Melissenpad en dierentuin Amersfoort

Zet Nadine niet aan het werk als je lekkere pistolets uit de oven wil want dat loopt faliekant af. Hoe het kon gebeuren, geen idee maar de broodjes komen eruit als keien. Waarschijnlijk verkeerd standje? Vandaag is het zondag en we zitten in een uiterst gelovig dorp dus dat betekent dat er geen enkele bakker open is. Gelukkig hebben we nog yoghurt met granola. Een gezond ontbijtje dus. We brengen alle afval weg, pakken in en rijden naar het Melissenpad, een kunstpad van één kilometer lang. Langs het pad komen we kunstwerken tegen die in beweging gezet kunnen worden door ergens aan te draaien of door er op te gaan fietsen. Oude gereedschappen werden aan elkaar gelast en daar werd een kunstwerk van gemaakt.

We starten aan een kleurrijke lantaarnpaal met naambord. De paal is versierd en er zit een varkentje bovenin. Natuurlijk geen echt varken, maar eentje van hout. Het is een voorproefje van de leuke en grappige kunstwerken die we tegenkomen. Deze zijn allemaal gemaakt door Ap Melissen van afvalmateriaal en oude landbouw attributen. Hij krijgt deze van particulieren, maar ook van ondernemingen uit de buurt.

We passeren oude gereedschappen in een hutje genaamd ‘Hutbewoners’, een huisje met een weegschaal waarop we kunnen gaan staan. Verderop komen we verbouwde fietsen tegen. We kijken onze ogen uit. Wandelend over het Kunstpad van Appie worden we af en toe echt verrast. Sofie had het zich allemaal anders voorgesteld. Zij dacht dat er echt herkenbare dingen gemaakt waren met oud ijzer maar het zijn dus gewoon grappige figuurtjes. We hebben in ieder geval onze ochtendwandeling achter de rug.

Zowel Sofie als ik houden wel van beestjes dus mag een bezoekje aan het Dierenpark Amersfoort niet ontbreken. De dierentuin ligt in een bosrijke omgeving en de start is alvast veelbelovend. De zwartstaartprairiehond komt uit Noord Amerika en is zo schattig om te zien. Er is een ondergrondse tunnel gemaakt waardoor je eigenlijk midden in hun woonkamer uitkomt. Ze zijn net aan het eten. 

We hebben zelf ook wel honger gekregen dus gaan we een kleinigheidje eten op het terras van een van de vele restaurants in het park. Het eten is hier verrassend lekker en eigenlijk valt de prijs ook best mee. Alleen de kraaien maken me een beetje nerveus. Ze komen wat mij betreft veel te dichtbij. In het park zijn verschillende werelddelen te ontdekken. Zo heb je het Snavelrijk waar we pelikanen van heel dichtbij kunnen zien baden in het water. Wat een machtige vogels zijn dat! Er zitten uiteraard ook flamingo’s, gieren en andere roofvogels.

In het Dinopark ontmoeten we de prehistorische bewoners die ooit op onze aarde leefden. Hier komen we meer te weten over de Brachiosaurus en de vliegende Pterodactylus! Heel erg leuk voor kinderen al is het soms ook eng. Ik spring bijna een meter omhoog wanneer er naast mij een hels geluid wordt afgespeeld. Het gebrul van de dino’s gaat door merg en been. Al vragen we ons wel af hoe ze in godsnaam kunnen weten hoe het gebrul van een dino ooit heeft geklonken.

Het verblijf van de slangen, spinnen en hagedissen geeft me lichte rillingen. Alleen die laatste kunnen me wel bekoren. Ze zitten roerloos op een tak en kijken ons indringend aan. Deze dieren kunnen zich moeiteloos aanpassen aan hun omgeving en verkleuren al naargelang hun achtergrond. Dit beestje hadden we bijna niet gespot.

Bij de olifanten blijven we nog even hangen. De immense dieren hebben een redelijk groot perceel om rond te lopen. Aan het eind van de dag eten we nog een lekker ijsje. We hebben echt genoten van het prachtige park met veel groen en af en toe mooie graffiti. Wat ons betreft mochten er wel nog wat meer dieren zijn.

