vrijdag 29 juni 2018

Aartrijke

Vandaag trekken Annelies en ik naar onze goede vrienden in Aartrijke. Na de voorbije turbulente maanden zijn we er beiden erg aan toe. Een paar dagen helemaal niets. Rustig wakker worden, uitgebreid ontbijten en genieten van de blatende schaapjes. We kijken er erg naar uit!


In Aartrijke lunchen we naar goede gewoonte bij het Fornuisje en rijden dan verder naar B&B Artiriacumhoeve. Ver weg van het stadsgewoel staan Paula en Achiel samen met hun schaapjes ons al op te wachten. Schapen zijn kuddedieren. Ze doen alles samen en lopen als een groep door de weide. Als ze zich op hun gemak voelen maken de dieren nauwelijks geluid. Maar hebben ze honger, dorst of voelen ze zich onrustig, dan hoor je ze luid en duidelijk. De blatende schaapjes, oh daar kan ik zo van genieten. We drinken samen iets achteraan in de tuin en daarna neemt Paula ons mee naar Vliethemveld, een uniek natuur en bosgebied van 330 hectare. We wandelen langsheen een voormalig Brits krijgsgevangenenkamp en een prachtig speelbos voor kinderen met indrukwekkende speeltuigen gemaakt uit hout. In de smalle bosweggetjes genieten we van de prachtige natuur, de stilte en de verlatenheid. 




’s Avonds trekken we naar de Haan want Paula en Achiel hebben ons overhaald om mee te doen met ‘Het waterfront’. In 1918 eindigde de eerste Wereldoorlog en nu exact 100 jaar later komen we samen tijdens het Waterfront om de toekomst, de hoop en de verzoening te vieren. Door hun strategische ligging aan de Noordzee, tegenover het vrije Engeland, en tussen Frankrijk en Nederland, bleven heel wat Belgische kustgemeenten niet gespaard tijdens de Eerste Wereldoorlog. Zeker in het oorlogsjaar 1918 kreeg de kust het zwaar te verduren. Het evenement vindt plaats over een afstand van 21 kilometer van de havengeul in Zeebrugge tot de havengeul in Oostende.


We worden verwacht in De Haan om half 7 waar we een verantwoordelijke toegewezen krijgen. De man geeft ons per 2 een bootje, een draagtas met instructies, schrijfgerief en de naam van een overleden persoon op zee tijdens WOI. Annelies en Achiel knutselen ons bootje in elkaar en schrijven de naam van de overleden persoon op het bootje. Het Waterfront-bootje is geïnspireerd op een origami-bootje, is anderhalve meter lang en weegt volledig geassembleerd maximaal vier kilogram. 




Niets heerlijker dan de lucht van de zee en het klotsen van de golven maar wachten duurt lang zeker wanneer de wind je om de oren waait. Gelukkig heeft Achiel ons nog net op tijd gezegd iets warms mee te nemen en we zijn allemaal blij hiervoor. Ik rits mijn jasje alvast helemaal tot boven dicht en ben blij met mijn kap. 7 uur wordt kwart voor 8 en dan mogen we eindelijk kniediep de zee in terwijl we het bootje gedurende 10 minuten vasthouden.  Het water is wonder boven wonder niet koud, althans het voelt redelijk warm aan. Een helikopter filmt heel het gebeuren. Het evenement wordt rechtstreeks uitgezonden op canvas vanaf 19u dus als jullie goed kijken dan zien jullie ons misschien op TV!


Ondanks het lange wachten en de hevige wind was het wel een leuke belevenis. Het is al 9 uur voorbij wanneer we aan tafel gaan. Na een heerlijke maaltijd gaan we blij en voldaan terug naar Zedelgem om te genieten van een rustige nacht. 


1 opmerking:

  1. Ja geweldig van jullie ga het nog eens terug bekijken op
    TV dacht dat jullie in Oostende waren.
    Geniet nog je hebt het beide verdiend.
    Lieve groetjes en laat jullie maar gaan.

    BeantwoordenVerwijderen