donderdag 4 september 2014

Daskalio

Ondanks dat er geen wake up call gevraagd werd, gaat de telefoon om 7u. Veel te vroeg, dus draai ik me nog eens om. Om kwart voor 8 word ik nogmaals gewekt :-( Ik besluit dan maar om op te staan. Deze morgen is er geen wolkje te bespeuren, straalblauwe hemel! Vandaag varen we naar het eilandje Daskalio om te genieten van de rustige omgeving, de zee en een lekkere BBQ met Griekse wijn. Op dit piepkleine eilandje wonen geen mensen en dagjestoeristen komen er vooral om te zwemmen. Voor de Grieken is het een soort pelgrimsoord waar ze naartoe komen om het kleine kerkje Zoodochou Pigi, dat al van 1688 dateert en hoog boven op de top van de berg staat, te bezoeken. Er zou ooit een geheime school op gevestigd zijn waar priesters de Griekse taal en geschiedenis bijbrachten aan de kinderen. Het bootje meert aan bij een prachtig klein kiezelstrandje, in een indrukwekkende baai - zo eentje uit de boekskes. We kunnen niet wachten om aan land te gaan waardoor we allemaal halsoverkop onze schoenen uitrekken en door het heldere water lopen. Even later legt de kapitein er een soort loopbrugje, bestaande uit twee planken maar iedereen zit al op het strand. Grappig! Met z'n allen wandelen we naar boven en dat is best een serieuze klim. Er zijn werkmannen aan het schilderen en ze hebben net de oude poort verwijderd en een nieuwe gestoken die ze in de gebruikelijke blauwe kleur aan het verven zijn. Opgepast dus voor onze kleren. Frans heeft de sleutel van het kerkje en opent deze voor ons. Binnen is het piepklein en zien we op wanden en plafond verschillende fresco's van heiligen en taferelen uit de bijbel. Er is een kleine nis met bel en van hier kijk je uit over het blauwe water.

Wanneer we beneden komen gaan de meesten onder ons het water in. De fijne kiezeltjes doen pijn aan de voeten maar eens in het water is het zalig genieten. Kleine visjes zwemmen langs je heen en het water is zo helder dat je je eigen voeten kan zien. Af en toe krijgen we iets te drinken en een hapje. "για μας" (Jamas), roept iedereen in koor. T'is zo eens iets anders ... aperitieven in het water.

Ondertussen bereiden de mannen de BBQ aan boord. Lekkere souvlaki, vergezeld van Griekse salade en brood. Na het zwemmen smaakt dit heerlijk. Als dessert krijgen we een lekkere watermeloen. De werkmannen zijn ondertussen ook naar beneden gekomen en hebben het oude kerkdeurtje gewoon in het zand neergezet ... idyllisch plaatje!

Rond half 3 varen we terug naar het hotel. De ouzo en wijn heeft rijkelijk gevloeid dus iedereen is in een uitgelaten stemming, enkelen beginnen zelfs de sirtaki te dansen.

We arriveren rond 3u in Tolo waar we ons even opfrissen en daarna trekken we het stadje in op zoek naar de kerk. We passeren opnieuw het ijssalon van eergisteren en kunnen het niet laten ... het ijs is hier buitengewoon lekker, vol van smaak en zeer romig, de naam roomijs dus meer dan waardig! Na al dat krachtvoer, starten we de klim naar de kerk. Veel Griekse gewoontes en tradities vinden hun wortels in de Christelijke Grieks Orthodoxe religie. De kerk speelt een belangrijke rol in het dagelijkse leven van de Grieken en religie en traditie zijn nauw met elkaar verbonden. Het kerkje staat dan ook midden in het dorp. Jammer genoeg is het gesloten maar we gaan zondag zeker een kijkje nemen wanneer er een dienst bezig is. We slenteren verder via de smalle straatjes en al gauw zijn we de weg kwijt. François ziet het niet meer zitten al dat geklim dus besluiten we af te dalen in de richting van de zee. Jammer genoeg komt de steile afdaling niet daar uit maar wel aan de oprit van een huis. We moeten dus terug ... met heel veel gekreun tot gevolg. Ja hellingen daar kennen ze hier wel iets van. Ook ons hotel is gelegen op een berg en kan je enkel bereiken via een steile klim. Dagelijkse fitness is dat dus! Wanneer we uiteindelijk beneden komen, is het tijd om even te gaan zitten en weer een heerlijk sinaasappelsapje te drinken. Zelfs papa laat het bier en de retsina voor wat het is en gaat voor gezond. De baai ligt vol met kleine zeilbootjes. Op het strand zelf is het redelijk rustig, met uitzondering van enkele beach babes en een Griekse macho die met zijn kinderen speelt. Avondeten is opnieuw buiten vandaag. Wanneer we aan het hotel arriveren, ruiken we al de BBQ. We krijgen er spontaan honger van. Snel opfrissen dus en opnieuw naar beneden. Na het eten wordt er muziek gespeeld en starten twee Grieken met het dansen van de sirtaki. Ik voel de bui al hangen en verdwijn in alle stilte. Als er iets is waar ik een hekel aan heb, zijn het de obligate dansjes van de toeristen. Ik geef dan toch de voorkeur aan lekker ontspannen met een goed boek op de kamer. Word ik oud?

 

1 opmerking:

  1. We zijn weer in gedachten mee op vakantie. Lichtjes gezond jaloers☺️.
    Onzen tijd komt ook nog.
    Geniet nog van dit super verlofke en groetjes aan je mama en papa!
    💋💋💋

    BeantwoordenVerwijderen