Amersfoort - Spakenburg

We hebben zalig geslapen. Yves vindt het een beetje koud  buiten maar naar mijn normen is het echt weer om buiten te eten. Hij verschijnt dan ook met trui en vest aan tafel. Toch een vreemde vogel … De vogeltjes fluiten volop en we krijgen bezoek van een eenden familie met 9 jonkies.

Na het ontbijt rijden we naar Amersfoort die de bijnaam de keistad gekregen heeft. Al in de 16e eeuw werd er een reusachtige kei gespot tussen Amersfoort en Utrecht. Het was een enorme ‘grooten keeselsteen’! En ja hoor, 400 bewoners namen de kolos mee en sleepten de kei naar de Varkensmarkt. Ruim 10 jaar later werd de kei begraven, want het was toch wel iets te gek dat deze steen zomaar was meegenomen. Maar in 1903 kwam de kei weer tevoorschijn en sinds 1953 pronkt de Amersfoortse Kei aan de Arnhemsestraat. De kei is maar liefst 2 meter hoog en weegt wel 7.000 kilo! Of het bovenstaande verhaal echt waar is blijft een raadsel, maar de stad is vereeuwigd als Keistad en de inwoners staan bekend als de Keientrekkers.

In de binnenstad valt de Onze Lieve Vrouwetoren met een hoogte van bijna 100 meter onmiddellijk op. Het verhaal gaat dat Geertje Arends non wilde worden, maar onderweg naar het Agnietenklooster gooide ze een Mariabeeldje in het water. Ze vond het beeldje niet mooi en liet het in de gracht achter. Een aantal dagen later kreeg ze visioenen en een aantal wonderen vonden plaats. Om deze reden werd de Onze Lieve Vrouwetoren gebouwd die ook wel  Lange Jan wordt genoemd. 

De Monnikendam is een waterpoort die in de middeleeuwen werd gebouwd. De poort was een onderdeel van de tweede stadsmuur en staat er al sinds ongeveer 1420! De Monnikendam werd ter verdediging gebouwd voor aanvallen van de Geldersen. Maar de poort was ook belangrijk voor de waterhuishouding. Bij hoog water zorgde de poort er namelijk voor dat het water buiten de stad bleef. Dit schone water uit de Gelderse Vallei werd echter uitstekend gebruikt! Er werd namelijk bier van gebrouwen! 

In het oude gedeelte van de stad zijn er heel wat historische Muurhuizen. In de middeleeuwen stond hier een stadsmuur. De charmante huisjes nemen ons helemaal terug mee in de tijd. De hele omgeving heeft eigenlijk wel een middeleeuwse uitstraling. We vinden het super dat er zo veel water is in de stad. De grachten met bruggetjes en mooie terrasjes aan de oevers maken de stad heel erg idyllisch. 

We lunchen bij Downey’s coffee and tea, een particulier initiatief waar mensen met een verstandelijke beperking een volwaardige werkplek in de maatschappij hebben. Om de maaltijd af te sluiten, gaan we nog een dessertje eten bij Anna’s Smaakateljee . In het oude pakhuis bakt de voormalige winnares van heel Holland bakt heerlijke taartjes.

Net als in veel oude steden heeft ook Amersfoort historische hofjes. Deze staan bekend als de Armen de Poth, waarvan de oudste zelfs uit 1450 stammen! De monumentale hofjes waren vroeger de thuis van de armere bevolking en daklozen. Naast een dak boven hun hoofd ontvingen ze eten en giften die bekend stonden als de Poth. We bezoeken de huisjes die trouwens nog steeds bewoond zijn door vooral ouderen. Wat een oase van rust! Het weer is niet meer zo geweldig maar gelukkig regent het niet.  

De stier die midden in de stad staat werd oorspronkelijk gemaakt van sloophout maar na 2 jaar werd deze vernield door vandalen. De inwoners hadden de stier in hun hart gesloten en daarom besloot de kunstenaar een nieuwe te maken van staal. Op deze plek staat nog een mooi stukje van de oude stadsmuur. 

We hebben best al wat stappen gezet en Yves begint dit te voelen in zijn rug zegt hij. Tijd dus om even te gaan zitten. Van zodra we op een terras zitten naast het water aan de Koppelpoort verdwijnt Schumi echter. Typisch! Hij gaat even het water fotograferen. Wanneer hij na een tijdje terugkomt zeg ik ‘ok genoeg gerust nu zijn we weg zeker?’Hij was zich van geen kwaad bewust en ziet er de humor wel van in. 

Naast de Volmolen ligt de zogenaamde Stoneystuw. Deze stuw regelt de toevoer van water de Oostbuitensingel naar de Eem. Het water komt vanuit de Veluwevallei. Van oudsher is het bekend om zijn mineraalrijke en schone kwaliteit. Het is dan ook een bekende visstek.

We sluiten de dag af in de gemeente Bunschoten in Spakenburg. Gea had ons gezegd dat we hier zeker moesten stoppen en ze heeft gelijk. Wat een leuk dorpje! Misschien ligt het aan het feit dat de zon weer is doorgebroken en dat er een gezellige drukte heerst. Het dorp lag vroeger aan de Zuiderzee en ontwikkelde zich al vanaf de middeleeuwen tot vissersdorp. Sinds de aanleg van de Afsluitdijk nam de visserij af, maar vandaag de dag is er nog veel terug te zien van het visserijverleden. Tegenwoordig ligt Spakenburg aan het Eemmeer.

In de binnenhaven liggen prachtige schepen. Ze zijn vrijwel allemaal hier gebouwd en gerepareerd. Vanaf 1675 is er hier een ‘Schuytenmaekerye’. De Botterwerf vormt tezamen met de botters die in de Oude Haven liggen het meest markante dorpsgezicht van Spakenburg. Er wordt dan ook met veel liefde en aandacht gezorgd dat dit culturele erfgoed intact blijft door een groep enthousiaste vrijwilligers.

Het is zaterdag en dan staat ook traditiegetrouw de wekelijke markt. Yves en Sofie hebben een hongertje en kopen wat verse kibbeling aan een kraampje. Al knabbelend wandelen we verder door het dorp. Het is hier eigenlijk redelijk rustig. Er zijn geen hordes toeristen en dat is wel een verademing. 

In de zuurstok hebben ze heel wat lekkers. We betreden het gezellige kleine winkeltje en vullen een grote puntzak met kleurrijke snoepjes.

Eenmaal terug in ons huisje, steekt Sofie de bbq aan en dan is het wachten tot deze heet genoeg is om te beginnen bakken. Yves moet ons tegenhouden want geduld is niet aan ons besteed. We hebben honger! Sofie bakt het eerste vlees maar al in de pan. Ik heb een papillot met zalm dus dat gaat redelijk snel. 

Gorinchem

Sinds 2021 trekken Sofie, Yves en ikzelf er één weekendje per jaar op uit en om beurten kiezen we de bestemming. Dit jaar viel Sofie de eer te beurt en zij koos opnieuw voor onze Noorderburen. We trekken richting Amersfoort. Deze gezellige stad in de provincie Utrecht, heeft een knus centrum met veel bezienswaardigheden, bijzondere musea en toffe winkeltjes. Ook aan terrasjes en lekkere restaurantjes geen gebrek dus ik kijk al uit naar onze ontdekking. Maar op de heenweg passeren we eerst Gorichem, een echte vestingstad, gelegen aan de Merwede en de Linge. De oorspronkelijke vestingwallen met bastions zijn nog vrijwel helemaal intact en daarmee is Gorinchem de grootste authentieke vesting van Nederland. Rond 1600 werd de middeleeuwse stad een 'moderne' vesting. De Grote Toren zien we al van ver pronken boven de daken van de huizen en even vragen we ons af of we gedronken hebben. Het lijkt wel de scheve toren van Pisa.  

