Vandaag gaan we opnieuw op avontuur met de fotoclub. Nicky heeft samen met Lauwers weer een heel programma uitgestippeld en we vertrekken om 7u stipt aan de achterkant van Hypermarkt Carrefour Schoten. Onze gids Luc is een wat oudere man die dus niet uit de toon valt in ons gezelschap, alleen heeft hij een verschrikkelijk monotone stem waardoor ik bijna in slaap val tijdens zijn ellenlange uitleg. Onderweg maken we een kleine tussenstop voor het ontbijt. Een croissant en een gouden theetje (water met een schijfje citroen en en een takje rozemarijn voor 4,25 euro) ledigen mijn portemonnee maar vullen mijn maagje. Rond 10u komen we aan in kasteel De Haar te Haarzuilens. Dit zou het mooiste kasteel van Nederland zijn, dus we zijn benieuwd.
We lopen onder maar liefst drie poorten door, elk vergezeld door twee torens. De eerste poort is bij de ingang naar het Stalplein. De derde is de Duivenpoort, die toegang geeft tot het Grote Cour. Daar tussenin staat een poort tussen twee vierkante torens. Hier geeft Luc ons toegangsticket en ook oortjes zodat we hem kunnen horen. Gelukkig zet hij die wel even af wanneer hij gaat plassen. Via de rozentuin voorzien van mooie paden omringd door fleurige bloemen en uiteraard rozen, wandelen we naar het kasteel en vertelt Luc ons over de geschiedenis. Eenmaal binnen in het kasteel mag hij namelijk niet gidsen.
De eerste aanblik van het kasteel is adembenemend. Het weerspiegelt samen met de wolken in de grote vijver eromheen. De bouw van het kasteel begint in 1893 maar de plannen worden vaak aangepast, omdat men bij de funderingswerkzaamheden stuit op oude muurresten. Daarnaast beginnen de nieuwe muren al snel te verzakken. Het uiteindelijke resultaat is een sierlijk kasteeltje met veel hoeken, erkers, torentjes en trappen.
Voor het kasteel bevindt zich de Grote Cour, een oase van bloemen met in het midden een cirkel met het wapenschild van de familie. Via de imposante entree betreden we het kasteel. Het heeft veel niveauverschillen en talloze onverwachte trapjes en doorgangen. Het is een verbazingwekkende combinatie van middeleeuwse vormen en de luxe uit de periode van voor de eerste wereldoorlog. Het immense kasteel werd alleen in september gebruikt om gasten te ontvangen. Er zijn maar liefst 21 slaapkamers en de meesten hebben ook een en-suite badkamer.
Ook buiten het kasteel is het prachtig vertoeven. Al direct na het begin van de restauratie van het kasteel werd begonnen met de aanleg van een park en verschillende tuinen, die even spectaculair moesten worden als het kasteel zelf. Onder het toezicht van tuinarchitect Hendrik Copijn ontstond er in het weidse landschap een Engels landschapspark waarbinnen – rond het kasteel – Franse stijltuinen worden aangelegd. Elke boom, elke struik, en elk bloembed in het park is met zorg en toewijding geplant, met een geschiedenis die teruggaat tot de 19e eeuw en het verhaal vertelt van een bijzonder kasteel en een flamboyante familie. Jammer dat we niet genoeg tijd hebben om hier nog wat rond te kijken. Na de rondleiding drinken we nog snel iets in het koetshuis en rijden dan naar ons lunch adresje.
Bij Toetje krijgen we een uitsmijter met maar liefst drie eieren. Jammer dat we binnen moeten zitten want het is prachtig weer. Gelukkig zijn we snel bediend en blijven we hier maar een uurtje. Na de lunch rijden we naar Almere voor een kleine (en dan bedoel ik echt wel kleine) wandeling door de stad. We passeren enkele indrukwekkende gebouwen. De architectuur in deze moderne stad is mooi maar of de rest van de stad ook mooi is, daar hebben we geen enkel idee van. Na amper een uur zitten we al terug in de bus en rijden we verder door Flevoland.
Flevoland is de jongste provincie van Nederland. Ik ben er nog nooit geweest maar ken het wel van Arnout Hauben’s ‘Dwars door de lage landen’. Het is een fascinerend stukje land dat ooit deel uitmaakte van de Zuiderzee. Tegenwoordig ligt het vijf meter onder de zeespiegel, en wordt het omringd door imposante dijken. Land gewonnen van de zee! Planning was om Lelystad te bezoeken maar zoals steeds verandert Lauwers haar planning. Luc brengt ons naar het IJsselmeer want hij vindt dit veel interessanter dan Lelystad maar hij is duidelijk niet op prospectie geweest. De bus rijdt zich vast en moet wat manoeuvreren alvorens hij ons afzet op een parking. We wandelen naar het meer maar krijgen het amper te zien want het riet staat hier zo hoog dat het zicht beperkt wordt. We passeren een rustgevende vijver en wandelen verder over enkel vlonders. Uiteindelijk zien we een kleine vogelhut van waaruit we dan toch een glimp opvangen van het meer. Wat ons betreft, een gemiste kans. Lauwers wil altijd zo veel in een programma stoppen, waardoor je uiteindelijk veel tijd verliest. De omgeving is prachtig voor een mooie wandeling maar daar hebben we dus geen tijd voor.
We rijden verder naar Nijkerk voor onze overnachting in het Golden Tulip Ampt. Het is mooi gelegen in de pittoreske omgeving van de Veluwe. Onze kamer is modern, ruim en mooi. Tegen 7 uur gaan we naar het restaurant voor het diner. Omdat Lauwers ook hier weer een wijziging heeft gedaan van hotel is het niet in buffetvorm zoals oorspronkelijk gezegd, maar een vast 3 gangen menu waarvan ik het voorgerecht (carpaccio) al niet lust en bij het hoofdgerecht zijn het gratin aardappelen. Ik trek dus mijn stoute schoenen aan en ga vragen voor een alternatief. Aanvankelijk wordt er wat gemord maar zowel Greta als ikzelf krijgen toch een soepje en bij het hoofdgerecht worden er voor ons frietjes geserveerd. Iedereen content!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten