De winter is bijna in aantocht dus ga ik nog even genieten van de Spaanse zon. In Zaventem is het redelijk rustig dus het inchecken verloopt vlot. Alleen aan de gate is het even drummen, een vrouw duwt Ingrid bijna omver, wat haar een kleine opmerking tussen de tanden oplevert. Wanneer haar man zijn rolwagentje compleet vergeet, slaat karma toe. We zwijgen in alle talen. Helaas zijn er nog wel mensen van goede wil en wordt de man enkele meters verder toch gewezen op het feit dat zijn rolwagentje wat verderop is achtergebleven. De regels zijn wederom gewijzigd en we moeten een mondmaskertje dragen op de vlucht. Gelukkig had ik er nog snel eentje in de handbagage gestopt.
Hoog boven de wolken schijnt de zon en weerkaatst op de sneeuwwitte vlakte, altijd een speciaal momentje vind ik. Van zodra we door het wolkendek breken, zien we het mediterrane landschap met in de verte de azuurblauwe zee. We landen op Alicante Airport om kwart na vier. Van zodra we voet op Spaanse bodem zetten, overvalt me die stressloze mañana sfeer. Dat heerlijke gevoel van niets hoeft. We gaan lekker onthaasten in het land van de siësta. Ik kijk er al naar uit!
Onze uitvalsbasis is Ingrid’s appartementje aan de Costa Blanca in het Zuidoosten van Spanje. Deze regio, ook wel de gouden driehoek genoemd, kenmerkt zich door gouden stranden en beschutte baaien, ruige rotsformaties en prachtige vissersdorpjes. Zonde dus om onze vakantie dus alleen op het strand door te brengen. Wat mij betreft, wordt het dus geen luilekker vakantie, nee hoor, dat weet ze wel. Mijn ideale combo is een leuk autootje, de wind in de haren, zon, gezellige stadjes en de zee. Het wordt een roadtrip om u tegen te zeggen. Mijn reisprogramma ligt al klaar. Gelukkig kan Ingrid zich er wel in vinden. Ik heb wel beloofd om af en toe een rustpuntje in te lassen. We halen onze auto op en dat gaat bijzonder vlot. We hebben een Citroën C3 dus ik voel me gelijk thuis. We bollen richting Torrevieja. On the road, Pilar de la Horadada here we come!
Het is net zes uur geworden wanneer we het domein oprijden. Na het uitladen, rijden we naar het stadje om ergens een hapje te eten. We kiezen restaurant Asia, een Chinees waar we vorige keer ook geweest zijn. Voor amper 13€ eten we voorgerecht, hoofdgerecht, dessert vergezeld van een glaasje wijn. Eens op pensioen, zou een mens zot zijn om in België te blijven. Met ons buikje vol en een goodie bag rijden we terug naar het appartementje.
Dat kunnen wij ook eens huren van ingrid als dat magen er een weekse tussenuit gaan met natuurlijk een beetje zon geniet volop van de zon want hier nu regen en wind dikke knuffels en laat het smeken en slaapwel greta
BeantwoordenVerwijderen