Auckland - Paihia

Vanmorgen heb ik wel het gevoel redelijk uitgerust te zijn, ben benieuwd of dat vanmiddag ook nog zo zal zijn of we de gevreesde jetlag zullen beginnen voelen. Marleen heeft ook redelijk geslapen maar staat wel op met rugpijn. Ze merkt ook dat haar gsm niet echt goed functioneert. Ze kan wel sms ontvangen maar jammer genoeg niets sturen - gelukkig is dat bij mij niet het geval dus we zijn niet helemaal afgesneden van de buitenwereld. We ontbijten in een gezellige bar in Auckland (toast met jam) en wandelen wat rond in de stad alvorens naar Budget Rent a Car te gaan om onze wagen op te halen.  Daar krijgen we te horen dat we een extra verzekering kunnen nemen voor alles - gezien het links rijden denken we dat dat misschien toch een goede optie zal zijn. Onze wagen staat al klaar - een rode Toyota Corolla. We krijgen met moeite de bagage in de koffer maar voor de rest ziet het er een tof autoke uit. Daar gaan we... Vermits Marleen nog nooit met automatic gereden heeft, ben ik als eerste aan de beurt. Eerste uitdaging, de stad uit geraken want het is mega druk en we zitten midden in het centrum . Eerlijk gezegd ben ik blij wanneer we over de Harbour Bridge de stad uitrijden en we de autostrade op gaan. Het is zelfs beginnen regenen dus niet de beste condities om links te leren rijden. Al bij al gaat het redelijk vlot, enkel het inschatten van de breedte van de wagen is moeilijk en ik heb de neiging om te ver links te rijden. Marleen geeft dus regelmatig een gil. Na een uurtje of twee gaat het beter, gelukkig want het landschap wordt alsmaar heuvelachtiger en we moeten in totaal 213 km doen. Onze eerste stop is in een gezellig dorpje waar we aan het water iets gaan drinken. Het zonnetje is er door gekomen en het is aangenaam warm. We lunchen in de late namiddag ook aan het water in Ruakaka - de eerste fish and chips van de reis zijn een feit - althans voor mij want Marleen is iets gezonder en kiest voor een slaatje. Met ons buikje goed gevuld rijden we door naar Kawakawa waar de belangrijkste bezienswaardigheid het openbare toilet is. De Hundertwasser public toilets zijn een fantasierijke creatie van de Oostenrijkse kunstenaar Hundertwasser. Het interieur is bekleedt met tegels van allerlei formaten en kleuren en gebrandschilderd glas, waardoor een vrolijk, chaotisch effect ontstaat. Van Kawakawa rijden we onmiddellijk door naar het Averill Court Motel, dat gelegen is in Paihia. We krijgen een ruime kamer waar we 3 nachten zullen slapen. 's Avonds wandelen we op de promenade langs het water naar een Indisch restaurantje. Na het avondeten kruipen we in ons bedje.

Australië - Nieuw Zeeland

We komen aan in Australië om 7u50 plaatselijke tijd. Ons bioritme wordt zwaar op de proef gesteld. Hier moeten we weer 4u wachten. Alles is hier peperduur dus van shoppen is geen sprake. We gaan dan maar iets  drinken. Tien min later dan gepland, mogen we het vliegtuig in maar jammer genoeg staan we nog een tijdje stil ... Nog niet alle koffers zijn aan boord en we vertrekken bijna 40 min later dan het oorspronkelijke vertrekuur. Reistijd naar Auckland is 3u40min. De innerlijke mens wordt weer verwend. We krijgen een curryschotel met rijst dit keer en mango ijs als dessert. De tijd gaat maar langzaam voorbij en we zijn beiden heel erg moe. We vliegen weer verder in de tijd dus wanneer we in Auckland aankomen is het 17u45. We zoeken onmiddellijk ons shuttle busje naar het hotel. De temperatuur valt alvast mee - het is een aangename 20 graden. Ons hotel ligt in het centrum van Auckland, zo'n 20 km van de luchthaven. Bij aankomst, krijgen we de vouchers van onze andere hotels. Die zullen we morgen wel bekijken. We willen graag zo snel mogelijk naar boven om te slapen, slapen, slapen, ...

