Tanni en ik gaan een weekendje naar onze noorderburen. We rijden eerst naar den Haag waar we voor vanavond ook een hotelletje geboekt hebben. Wanneer we in de stad aankomen, is het uiteraard nog te vroeg om in te checken maar we rijden toch al naar het Babylon Hotel zodat we de auto op de parking kunnen zetten. We worden welkom geheten door een super vriendelijke receptioniste en laten alvast onze bagage achter. Ook de jassen blijven in het hotel want ondanks de voorspelde regen, is het droog en schijnt de zon volop.
We wandelen daarna in de richting van het centrum. We passeren het nieuwe stadhuis en wat meteen opvalt is de witte kleur. In dit gedeelte van de stad, worden we omringd door prachtige hoogbouw. De architectuur is geweldig en best indrukwekkend. Aan de horizon zien we een spel van lijnen en vormen waar we geen genoeg van kunnen krijgen.
Via de tuinen van de nieuwe kerk betreden we de Chinese buurt. Hier zijn er dus veel Chinese restaurants en winkels. Na de Tweede Wereldoorlog stond deze wijk te verkommeren maar vanaf de jaren zeventig begon men aan een opknapbeurt toen Chinezen zich hier begonnen te vestigen. Bij de foodhallen besluiten we eerst een kijkje te nemen want we hebben nog niets gegeten. De ingang bevindt zich aan een prachtig art deco huis maar eenmaal binnen, denken we beiden hetzelfde: niet ons ding, groot en ongezellig.
Al wandelend naar het Buitenhof, passeren we de Passage, een oude winkelgalerij en tevens een architecturaal pareltje. De gaanderij is helemaal met glas overdekt en behoort tot de mooiste van Europa. Er zijn vooral eetgelegenheden gevestigd.Eenmaal bij het Buitenhof, passeren we de gevangenenpoort en lopen daarna rond de prachtige vijver die omringd wordt door fleurige bloemen. Die Nederlanders weten hoe ze hun stad moeten aanprijzen. Op de hoek van de vijver proeven we een Haags Hopjes dat ons wordt aangeboden door een vriendelijke man. We krijgen er nog een stadsplan en een uitgebreide uitleg bovenop. Ja ze zijn hier trots op hun stad.
Aan de Lange Voorhout wordt er dit weekend een antiekmarkt gehouden. Onder de bomen staan tal van kraampjes met leuke spullen. Aan het einde van de markt, komen we aan bij het Escher museum. Hier is het volledige werk van de Nederlandse graficus Maurits Cornelius Escher (1898- 1972) tentoongesteld. Het zijn voornamelijk litho’s en houtgravures. Werken die getuigen van pure fantasie. Voorstellingen van dieren en mensen worden geprojecteerd in onmogelijke landschappen.
Het museum is ondergebracht in een 18de-eeuws paleis dat verbouwd werd voor koningin Emma die er tot haar dood in 1934 woonde. Nadien zouden koninginnen Wilhelmina, Juliana en Beatrix het gebruiken als werkpaleis. Het is vooral de tweede verdieping die ons in vervoering brengt. We treden er binnen in de virtuele wereld van Escher. Zijn werk draait om eeuwigheid en oneindigheid. Hiervoor gebruikt hij de metamorfose. Vlinders worden vogels, insecten veranderen in vissen, jaargetijden vloeien in elkaar over … In veel van zijn prenten zet hij orde en chaos tegenover elkaar. Hij is ook een meester in de wis- en meetkunde. Behalve prenten maakt hij ook objecten die de bezoekers van het museum verwonderen. De glazen bol bij voorbeeld, waarin je je spiegelbeeld op een foto kan zien. Kijk je zelf in de bol zie je niets.
Tussen al het rondwandelen moet je af en toe even pauze nemen. We hebben nog steeds niets gegeten dus duiken we de leuke straatjes in en komen zo bij een restaurantje, gelegen aan een drijvend ponton aan één van de vele grachten die Den Haag rijk is. De ober is super vriendelijk en complimenteert ons omdat we Vlamingen zijn en volgens hem dus ook levensgenieters. We bestellen iets lekkers om te eten en te drinken en genieten. Na de late lunch trekken we verder de stad in.
Rond 5 uur gaan we inchecken. Een andere, maar al even vriendelijke receptionist staat ons te woord. We krijgen een deluxe suite op de negende verdieping zegt hij. Eenmaal boven zien we op onze incheckkaart dat er 309 op staat dus moeten we terug naar beneden. Kamer 309 is mooi maar als ze dit een suite noemen, wil ik de gewone kamers wel eens zien. We zijn wel tevreden hoor want de kamer is best gezellig, daar niet van.
We besluiten nog een aperitiefje te gaan drinken op de Plein alvorens naar het restaurant van ons hotel te trekken. Hier heerst er een gezellige drukte op de vele terrassen rond het standbeeld van Willem van Oranje. Het contrast tussen de vele mooie oude panden en de moderne architectuur, is van hieruit goed te zien.
Omdat het in ons pakket zit, hebben we gereserveerd in het Restaurant van het hotel zelf The LivingRoom genoemd, maar wanneer we uit de lift stappen, zijn we helemaal alleen. Het duurt best een tijdje alvorens er iemand komt. We mogen een plekje kiezen, keuzestress want alle tafeltjes zijn nog vrij. We nemen plaats aan het raam van waaruit we een mooi uitzicht hebben op het Haagse bos. We krijgen een verrassings-3-gangen menu volgens onze boeking maar de dame geeft ons toch de à la carte kaart. Na enkele minuten beseft ze dat we de verkeerde kaart gekregen hebben en geeft ze ons een beperkte kaart met slechts 3 voor en 3 hoofdgerechten. Mijn oorspronkelijke keuze staat er nog op, maar Tanni moet iets anders kiezen. Het eten is lekker maar niet spectaculair.
Ons eerste dagje zit er al op en we kijken al uit naar morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten