Le Touquet

Ohhh hoe fijn, op mijn verjaardag worden we wakker met een stralend zonnetje. We ontbijten voor een laatste keer in het kasteel en verlaten Hesdin de l’Abbe rond half 10. Do you want to go to the beach with me? Als een Parijzenaar dat aan je vraagt, is de kans groot dat jullie koers zetten richting Le Touquet. Deze mondaine badplaats, die ook ‘Paris plage’ wordt genoemd, is namelijk het toevluchtsoord voor Parijzenaren tijdens de weekends.

We parkeren de auto aan de rand van het stadje en starten een prachtige wandeling. Wat is het hier mooi en pittoresk met prachtige vakwerkhuizen en villa’s uit de negentiende eeuw. Er zijn heel veel gebouwen in een Art Deco stijl die rijkelijk versierd zijn en veel verschillende kleuren hebben. Schuin tegenover het prestigieuze hotel Westminster, gebouwd in de jaren 20 begint de wijk Village Swisse waar de meeste huizen dateren van het begin van de jaren 1900. Hier staat Le Phare, een vuurtoren uit 1949 met een hoogte van 57 meter. 

We wandelen door Bois d’Artois, een van de vele groene zones in de stad. Hier wordt de zilte zeelucht vermengd met de geur van naaldbomen. Wanneer we aan de andere kant het bos verlaten, zien we in de verte de jachthaven. Hier gaan we iets drinken en dat is een schot in de roos. Wanneer de uitbater verneemt dat ik jarig ben, start hij prompt met het lied ‘Joyeux anniversaire’ en hij zingt nog goed ook. Het is ongelofelijk hoe vriendelijk iedereen hier is. Wat een leuke plek is dit! Zicht op het prachtige  natuurpark de l’Estuaire de la Canche met onbewaakte stranden en mooie uitzichtpunten. 

We nemen afscheid van onze gastheer en wandelen dwars door de duinen van de Corniche. Het mulle zand wandelt iets moeilijker maar het loont de moeite. Hier zijn er veel beschermde plekjes tegen de wind en in het zonnetje is het heerlijk. We zetten ons dan ook af en toe in het zand om gewoon wat te genieten. Na nog een laatste flinke klim op de Dune Blanche verlaten we de duinen en wandelen we via een vlonderpad terug naar de bewoonde wereld.

Ondertussen is het middag en krijgen we honger. Op de Place Quentovic zien we een leuk restaurantje, Le Bouillon, waar we genieten van een heerlijke lunch. Na de vis van de dag is er nog net plek voor een heerlijk dessertje. Zowel de Tarte Tatin als de crème brulée is om duimen en vingers af te likken. Ze houden wel van veel ‘groensel’ op hun gerechten, zowel op hoofd-  als nagerechten.

Tijd om het centrum te verkennen. Op de brede Boulevard Daloz staan de mooiste en grootste villa’s. Het wordt hier de gouden driehoek genoemd.  Bij Villa Monéjan houden we even halt. Deze ogenschijnlijke nederige villa met op het gelijkvloers een immobiliënkantoor was een residentie van de Franse president Macron. Sinds zijn scheiding behoort het toe aan zijn ex vrouw. Er staan twee bewakers voor de deur dus nemen we geen foto’s en keren op onze stappen terug. We wandelen door de belangrijkste winkelstraat Rue Saint-Jean maar veel winkels zijn gesloten op maandag. Misschien een geluk bij een ongeluk want de prijzen hier zijn net iets te hoog voor ons budget.  

Bij de overdekte markthal aan Rue Jean Monnet wandelen we onder de arcaden. Hier wordt op donderdag en zaterdag vis verhandeld. Vandaag ligt het er verlaten bij. Wat verderop staat de Kerk Jeanne d’Arc en Hôtel de Ville. De kerk dateert van 1912 en werd mooi gerestaureerd. Binnen is het redelijk donker maar wel mooi. Het stadhuis met een belfort van 38 meter hoog is gebouwd in dezelfde periode als de kerk. Het zijn echt twee prachtige gebouwen. 

De Jardin d’Ypres aangelegd in 1905 was het eerste stadspark dat werd opengesteld voor publiek. Destijds bestond het uit waterpartijen, bruggetjes en een riviertje. Maar 2 jaar later had de buurt zoveel last van muggen dat alles werd afgebroken en het een gewoon grasplein werd. Het kreeg zijn naam omdat er tijdens de eerste en tweede wereldoorlog zo’n 3000 vluchtelingen uit Ieper werden opgevangen. Via het Parc de Pins uit 1935 wandelen we terug naar ons beginpunt. We zetten ons bij Abaca op het terras en drinken er het theetje van de dag: Mango met kaneel en Griekse honing. Een leuke afsluiter van 4 prachtige dagen. 

Wij waren echt verrast door de schoonheid van deze regio en hebben genoten van de mooiste panoramische uitzichten, de golvende groen-bruine landschappen en het prachtige schouwspel van de golven die tegen de witte krijtrotsen kapot slaan. Echt de verborgen parel van Noord-Frankrijk!