woensdag 10 juni 2015

Valencia - dag 1

Er hangt een donkere schaduw over onze vakantie want er zijn stakingen aangekondigd bij de Spaanse luchtvaartmaatschappijen. Onze vlucht is alvast verlaat – niet leuk, maar we laten het niet aan ons hartje komen … het is vakantie en dat begint al van zodra we in Zaventem toekomen. We huppelen vrolijk met ons koffertje door de douane. Alles lijkt normaal te verlopen dus nog snel even een zoete zonde om de vakantie in te zetten en dan naar de gate. De vlucht voor ons, naar Barcelona is nog niet vertrokken. Wie zien we daar aanschuiven? De Soulbrothers met Bert Gielen, Wim Soutaer en de Charles. Muzikant zijn zal dan toch niet zo veel opbrengen. Onze vlucht vertrekt om 12u45 Twee vlieguurtjes later staan we in de stralende Spaanse zon. “Well hello Valencia. It’s good to be back!” Zeg je Valencia dan denk je sinaasappelen. Maar Valencia is zoveel meer. Het is het best bewaarde geheim van Spanje. Als klein zusje van Madrid en Barcelona krijgt het niet de aandacht die het verdient. De sinaasappelstad heeft enkele jaren geleden mijn hart al gestolen dus ik ben heel blij nog eens terug te komen. De stad heeft dezelfde ‘vriendelijke’ vibe als Antwerpen, het is niet te groot maar heeft wel alles wat je van een stad verwacht. Including beach! Daarbij schijnt het zonnetje het grootste deel van het jaar. De luchthaven van Valencia ligt ongeveer 10 km buiten het centrum. We nemen de metro en gaan naar het Ayre Hotel Astoria Palace om in te checken. Daarna gaan we op verkenning in het centrum. Ons hotel ligt vlakbij het prachtige Plaza Ayuntamiento, het grootste en bekendste plein van Valencia. Het plein met de leuke bloemenstalletjes is fijn om even te relaxen. Er zijn genoeg bankjes en er zijn zon- en schaduwplekjes maar wij besluiten om eerst even iets te drinken op een terrasje. Een traditioneel en populair drankje hier in Valencia is de horchata, het is vrij zoet en wordt gemaakt van tijgernoten (chufa). Ijskoud is het wel lekker maar toch niet voor herhaling vatbaar. Na deze verfrissing beginnen we aan onze wandeling door El carmen, de oudste wijk van Valencia en we laten ons meevoeren door smalle steegjes en langs prachtige pleinen. Af en toe hebben we het gevoel even verdwaald te zijn maar hierdoor komen we wel de meest leuke winkeltjes tegen. Af en toe komen we ook prachtige kunstwerkjes tegen, gevels volledig beschilderd met leuke graffiti.

‘La Lonja de la Seda’ (zijdebeurs) of ook wel ‘Lonja de los Mercaderes’ (beurs van de marktlieden) genoemd is een prachtig monument in gotische bouwstijl. Van buitenaf lijkt La Lonja op een middeleeuws kasteel maar het werd gebouwd in de 15de eeuw als hoofdkwartier voor de zijdehandel Deze handel vond plaats in de Sala de Contratación, een zaal met imponerende spiraalzuilen. Het gebouw is door Unesco op de Wereld Erfgoedlijst geplaatst. We komen binnen via een tuintje met sinaasappelbomen. Daar is het heerlijk vertoeven en we lopen er praktisch alleen. Even verder passeren we de Iglesia de los Juanes, een 14de eeuwse barokke kerk en één van de oudste van de stad. Het verhaal gaat dat vroeger arme families hun kinderen op de drempel van de markt naar de vogel op de top van de kerk lieten kijken om dan snel weg te lopen. Zo hoopten ze dat een marktkoopman werk voor ze zou hebben. Via de Plaza Redonda, een rond plein omringt door huizen van drie etages met balkons, wandelen we verder naar de pas gerenoveerde stadpoort Torres de Quart die al wel bestaat sinds de 15de eeuw en vroeger als gevangenis diende. We betalen elk 2 euro om de torens te beklimmen. Dat was niet echt een goed idee. Eerst schuif ik uit en bezeer mijn been waarna ook Viviane van een verhoogje tottert en jammer genoeg iets slechter terecht komt. De zijkant van haar bil is helemaal geschaafd en ze heeft een dikke buil net naast haar oog. Terug beneden haal ik mijn beste Spaans boven en vraag in een plaatselijk cafeetje naar wat ijs, dat vermindert gelukkig de zwelling. Al bij al toch nog goed afgelopen. We vervolgende onze weg naar de Torres de Serranos. Deze stadspoort was eind 14e eeuw de hoofduitgang naar het noorden. In de begintijd was het zowel een verdedigingspoort als een plek voor officiële ontvangst van koningen en ambassadeurs. Later was het een gevangenis voor rijke gevangenen. Boven zouden we volgens de reisgids een prachtig zicht hebben op de stad maar één blik en we begrijpen elkaar. We gaan ons hier niet meer aan wagen. Ondertussen is het 20u en hebben we wel wat honger gekregen. Spanje equals good food & wines. En laten wij daar nou net fan van zijn. Genoeg reden om uit te zoeken op welke plek wij, als liefhebbers van een Bourgondische lifestyle, gaan genieten. Nicky heeft ons aangeraden bij El Ceuva tapa's te gaan eten. Dat was alvast geen slechte keuze, de croquettas de pollo zijn subliem, net als de calamares en de patatas bravas.

Ons dessertje nemen we in de nabijheid van de kathedraal. In één van de zijstraatjes zien we een Portugees restaurantje waar ze heerlijke pasteis de belem hebben. Niet echt Spaans maar wel overheerlijk! Ons eerste dagje zit er op en we kruipen moe maar voldaan in ons bedje.

 

2 opmerkingen:

  1. Dat ziet er weer tof en leuk uit.Geniet nog van de tapas en de lekkere wijn
    Wees de volgende dagen voorzichtig zodat jullie niet met gebroken ledematen
    naar huis komen .Misschien is Valencia al veel veranderd sinds wij daar
    geweest zijn.Heb je blog van 3 dagen gelezen en denk dat wij op hetzelfde
    ogenblik in Duinkerke waren op de dijk.
    Geniet nog groetjes voor jullie 2
    Greta

    BeantwoordenVerwijderen
  2. je slaagt er toch weer in om mij jaloers te maken ! Valencia blijft ook voor mij
    nog steeds een van de mooiste steden. Geniet ervan en doe geen heksentoeren niet meer.
    Groetjes

    BeantwoordenVerwijderen