maandag 13 november 2017

Amsterdam - Oost en de Pijp

Vanmorgen hetzelfde lekkere ontbijt als gisteren maar iets meer volk in het restaurant. Het weer is prachtig dus wordt het grote terras vrijgemaakt, de verwarmingselementen worden aangestoken  en de tafeltjes worden schoongemaakt voor de eventuele bezoekers die vanmiddag willen komen lunchen. We blijven toch maar lekker binnen om te ontbijten en genieten van het heerlijke brood, beleg en zoete zondes. We sluiten af met een gezonde smoothie en wat rood fruit.


Met een goed gevuld buikje,  checken we uit en vertrekken we voor een wandeling door Amsterdam Oost en de Pijp. Dit is waarschijnlijk de meest veelzijdige wijk waar veel straatnamen herinneren aan het koloniale verleden. Het beginpunt van onze wandeling bevindt zich vlak bij het hotel dat midden in het bruisende Oosterpark ligt. Hier komen alle culturen samen. Het monument ‘de schreeuw’ herinnert aan de moord op Theo van Gogh in 2004. Het gras is dankzij de regen van gisterenavond zompig en modderig en dat is te merken aan mijn schoenen. Dat begint al goed!  



We wandelen in de richting van de Pijp, ooit een ware volksbuurt maar tegenwoordig ook erg hip. De huizen hier zijn prachtig dus we kijken onze ogen uit. Ze dateren bijna allemaal uit de 19de eeuw. Zo ook het kabouterhuis. Dit zijn eigenlijk drie huizen gebouwd in 1884 waarbij de architect zijn fantasie de vrije loop liet. Het is een chalet stijl maar het meest opvallende zijn de kabouters die met een bal spelen. Hier zien we veel traditionele Turkse bakkerijen, Surinaamse supermarktjes en Midden-Oosterse lunchrooms. Ja in deze oude volksbuurt leven vandaag de dag mensen uit alle werelddelen zij aan zij. Zoals steeds is iedereen hier mega vriendelijk. 


Iets verderop arriveren we aan de Albert Cuypmarkt waar altijd wel iets te beleven valt. De vele marktkramers zijn bezig met het opstellen van hun kramen. Te midden van de markt zien we het standbeeld van André Hazes, waarschijnlijk de beroemdste inwoner van de Pijp. Het beeld werd in 2005 ingehuldigd op de dag dat zijn as de lucht werd ingeschoten met tien vuurpijlen. Nog altijd komen fans af en toe een biertje of een bos bloemen neerleggen bij het standbeeld van een van de grootste volkszangers die Nederland ooit gekend heeft. 



Op een website las ik dat ze hier net om de hoek in de Gerard Doustraat, waar André Hazes trouwens geboren werd, de lekkerste macarons van Amsterdam verkopen. Ja ik beken, ik ben een macaron junkie en ga er dan ook naar op zoek in elke stad. Bij Poptasi zouden ze helemaal zijn zoals ze moeten zijn: licht crunchy van buiten, chewy vanbinnen en natuurlijk gevuld met een heerlijke lichte crème. Wanneer we bij het adresje aankomen zien we al van ver de pastelkleurtjes, eigen aan macarons maar jammer genoeg is de slogan ‘Dangerously delicious’ van de vitrine verwijderd en zit er nu een ander artisanaal bakkertje met Baltische specialiteiten. We zijn er binnen gestapt en vinden het maar raar om terug buiten te stappen zonder iets te verbruiken. We zetten ons dus in de gemakkelijke fauteuils en drinken iets warms. Geen overbodige luxe want we zijn zo wat verkleumd. De zon staat hoog aan de hemel, de lucht is blauw maar de temperatuur is toch beneden de 7 graden, redelijk fris dus. De warme chocolade smaakt me niet echt want de slagroom is totaal niet gezoet. Ook de taarten op de toonbank doen mij niet echt het water in de mond krijgen. Omdat het winkeltje wat afgelegen ligt, is er niet veel passage en bijgevolg heeft ze, zo denken wij, nog niets verkocht. Wanneer we willen opstappen vraagt ze dan ook of we eens iets willen proeven. Annick antwoordt bevestigend en ze krijgt prompt een flink stuk van de zelfgebakken chocolade babka, een soort gebak uit gistdeeg. Volgens Annick was het lekker maar ook niet erg zoet. Niets voor mij dus! 


We hebben honger gekregen en onze voeten doen pijn van al dat stappen de twee voorbije dagen dus nemen we de tram naar ons lunchadresje. Bij het verlaten van de tram, kan ik nog net op tijd wegspringen wanneer een fietster mij bijna omverrijdt. Amsterdam is werkelijk de stad bij uitstek voor de fiets. Iedereen, klein, groot, dik, dun, oud en jong doorkruist er de stad mee en de meesten zitten dan ook nog eens te bellen waardoor ze niet echt goed opletten. 


Op het Javaplein bevindt zich het Badhuis. Dit is een van de laatst gebouwde badhuizen in de stad en is nu een knus en trendy bar-restaurant. De douches zijn al lang verdwenen en hebben plaatsgemaakt voor retro meubeltjes en een open haard. Alleen de tegelwand achter de bar herinnert nog  aan de plek waar vrouwen zich wasten. We gaan voor het typische broodje kroket om ons weekend Amsterdam op traditionele manier af te sluiten.



Na de lunch snuiven we nog even de multi culturele sfeer op aan De Dappermarkt. Deze markt is al meerdere malen uitgeroepen tot beste markt van Nederland. Waarom? Dat is ons een raadsel. Ben je op zoek naar goedkope spullen dan zit je hier wel aan het goede adres. 


We wandelen terug naar het hotel om onze bagage op te halen en nemen vervolgens de trein naar Bergen op Zoom. Ons weekendje Amsterdam zit er op maar we hebben ervan genoten! Johnny Jordaan zong er al over, Geef mij maar Amsterdam’ en dat kan ik beamen. Ik hou van deze stad met zijn smeltkroes aan culturen, de vele shopping straten en de mega vriendelijke mensen. 


1 opmerking:

  1. Amsterdam is écht de moeite, een aanrader ��. Bedankt dat ik dit met jou mocht beleven ��

    BeantwoordenVerwijderen