Australië

Opnieuw krijgen we avondeten. Deze keer keuze uit kip en rijst of goulash met noedels. We gaan beiden voor de eerste optie en het moet gezegd, het was weer heel lekker. Diegenen die beweren dat vliegtuigkost niet lekker is, moeten eens met Qantas vliegen. De vermoeidheid begint te komen, Marleen heeft verschrikkelijke hoofdpijn die maar niet over wil gaan dus na het eten gaat ze om een medicijn vragen. Wanneer ze met haar pillen en glas water naar onze stoel komt, besluit er iemand zonder te kijken op te staan - gevolg, de helft van haar glas komt op haar T-shirt terecht waardoor ze de eerste uren niet echt comfortabel zit. Terwijl Marleen wat probeert te slapen, besluit ik nog maar een filmpje te kijken - zo gaat de tijd toch een beetje vooruit. We komen echter in een onweer terecht en krijgen een prachtig lichtspel ... 

Na 6u vlucht krijgen we opnieuw ontbijt, ook deze keer keuze tussen Aziatisch (rapencake met kip) en Europees (kaas omeletje met bacon, aardappel en tomaat). Ik ga voor keuze 1, Marleen voor keuze 2. Lekker! Er is ook weer yoghurt, vers fruit en een heerlijke bleuberry muffin.

Brussel - Londen - Hong Kong

We arriveren rond 16u in Zaventem en hebben tijd genoeg om in te checken want onze vlucht naar Londen vertrekt pas om 19u. We doen alles dus op het gemakske en wandelen na het afgeven van de bagage naar de gate. Ons ticket wordt echter niet aanvaard . . . Tja met al ons gebabbel, hebben we beiden niet gekeken welke gate we eigenlijk moeten nemen en we staan dus verkeerd. Dat begint al goed en we kunnen het nog niet op de vermoeidheid steken want we zijn pas vertrokken.

Eens op het vliegtuig blijkt dat we nog net goed zitten voor gratis ontbijt. Vanaf de rij achter ons moet er betaald worden - een meevaller want we dachten beiden dat er geen ontbijt inbegrepen was. Niet dat ik er veel aan heb want salami met mosterd vind ik niet echt een geweldige combinatie. Marleen heeft blijkbaar een andere sandwich die wel in de smaak valt. Gelukkig heb ik mijn vertrouwde bokes met ei gemaakt vanmiddag en kom ik dus niet om van de honger. Na een vlucht van 1u20min komen we aan in Londen. Een bus brengt ons vervolgens naar een andere terminal waar we nog 3 uurtjes moeten wachten op onze volgende vlucht naar Australië. Een waar shopping paradijs ... dus helemaal niet zo erg. De tijd vliegt voorbij. Om  22u30 vertrekt onze volgende vlucht - op tijd gelukkig. We zitten helemaal achteraan in het vliegtuig en hebben geluk want het zijn 2 stoelen naast elkaar aan het raam en gangpad dus we moeten niemand storen als we naar het toilet moeten, een hele geruststelling want we hebben een vlucht van 22u20min voor de boeg!  We zitten nog maar net neer en krijgen ons avondmaal al voorgeschoteld, keuze uit Aziatisch (vis met puree en prei) of Europees (lams met groentjes) - keuze snel gemaakt en het is best lekker. De eerste 12u zitten we bij momenten precies op een bommeltrein - heel veel turbulentie, wat bij de dame achter mij niet goed wordt bevallen. Voor ons gaat echter alles redelijk vlot. De raampjes worden verduisterd want voor ons is het ondertussen nacht maar we vliegen in het daglicht. We luisteren wat muziek, zien een filmpje en proberen wat te slapen. Net voor de landing krijgen we nog een lekker ontbijt met keuze uit muesli of omelet. We gaan voor de omelet. Verder is er ook fruit, yoghurt, een rozijnenkoekje en fruitsapje. Alleen de medische kousen die ik aan heb, spannen zo hard aan mijn benen dat ik er bij momenten ongemakkelijk van word. In Hong Kong moeten we in transit gedurende 1u50min om vervolgens  opnieuw het opgekuiste vliegtuig in te gaan voor alweer 10u30min vliegen. 

