Grotten van Han-sur-Lesse

Tijd om nog eens naar de andere kant van het land te trekken. We rijden dus naar het zuiden, midden in het hart van de Ardennen. De gemeente Han-sur-Lesse ligt, zoals de naam het zegt, bij de rivier de Lesse. Deze rivier heeft delen van het kalksteenmassief weggesleten zodat grotten ontstaan zijn. Deze grotten, wereldwijd bekend als de grotten van Han, zijn de grootste trekpleister van Han en staan bekend als één van de grootste en mooiste grotten van Europa. Hier wachten dromerige beekjes, talrijke wandelpaden en prachtige landschappen om  de komende dagen te worden verkend. 

Na onze lange rit naar de Ardennen, komen we aan in het idyllische dorpje en gaan we op zoek naar een leuke lunchplek. Dat is echter een tegenvaller want alles gaat hier maar open om 12 uur. Uiteindelijk trekken we naar de fritterie want frietjes gaan er altijd in. In tegenstelling tot wat er voorspelt werd, is het prachtig weer. De zon komt zelfs piepen. 

Om 13 uur worden we verwacht in de grotten. Ze zijn ontdekt in 1817, precies twee eeuwen geleden en werden gevormd door de rivier de Lesse. Ze staan reeds lange tijd op mijn bucket list want geloof het of niet, ik ben er nog nooit geweest. Veel stelde ik me er niet bij voor maar ik moet mijn ongelijk toegeven, de enorme kegelvormige afzettingen zijn adembenemend mooi. Binnen heerst een constante temperatuur van 9 graden dus het is er fris en vochtig. Af en toe voelen we druppels die langs de kleurige kalkafzettingen naar beneden vallen. Sommige formaties lijken wel grote slagroomtaarten en wanneer je ze van dichtbij bekijkt, lijkt het wel kantwerk. We zien er eigenlijk vanalles in, een krokodil, een everzwijn of een groep mooie inktvissen. 

Normaal is het hier donker waardoor het de ideale woonplaats is voor vleermuizen maar die laten zich tijdens de dag bijna niet zien. Er werden namelijk wandelpaden en trappen aangelegd om bezoekers de kans te geven de 2 kilometer aan galerijen te bezoeken. Vroeger werden er fakkels gebruikt en dat moet echt wel heel indrukwekkend geweest zijn, om met een klein lichtpuntje in de duisternis rond te wandelen. Nu is er overal elektriciteit. Onze gids is geweldig, ze schakelt vlotjes over van Frans naar Nederlands en brengt alles met een vleugje humor. Zonder al te langdradig te zijn, legt ze ons alles uit over stalagmieten en stalactieten. 

In het hart van de grot krijgen we een indrukwekkend klank en lichtspel. Met behulp van geavanceerde video- en lasertechnologieën worden we meegenomen in een magische spektakel. Het bezoek met maar liefst 436 trappen, was een aanslag op onze kuitspieren en ook mijn lies heeft wat tegenwerk geleverd maar het was meer dan de moeite waard. Ik heb al veel grotten gezien, maar deze zijn verreweg de mooiste. Het is toch bijzonder te zien dat de aarde dit zelf heeft geproduceerd.

Wanneer we uit de grot komen, is het nog steeds mooi weer. De grotten van Han waren reeds in de prehistorie bekend. Dat weten we omdat archeologen diverse sporen van mensen hebben gevonden in de grotten, waaronder prachtige sieraden, munten, potten en gebruiksvoorwerpen. In het plaatselijke museum bewonderen we hier een selectie van. We sluiten ons bezoek af met een film over de vier jaargetijden in de grotten en het wildpark. 

Na dit mooie bezoek gaan we eerst nog iets drinken, alvorens naar ons hotel te gaan om in te checken. We logeren de komende drie nachten in het gloednieuwe Mercure Han-sur-Lesse. Plan was om te dineren in het hotel maar het restaurant is van zondag tot dinsdag gesloten. We besluiten alvast ons welkomsdrankje te nuttigen in de bar. Vermits ik niet meer moet rijden, kan ik ook eens iets lekkers kiezen. Genietend van onze amaretto overlopen we de dag. Daarna gaan we dineren bij Chez Herman, een klein restaurantje niet ver van ons hotel. De bediening is super vriendelijk en het eten heel erg lekker.