. Tania vindt het welletjes en zegt dat ik moet parkeren en dat we wel te voet verder zullen gaan. Ze heeft gelijk want de weg wordt alsmaar slechter. Het laatste stukje doen we dus te voet. De hevige wind doet ons een beetje wankelen wanneer we door een smalle doorgang tussen de rotsen naar de grot wandelen, maar wat een beloning! Vanaf hier hebben we een prachtig uitzicht op het oranjekleurige strand van Ramla Bay.
Nog nagenietend rijden we terug naar Victoria. Onderweg zien we een vreemd verkeersbord, namelijk een gevarendriehoek met een grote zwarte bol in het midden. Hier rollen de kanonballen over de weg, zegt Tania. Mmm, ik betwijfel het maar misschien weet iemand van jullie wat dit betekent?
Terug in ons guesthouse vraag ik Anna waar we best pizza uit de steenoven kunnen gaan eten want Tania heeft daar al heel de week zin in. Ze raadt ons Casa Vostra aan, slechts een paar meter voorbij ons hotel. Ondanks dat we niet gereserveerd hebben, krijgen we een tafeltje buiten op het kleine terrasje achteraan. Zowel buiten als binnen is het super gezellig. Wanneer het eten op tafel komt, ruikt het alvast heerlijk. En wat een sensatie wanneer we het proeven. Heerlijk! volgens Tania de beste pizza die ze ooit gegeten heeft.
Dat kan ik geloven die pizza ziet er geweldig uit denk dat jullie niet
BeantwoordenVerwijderenop de weegschaal moeten gaan staan als je thuiskomt maar volgende week dieet en alles is ok.Weer een prachtige dag gehad en veel mooie plaatsen bezocht geniet nog want nu begint het te korten.µDikke knuffels voor jullie