Rhossili Worms Head - Oxwich

Na een goede nachtrust en een klein ontbijt rijden we naar Rhossili waar we de wagen parkeren bij St Mary’s Church. Het kleine kerkje is prachtig en het kerkhof heeft enkele oude grafstenen. Achteraan is er een steen waarop staat ‘ Sailors Corner - known only to God’. Hij is gewijd aan diegenen die op zee zijn omgekomen. Op het prachtige goudgele strand zijn nog verschillende scheepswrakken te zien uit de tijd dat het kanaal van Bristol een drukke scheepvaartroute was.

Wales is een schiereiland dat vast zit aan Engeland en het is niet zo groot, maar heeft een heel lange kustlijn van 1.200 km, die afwisselend uit indrukwekkende kliffen en verlaten stranden bestaat. Het landschap is voornamelijk berg- en heuvelachtig. Vrienden herinnerden me er fijntjes en venijnig aan dat Wales in september wel eens regenachtig zou kunnen zijn. Wales heeft inderdaad haar naam een beetje tegen als het op het klimaat aankomt. Veelal verwacht men veel regen, mist en kou in dit gebied. Gelukkig zit het ons wel mee vandaag. De zon schijnt en zelfs met de wind is het hier echt aangenaam wandelen. 

Karakteristiek voor de Rhossili baai is Worms head. Het wordt zo genoemd omdat de rots op een worm lijkt, met veel verbeelding dan toch. Het doet me een beetje denken aan de Mont Saint Michel maar dan zonder de meute mensen. We wandelen via een landtong naar het hoger gelegen gedeelte. Schaapjes grazen er op los waardoor het gras nooit hoog staat. John verwittigt ons wel dat we moeten oppassen en niet te ver naar de kant mogen lopen want jaarlijks sterft er hier wel iemand. Het gras is soms nat en glad waardoor je snel kan uitschuiven en dan lig je gegarandeerd beneden. De kliffen zijn echt spectaculair. Helemaal boven nemen we een kijkje in het kleine huisje van de kustwacht. Het wordt bemand door een koppel dat op vrijwillige basis toezicht houdt. Er ligt ook een verrekijker om zeehondjes te spotten. John en Helge zijn ervan overtuigd dat ze er eentje zien op de rotsen maar ik spot ze niet. 

We wandelen helemaal naar beneden tot bij de rotsen, die rond 11 uur door de zee worden opgeslokt. We zetten ons in een inham uit de wind en in de zon en vragen een toevallige voorbijganger om een foto te nemen. Wanneer we terug naar boven klimmen, vergt het toch best wat van mijn krachten. De jas gaat uit en met blozende wangen moet ik halverwege toch even halt houden. John stelt voor languit op het gras te gaan liggen. Zalig zo met onze snoet in de zon, je geen zorgen makend over vieze beestjes. Hier zijn geen mieren waar ik een hekel aan heb. Helge zit boven op ons te wachten, haar fysiek is net iets beter dan de mijne.

We rijden terug naar Oxwich voor afternoon tea aan het strand. Land en lucht lijken zich met elkaar te versmelten en dat geeft het landschap een geheel eigen betovering. De omgeving en het rustige levensritme hier zorgen voor een serene kalmte. Na de thee wandelen we naar St Illtyd’s Church, waar John zijn dochter trouwde. De kerk zelf is gesloten maar is prachtig gelegen in het groen boven op een heuvel met een prachtig zicht op Oxwich Beach.

Via een binnenweg, wandelen we over de rotsen naar het strand. John steekt aarzelend zijn tenen in het zoute water en wat blijkt, het is helemaal niet zo koud als we hadden gedacht. Helge en ik houden onze schoenen aan. De strandwandeling doet ons alle drie deugd en we genieten van de zon, de wind in onze haren en het adembenemende uitzicht. Wanneer we achter ons kijken, zien we dat de lucht zwart wordt. Tijd dus om terug te keren. 

Eenmaal terug in ons huisje, begint het te donderen en bliksemen en valt de regen met bakken uit de hemel. Van goede timing gesproken! We nemen een late lunch en voor we het weten is de hemel terug opgeklaard en komt de zon er weer door. 

We trekken terug naar buiten, de snel afkoelende avondlucht in want we gaan dineren met Fiona, een vriendin van John. We rijden naar het Indische restaurantje Killey Spice in Swansea. We starten met papadums die geserveerd worden met heerlijke chutneys. De chicken tikka massala is iets zoeter dan gewoonlijk maar wel lekker. Het is een aangename avond, met toffe mensen, fijne gesprekken en heerlijk eten.