Varen - dag 2

De volgende ochtend komt het zonnetje door het dakterras en dat maakt dat ik stilletjes ontwaak. Ik heb zalig geslapen - die onmetelijke stilte met uitzondering van het zachte geklots van het water tegen de boeg. De oude vissersboot naast ons is verdwenen. Om 4 u vannacht was hij er al niet meer. De geur van vers gebakken brood komt me tegemoet en de ochtend komt langzaam op gang. Terwijl ik een tasje thee drink, springen de buurjongens al in het water, dat trouwens om 8u30 al 23 graden is. Aangenaam warm dus en dat ervaart Nino ook aan den lijve wanneer hij enige minuten later in het water valt. Twee grote honden lopen hem achterna en hij wil aan boord springen maar blijft met zijn pootjes aan de zijkant hangen. Diane roept de longen uit haar lijf maar wij horen het niet. Plots hoor ik een raar geluidje en ik roep ... Op dat moment lost hij en valt in het water tussen de boot en de wal. Gelukkig is Rudi super snel - in zijn onderbroek springt hij op de steiger en grijpt Nino aan zijn harnasje. Eind goed al goed. Nino wordt gewassen en is terug gelukkig. Diane moet wel even bekomen want ze heeft de daver op haar lijf. Een groep ganzen heeft onze ontbijtplaats naast het water ingepalmd. Die beestjes staan gekend als territorium verdedigers dus misschien is het toch veiliger elders een plekje te zoeken. We merken op dat het al half 11 is ondertussen dus besluiten we alvast koers te zetten naar het dorpje Veere en onderweg te ontbijten. De motor wordt gestart, we verlaten ons mooie idyllische plekje en kiezen het ruime sop. Het ontbijt smaakt heerlijk en ik waan me ergens in een warm land, enkel de palmbomen ontbreken. Aan de oevers zien we veel fietsers en wandelaars die genieten van de mooie natuur hier. Het Veerse meer is veel kleiner dan het Grevelingenmeer en ook heel erg druk. Het wemelt er van de surfplanken, roeibootjes en kleine zeiljachten. Ik ben in de wolken want we naderen na een twee uurtjes varen het gezellige stadje Veere. We mogen maar tot één uur aanmeren dus Diane en ik trekken er op uit om even wat te shoppen. Met een klein houten trapje klimmen we op de kade en boven bevinden we ons onmiddellijk in de gezellige drukte van een klein marktje. Een vrouwtje zit in typische klederdracht haar garnaaltjes te pellen, de geur van heerlijke gebakken vis dringt diep in onze neusgaten en wekt ons honger gevoel op.

Aan het centrale plein zien we een aantal koetsen en ook hier dragen de mensen hun originele klederdracht. Er is volgens de winkelbediende iets te doen zoals bij ons het ganzen rijden. Nino heeft het blijkbaar niet zo met paarden en wordt wat onrustig. We duikelen een winkeltje binnen en daar krijgt hij een speeltje om zijn aandacht een beetje af te leiden. Ik doe mezelf een prachtig thee serviesje cadeau. Je kan het volledig zelf samenstellen en het bestaat uit veel delen maar vermits Rudi en Diane nu hun vaste stek op linkeroever hebben, zullen ze nog wel eens naar Veere komen en dan kan ik telkens wat bij bestellen :-) De piepkleine huisjes tussen het groen en de mooi aangelegde voortuintjes maken Veere heel pittoresk. Na een uurtje moeten we dit prachtige dorpje alweer verlaten maar we hebben er van genoten. Diane en ik doen onze bikini aan en Rudi trekt de zeilen. Daar gaan we weer. Het zachte geluid van de boeg die door het water klieft en de wind die door de haren waait, is werkelijk zalig. In no time ben ik helemaal zen. Girls just wanna have sun. Tijd dus om ons languit op het dek te leggen en weer even te genieten van de zon met een boekje. Langzaam dut ik in op de wiegende beweging van het water. Ik kan het iedereen met een hectisch leven aanbevelen. Mijn hoofd is helemaal leeg - pure ontspanning. Af en toe komen er boten voorbij, waar de bemanning vol bewondering naar de Solveig zit te gapen. Een Franse vrouw roept haar man en zegt 'Regarde, quelle charisma ce bateau'. Rond half 5 komen we aan bij de sluis en leggen we ons vast aan een aanlegsteiger om te wachten tot de deuren open gaan. Van zodra deze een uurtje later geopend worden, steekt zo'n groot polyester geval ons voor. Op het dek luide muziek en drie yuppies met dito vrouwen waar de arrogantie van af druipt. Ja het is goed weer dus alle luxe vaarders die met wat slechter weer liever in de jachthaven blijven om daar show te verkopen, komen nu buiten. We zeilen verder naar Wemeldingen waar we de nacht zullen doorbrengen. Bijna een hele dag gezeild ... ik ben een gelukkig mens! Wanneer we op de bestemming aankomen, ben ik aangenaam verrast want het dorpje ziet er echt geweldig uit. We varen door een oude sluis en komen zo in het pittoreske kleine binnenhaventje met dito windmolen ... hoe Hollands kan het zijn?

De oesters hangen hier aan de rotsen dus voor de liefhebbers een waar smul paradijs. Rudi en ik gaan betalen terwijl Dianeke aan het eten begint. Wanneer we terugkomen, komt de heerlijke geur van gebakken kip ons al tegemoet. Er wordt een heerlijke pasta bereid. Wanneer de nacht valt kruip ik onder de wol. Ik denk niet dat ze me zullen moeten wiegen vannacht :-)

Gepubliceerd met Blogsy