We wandelen door de pittoreske straten van de oude vestingstad richting de Grote Markt, een van de meest gezellige plekken in de stad. Het levendige plein is omringd door talloze caféetjes en restaurants. We zetten ons op een gezellig terras naast de fontein. Al snel merken we dat er een windje staat want we worden nat gespritst. We kiezen dus maar snel een andere tafel, verder weg van het water. Hier genieten we van een heerlijke lunch. Hoe heerlijk is het om eindelijk nog eens een terrasje te doen. Zonnebril op onze snoet, genieten van de warmte! 

Over de vestingwallen van Gorinchem loopt een wandelpad (5km) dat ons langs allerlei historische punten brengt. Van op de muur hebben we een prachtig uitzicht over het water en de molens in de verte. Bij het tolhuis steken we de sluis over. Oorspronkelijk diende het Tolhuis uiteraard om tol te innen van alle passerende schepen. Nadien had het nog verschillende functies van burgerschool tot hospitaal. Er loopt een stukje van het voetpad door een bos waar ze een schommel hebben gehangen. Hier komt het kind in mij weer even boven. Het is een charmant stukje van de vestingwallen. We moeten wel wat oppassen want het staat hier vol netels. 

Onderweg komen we nog enkele stenen korenmolens tegen waar het graan tot meel werd gemalen. Een daarvan staat op de Dalemwal: korenmolen De Hoop. Hier staat ook nog een kanon uit de 18de eeuw. De molen is open dus besluiten we een kijkje te nemen. Vooraan staat een bordje dat de molenaar maar wat graag vragen beantwoordt. Er zit een man op een  bankje verstopt in een klein kamertje. Veel zin om te praten heeft hij blijkbaar niet want hij zit er muisstil. Sofie ziet een oude zwart wit foto en vraagt zich luidop af of deze hier genomen is. De man heeft de vraag zeker gehoord maar doet alsof hij doof is. Yves fluistert nog in mijn oor dat hij denkt dat hij dood is, sofie heeft hem zelfs niet gezien, zo stil was hij. 

Niet enkel tijdens de middeleeuwen vonden militaire operaties in Gorinchem plaats. Bij het begin van de Koude oorlog werden hier militaire geheimen verzameld door middel van spionage. Het militaire radioverkeer van de Russen werd afgeluisterd in de kazematten. Ergens halverwege komen we nog een molen tegen, de molen Nooit Volmaakt staat aan de Bagijnewal aan de andere kant van de stad. Ook hier bevindt zich een kanon. 

Ook door de binnenstad loopt de rivier en dat is best pittoresk, net als de vele muurschilderingen. Ze zijn van de hand van Jan de Man.

Alvorens we naar ons huisje rijden, stoppen we nog even bij de Pyramide van Austerlitz. Deze is gelegen op het hoogste punt van de Utrechtse Heuvelrug. Het monument stamt uit de tijd van Napoleon van begin 1800. In 1804 liet generaal Marmont de piramide bouwen door het Frans-Bataafse leger, als eerbetoon aan zijn vriend en voorbeeld Napoleon Bonaparte.

Ons gastenverblijf Elferink Hoeve ligt vlak bij het lieflijke dorpje De Glind midden in de natuur. Wanneer we toekomen in ons sfeervolle huisje hebben we inderdaad een fantastisch uitzicht over de landerijen en het bos aan de overkant. Het is hier echt een beestenboel: 2 katten, een hond, enkele ganzen, rammen en schapen, koeien, pony’s en paarden. Het is dan ook een zorgboerderij. Gea onze gastvrouw komt zich even voorstellen. Ma flodder is er niets tegen. We offreren haar een praline en dan is ze niet meer te stoppen. Ze vertelt ons in geuren en kleuren wat er in de nabije omgeving allemaal te beleven valt. Daarbij vergeet ze even dat we maar 2 nachtjes blijven. 

Er is een mooi terras waar we nog wat napraten over de dag en een kleinigheidje eten. Sofie en ik gaan nog even een kijkje nemen in de stallen en bij de wei waar de beestjes zitten. De rammen hebben een duivelse blik in hun ogen. Ik ben er eigenlijk wat bang van. Op deze unieke plek gaan we vannacht zeker de prachtige sterrenhemel kunnen bewonderen.