Zwolle

Het begin van de herfst is een zalige periode om de natuur in te trekken. Het weer is wel nog niet herfstachtig want de temperatuur is de voorbije dagen nog niet onder de 20 graden geweest. Vandaag is het net iets frisser maar met een aangename 19 graden zijn wij meer dan tevreden. Ik hou van de herfst, het seizoen van de vergankelijkheid. De bloemen verdwijnen, de bladeren aan de bomen verkleuren en de dagen worden korter. We trekken naar de Veluwe, een prachtige streek in Nederland in de nabijheid van enkele Hanzesteden. Morgen trekken we de natuur in maar vandaag brengen we een bezoekje aan Zwolle. We parkeren de wagen aan de rand van de stad en wandelen naar het bruisende centrum. Zwolle heeft een stervormige plattegrond en is omringd door grachten. Een stad aan het water heeft altijd toch dat beetje extra.

We starten onze wandeling door de stad aan de Sassenpoort, voornaamste overblijfsel van de middeleeuwse ommuring van Zwolle. Ze dateert uit 1407 en herinnert aan de gouden tijden van de Hanze. We wandelen onder de poort door en merken al meteen wat graffiti kunst op.

Zwolle is de stad van Herman Brood, hij woonde er een tijdje en de stad heeft hem ook omarmd. Er is zelfs een museum over hem. In de straten van de middeleeuwse binnenstad van Zwolle hangt een levendige sfeer. Vroeger maakten kooplieden van het Hanzeverbond hier de dienst uit, tegenwoordig zijn het studenten, ondernemers en creatievelingen die voor de dynamiek zorgen. In de verte zien we de peperbus opduiken, een 75 meter hoge klokkentoren. Het is het boegbeeld van Zwolle en onderdeel van de Basiliek van Onze Lieve Vrouw Tenhemelopneming.  Wanneer we verder door de straten wandelen, merken we een gebouw op met een ellipsvormig aanhangsel op het dak. Het blijkt het gebouw van de Fundatie te zijn. Het is een beetje zoals ons havenhuis, oud gecombineerd met modern, maar dan vind ik onze diamant toch meer stijl hebben. 

Wanneer we het Zwolse Balletjeshuis passeren, gaan we toch even binnen in het historische pand uit 1845 om meer te weten te komen over de ambachtelijk gemaakte snoepjes. Vroeger, toen suiker nog een schaars product was, namen de inwoners van Zwolle een snoepje in de mond en dronken dan hun thee of koffie. Het balletje werd vervolgens op een schoteltje gelegd en bewaard voor een volgend kopje thee. Zo ging het snoepje tot wel een week mee. Tot op vandaag worden de snoepjes gemaakt in de kelder van het winkeltje. We zijn zo gecharmeerd door het verhaal, dat we een zakje kopen. 

Vanavond logeren we in de Wever Lodge, een gezellig hotel dat ons een beetje doet denken aan een gezellige blokhut in Oostenrijk. Het landschap is hier prachtig want de lodge is gesitueerd net naast een natuurgebied. 

Ik ben sinds jongs af aan al gek op kaarsen. Ze brengen een warmte met zich mee, sfeer en fijn licht. Ik ben dan ook aangenaam verrast wanneer ik binnenstap in de gezellige lounge. Ons geduld wordt wel wat op de proef gesteld maar na een kwartiertje komt er dan toch een dame naar ons toe die ons incheckt. s’ Avonds dineren we in de lodge en een glaasje wijn mag natuurlijk ook niet ontbreken. We love it!