Gransdorf dag 3

We worden gewekt door de regen op het dak ... Pffff geen leuk begin van de dag. Maar na het ontbijt klaart de hemel een beetje op en besluiten we om toch even te gaan wandelen voor het middagmaal. We nemen de trap naar boven en wandelen zo via de kerk terug naar beneden. Daar komen we Cois en Roger tegen die hun vrouwtje beloofd hebben niet door de modder te wandelen met hun goede broek en schoenen ... maar helaas wij zijn niet van plan de gewone weg te nemen. Ze volgen ons en bijgevolg .... lopen ook zij lekker mee door de modder. Ejay vindt de plassen ook geweldig en zal dus opnieuw in bad moeten straks! 

We hebben het droog gehouden en iedereen is tevreden. We lunchen nog in het hotel, alvorens de koffers te pakken en opnieuw huiswaarts te keren.

De reservatie voor volgend jaar staat al in de agenda!

Gransdorf dag 2

Na het uitgebreide ontbijt, vertrekken we helemaal ingeduffeld tegen de koude en de hevige wind voor een flinke wandeling door de bossen. Liliane en Irene haken af na de eerste steile helling en keren terug naar het hotel. Na een half uurtje flink doorstappen is het tijd voor een pauze ... de schnaps en koekjes worden bovengehaald. Ondertussen is het stevig beginnen regenen dus aangenaam is het niet echt. Gelukkig voelen we er onder de bomen iets minder van. Eens buiten het bos worden we bijna omvergeblazen door een hevige windvlaag. Snel wandelen we de laatste kilometers naar het hotel om ons daar te verwarmen met een glühwein. Om half 1 kunnen we aan tafel ... weeral eten!

Na het middageten vertrekken we naar Trier voor een namiddagje shoppen. Wij waren echter niet alleen dus hebben er bijna 1 uur over gedaan om tot in het centrum te geraken. Twee uurtjes shoppen, reibeküchen en een te drukke kerstmarkt later, zonder pakjes weer huiswaarts. Gelukkig wacht er een lekker avondmaal op ons - welk Liliane en ikzelf gekozen hebben - keuze uit kip, zalm, scampi mmmmm heel erg lekker.

's Avonds is er geen quiz deze keer dus gaan we pappen. Na 15 spelletjes is Greta de grote winnaar.

Gransdorf dag 1

Vandaag vertrekken we naar ons oude vertrouwde Gransdorf. Net zoals alle andere jaren zijn we weer met een hoop en we gaan opnieuw afspreken in ons restaurantje in Prüm. Om 10u staat iedereen startensklaar bij ons mama voor de deur. Deze keer zal het zonder Gina zijn dus moeten we een ander slachtoffer vinden. Gelukkig kocht Robert onlangs een sjieke voiture en is er nog een plaatsje vrij in de auto. Rond 1 uur komen we als laatste aan in Kölner Hof. Ze hebben veranderingswerken uitgevoerd waardoor we niet zoals anders met z'n allen rond 1 tafel zitten maar per 4. Niet getreurd, het eten is zoals steeds heel lekker en met een volle maag wandelen we nog wat door het dorpje. Rond half 5 zakken we dan af naar Gransdorf. In Hotel Zum Holzwurm wachten Sylvie en Arthur, naar goede gewoonte nu niet op ons want jammer genoeg is Arthur ziek geworden en hebben ze besloten thuis te blijven ..  ocharme het venteke zat er zo mee in. Iedereen krijgt zijn vertrouwde kamer en na het uitpakken worden de bokkenpootjes bovengehaald. Na al dat gesnoep is het tijd voor het avondmaal. Véél te véél maar oh zo lekker - apfelstrüdel met vanillesaus mmmmm.

Later op de avond verdeelt de groep zich in 2. Sommige gaan kegelen en andere gaan gewoon wat drinken. Ik behoor tot de tweede categorie. De drie iPads worden bovengehaald en we lachen ons een breuk met Photo Booth. De onnozelste spelletjes zijn vaak de leukste! Om 21.30 u kruipen we onder de wol.