Asten - Helmond

Mikpunt organiseert een uitstap naar Noord Brabant en natuurlijk zijn we van de partij. We vertrekken in de gietende regen met de bus vanuit Schoten. Ondanks het rotweer is de sfeer goed. Asten in het Land van De Peel is onze eerste stopplaats. Wie Asten zegt, zegt klokken. In alle uithoeken van de wereld tref je klokken aan die in Asten zijn gegoten.  We brengen dus een bezoek aan Museum Klok & Peel, dat in 2012 opnieuw geopend werd en in 2014 de museumprijs won. We krijgen eerst koffie en gebak en dat gaat er natuurlijk altijd in. Buiten regent het maar wij zitten gezellig binnen. Hopelijk klaart het straks wel een beetje op want er is een leuke tuin met een groot terras. 

In het eerste gedeelte van het museum krijgen we een rondleiding in de fascinerende wereld van de klok. Klokken maken de mensen attent op het verstrijken van de tijd maar heeft ook nog andere functies, zoals een signaalfunctie bij brand, storm, het aankondigen van vreugde en verdriet. We kunnen klokken dus beschouwen als voorlopers van de moderne communicatiemiddelen. Het museum herbergt de grootste collectie klokken en beiaarden ter wereld. Alle werelddelen zijn vertegenwoordigd en we zien zelfs klokken uit Indië, Thailand en Zuid America. We volgen de tijdlijn van de klok: de oorsprong, het luiden tot en met het gieten.

In de nagebouwde klokkengieterij uit de 18^de eeuw, leren we over het ontstaan van de klok. Voordat de klokkengieter een klok ontwerpt, bepaalt hij welke klank de klok moet krijgen d.m.v. de vorm, grootte en dikte van de klokwand. De mooiste zaal is wat mij betreft die met de klokken uit de andere werelddelen. Centraal in de grote zaal staat een soort tempel altaar met verschillende klokken uit Azië.  Vooral deze, hoe kan het ook anders, doen mijn hartje sneller slaan. Heel toepasselijk hier in het klokkenmuseum. In tegenstelling tot de meeste klokken uit Europa hebben deze geen slinger. Elke klok is een kunstwerkje op zich, versierd met ornamenten .

Ondertussen is het tijd voor de lunch dus rijden we naar het stadje zelf waar we in Markt 8 aanschuiven voor een voortreffelijk middagmaal. Het paprikasoepje met broodje is heerlijk. Daarna krijgen we een soort plankje met 3 hapjes. Jammer voor mij, maar in elk hapje zit er kaas. Tja wat wil je in het land van de kaaskoppen? Gelukkig hebben mijn tafelgenoten allemaal het broodje van de soep laten liggen. Ik ga dus niet met honger van tafel. Bij het buitengaan ontstaat er wat commotie want blijkbaar gaan enkele vrouwen met elkaar op de vuist. Niemand van Mikpunt gelukkig!

Na de lunch rijden we terug naar het museum voor het tweede gedeelte. Dat omvat de boeiende natuur- en cultuurhistorie van De Peel. Van dit oorspronkelijke ruige gebied dat zich uitstrekt van de Limburgse Maasoevers tot de Kempen is door jarenlange ontginning weinig overgebleven. Het begint met de ‘onzichtbare natuur’, waaronder een ondergrondse vossenburcht. In ‘De Peel aan zee’ zijn fossielen en een levensgroot mammoetskelet te zien. De expositie ‘Van Peelmoeras tot nationaal Park’ toont de rijke flora en fauna van het gebied. In de ‘Bewoonde Peel’ staan de cultuur en de mens centraal, waaronder de in Peel gevonden Gouden Helm. 

In de fraai aangelegde tuinen aan de achterzijde van het museum komen de twee museumcollecties bij elkaar ‘van kruidentuin tot klankentuin’. Het regent nog steeds maar het museum stelt gratis paraplu’s ter beschikking. De huiskat wandelt al spinnend met me mee de tuin rond. Ondanks de droogte van de laatste maanden, zijn de bloemen prachtig.  Ook al ben ik geen echte museumliefhebber ik heb toch genoten van dit mooie en sfeervolle museum. 

In de late namiddag rijden we naar Helmond voor een korte verkennende wandeling door de stad. De inwoners hier worden de Kattenmeppers genoemd. Naar verluidt zouden ze in de oorlog heel wat katjes hebben verorberd. Helmond is een eeuwenoude stad met een metaal- en textiel verleden maar het heeft een moderne uitstraling. Mijn hartje begint spontaan sneller te slaan bij het zien van de statige en gezellige Hollandse huizen en de charmante kanaaldijk die het levendige centrum in 2 deelt. Er zijn veel mooie doorkijkjes, zoals het Ketsegangske dat helemaal met blauwe regen wordt overspannen. Er is een goed winkelaanbod en veel horeca. Er is ook veel groen en kleur in de straten.

Het prachtige kasteel is in de veertiende eeuw gebouw en deze waterburcht is de oudste van Nederland.  De straatnamen die op -wal eindigen duiden op de voormalige omwalling van de vestingstad. Terwijl ik de kubuswandelingen in Rotterdam al vele keren heb gezien, ben ik nog nooit naar de eerste kubuswoningen van Nederland geweest. Deze staan namelijk in Helmond. De vorm is hetzelfde maar de kleur verschilt. Hier lijken ze meer in het landschap geïntegreerd. Waarschijnlijk omdat ze groene accenten hebben en die kleur past bij de bomen die rond de kubuswoningen zijn gepland. 

Slapen doen we in een Van der Valk hotel en dat is altijd goed. De kamer lijkt wel een balzaal. In de mooie eetruimte krijgen we een drie gangen maaltijd aangeboden en in tegenstelling tot vanmiddag, is het nu wel helemaal mijn ding. De Indonesische keuken met varkensvlees in pindasaus kan me altijd bekoren. Doe daar nog een pavlova bovenop en mijn avond kan niet meer stuk!