Stuttgart - dag 1

Oh wat hebben we weer uitgekeken om samen op stap te gaan, mijn BFF en ik! Zij is afkomstig uit Stuttgart maar heeft vanwege haar familiale banden daar, de stad nog niet echt op een toeristische manier ‘ontdekt’. Hoog tijd om daar verandering in te brengen. De familie wordt deze keer dus vooraf niet gecontacteerd. Het is best een lange rit, daarom vertrekken we heel vroeg in de ochtend. Om half 6 tuffen we al richting Duitsland. Na ongeveer 6 uurtjes rijden, arriveren we rond de middag in de hoofdstad van de Duitse deelstaat Baden-Württemberg. De stad ligt in het zogenaamde "Stuttgart-bekken" tussen "bos en wijnstokken" dat aan alle kanten is omgeven door steile hellingen. Daarom is er bijna 350 meter hoogteverschil in de stad. Het wordt dus geen ‘walk in the park’, onze beentjes zullen hun werk moeten doen!

Het heeft wat voeten in de aarde gehad want onze hotelkeuze bleek niet optimaal. Vanwege corona waren zo goed als alle hotels gesloten. Uiteindelijk vonden we een slaapplaats in het Park Inn by Radisson hotel. Van zodra we ingecheckt zijn, trekken we de stad in. Wat onmiddellijk opvalt is dat Stuttgart een relaxte stad is met opvallend veel jongeren. Mondmaskers worden er hier in de buitenlucht gelukkig ook niet gedragen. 

We hebben de stadstoer Stuttgart Bismarckplatz West geboekt, een culinaire wandeling door de stad maar dat is pas om 2 uur en we hebben al een klein hongertje. We wandelen alvast in de juiste richting en zetten ons neer op een groot terras aan de rand van de Feuersee. Dit meer is een nogal ongewoon gezicht in Stuttgart. Ongewoon omdat de architectuur van de neogotische Johanneskirche erachter in het oog springt. De kerk werd slachtoffer van de bombardementen in de Tweede Wereldoorlog en werd daarna niet herbouwd. Tegenwoordig wordt de verwoeste kerk beschouwd als een gedenkteken voor de oorlog. Na de kleine lunch wandelen we via de prachtig aangelegde oever van het meer naar de kerk. Het nodigt uit om even te verpozen. Een schattig meisje voorziet de wat vreemde eenden op hoge poten van wat broodkruimels. De kerk is niet zo vaak geopend maar vandaag wel omdat er enkele kunstwerken tentoongesteld worden door de kunst academie. Om twee uur ontmoeten we onze gids en de andere locals die de culinaire toer hebben geboekt. 

Al kuierend door de straatjes ontdekken we de vele gebouwen in Wilhelminische stijl die Stuttgart een prachtige uitstraling geven. We worden meegevoerd door een van de dichtstbevolkte wijken van Duitsland waar ambachtelijke bedrijven en fabriekjes zorgen voor een levendige sfeer. Deze wijk doet een beetje denken aan de omgeving van Chinatown bij ons in Antwerpen, waar alle werelddelen samenkomen. Alleen is de architectuur hier veel mooier. De gids vertelt veel over de verschillende bouwstijlen in de stad. Zo weten we nu dat alle gebouwen in Stuttgart gebouwd zijn met een doorgang van 10 voeten. Zo kon de koets gemakkelijk naar achter en kwam er ook meer licht naar de achtertuinen. Aan elk appartement wordt er aan de achterkant een soort stalen constructie gebouwd die dienst doet als terras. 

Tussendoor, en dat vinden wij het allerleukste, kunnen we genieten van wat culinaire specialiteiten. Onze eerste stop is Italië waar we een groot stuk pizza en arancini kunnen proeven, een soort rijstbal met tomaten en parmezaan, gebakken in een lekker deegje. Van Italië gaat de reis verder naar Portugal waar we toast krijgen met tomatenchutney en eentje met appelsien confituur. Vervolgens trekken we naar Kuchen Liebe, een klein koffiehuisje met heerlijke taartjes. Ons proevertje hier is een soort brownie, niet echt mijn ding dus koop ik een crème brullé. Deze smelt in de mond, heerlijk! Dan trekken we naar Turkije voor twee veggie hapjes, de börek met kaas en peterselie en de cigköfte, een pikant hapje van tomaten, augurken, salade, munt. Eindigen doen we aan de Bismarchplatz bij de Sint Elisabeth kerk waar we een heerlijk Italiaans ijsje verorberen. 

Her en der in de stad pikken we nog wat graffiti mee ..

’s Avonds eten we bij Tauberquelle, een traditioneel restaurant waar ze de originele Zwabische keuken serveren. Het restaurant doet een beetje denken aan een chalet en het is er redelijk donker binnen maar wij zitten in de biergarten en daar is het echt heel erg gezellig. Bekend en berucht zijn de zogenaamde Maultaschen. Het gerecht ontstond in Zwaben en bestaat uit pastadeeg, gevuld met gehakt, spinazie, broodkruimels en uien. Het wordt gekruid met peper, peterselie en nootmuskaat. Het lijkt eigenlijk een beetje op de Italiaanse ravioli, ze zijn iets groter en heel belangrijk, er zit geen kaas in. Toch laat ik me niet overhalen want ik heb zin in iets anders. Duitsers zijn vleeseters pur sang en dat zal ik geweten hebben. Ik krijg maar liefst 2 grote stukken schnitzel met bratkartofflen en Dee Dee krijgt 3 grote varkenswangen in rode wijn saus met Spätzle. Het eten dat op tafel komt is zoals gezegd heel traditioneel en smaakt voortreffelijk. Ein schnitzel of zwei mit was spätzle dabei :-) Ja op reis met Dee Dee betekent eten voor twee, dat komt niet goed. We klinken op haar laatste uurtjes 52 want morgen verdwijnt de twee en komt er een drie in de plaats. Gelukkig is het nog een twintig minuutjes wandelen terug naar het hotel zodat alles wat kan zakken.