Onze laatste volledige dag in Valencia begint zonnig maar ze voorspellen hier onweer dus moeten we vroeg beginnen met genieten. Ons terrasje van gisteren is gesloten dus gaan we alvast in de richting van Ruzafa. Dit is een multiculturele wijk met een mix van culturen en nationaliteiten. Chinezen, Arabieren, Italianen, Engelsen, Russen, Australiërs: mensen van over de hele wereld leven hier zij aan zij met de Spanjaarden. Deze diverse populatie geeft de wijk zijn charme en unieke gevoel! We wandelen eerst het spectaculaire treinstation binnen, een prachtig gebouw uit begin jaren 1900 in Oostenrijkse Art Nouveau stijl. Het is ontworpen om een onvergetelijke indruk na te laten bij reizigers. De centrale hal is versierd met mozaïeken uit de omgeving. Op de muren staat in verschillend talen ‘Goede reis’ te lezen. Naast het station op de Plaza de Torros, ligt de arena. Architectonisch gezien is dit één van de interessantste gebouwen van de stad. Neo klassiek met 4 galerijen en 384 symmetrische bogen die er van buitenaf adembenemend uitzien. Hier worden naast stierengevechten ook vaak concerten gegeven. Even verderop zien we een klein terrasje dus hier vleien we ons neer voor ons ontbijt. Net naast het etablissement zit er een bedelaar ons verlekkerd aan te staren. We hebben al betere plekken uitgekozen om te ontbijten. Gelukkig trakteert een Spaans meisje naast ons koffie en brood aan de arme man. Een must-visit in deze hippe wijk is Mercado de Ruzafa. Verse vis, kleurrijk groente en fruit, warm brood ... je vindt het hier allemaal. De markt is te herkennen aan de vrolijk groen gekleurde buitenkant, omringt door allerlei bloemenstalletjes. Een pluspunt is dat deze foodmarket een stuk rustiger is dan de Mercado Central in de binnenstad. De markt is heel authentiek en er zijn weinig toeristen. Er hangt een intieme sfeer en het is de ontmoetingsplaats voor vele bewoners. Tijdens het boodschappen doen, zie je de Spaanse vrouwtjes de laatste nieuwtjes uitwisselen. We genieten van de lekkere geuren die in onze neusgaten kruipen maar er valt echter niets te proeven hier, dus gaan we verderop opnieuw in het zonnetje zitten voor een lekkere wortelcake en een tasje koffie. Ik ga binnen bestellen. In het Spaans uiteraard maar de dame achter de toonbank begint me daar te ratelen. Ik begrijp echt niet dat ze geen enkele moeite doen om trager te praten. Enfin, het lukt ons uiteindelijk wel om elkaar te begrijpen. Weer prachtige graffiti hier op muren, garagepoorten, in steegjes. Dat maakt deze wijk echt gezellig in mijn ogen. Ben dus in mijn nopjes.
Daarna is het tijd voor de patertjes want Viviane wil graag El Patriarca vanbinnen bekijken. Donderdag was er een dienst bezig dus gaan we vandaag terug. We besluiten een geleide tour te nemen. We zijn slechts met z'n drieën, wij en een dame uit Portugal. Deze laatste en onze gids zijn duidelijk begeesterd door het christelijke geloof. Vol passie vertelt de man in kwestie over het ontstaan van Valencia, het christendom en het klooster. We zouden ons bijna bekeren .... Na achtereenvolgens de kerk, de binnenkoer, de trappenhal, het museum en de kapel te hebben bezocht, hebben we een beetje een overdosis aan het katholicisme. Dan maar naar onze lievelings bezigheid ... lekker eten. In de Ruzafa wijk zouden ook churros te vinden zijn en ja hoor net voor we de Plaza de Ayuntamente bereiken, zien we een nieuwe zaak die churros verkopen. Wat is een bezoekje aan Spanje zonder deze lekkernij? We nemen er elk drie want we willen nu ook niet overdrijven :-) We moeten natuurlijk ook nog lunchen maar Spanjaarden starten hier meestal pas mee rond een uur of drie dus we hebben nog even tijd. Aan het gemeentehuis staat een massa mensen en net zoals ik niet kan weerstaan aan graffiti, kan Viviane niet weerstaan aan mensenmassa's. Haar curiositeit neemt dan de bovenhand en ze moet weten wat er gaande is. TVE staat te filmen dus zal het wel belangrijk zijn. We gaan wat dichterbij en ook al verstaat Viviane geen Spaans, ze is er zeker van dat de nieuw verkozene van het parlement er iets mee te maken hebben. Tijd om eerst wat te shoppen. Eindelijk krijg ik Viviane ook zo ver om haar portemonnee boven te halen ... het zijn wel geen schoenen maar ben toch blij dat ik niet alleen met nieuwe spullen naar huis ga. We lunchen opnieuw in de Mercado Colón want de bocadillos hier zijn zo lekker. Onderweg naar het hotel passeren we een schattig, roos cupcake winkeltje en de cupcakes lachen ons toe. Ja we weten het ... we zijn een beetje aan het overdrijven vandaag met al die zoetigheden maar och het is de laatste dag en maandag is altijd een goede dag om een dieet te starten :-)
Ondertussen is Viviane's bril echt stuk, na haar val op die eerste dag hing deze nog maar met haken en ogen aan elkaar. We lopen enkele brillenwinkels binnen maar niemand kan deze repareren. Dan maar wat kleefband rond het oor draaien. Tijdelijke oplossing maar alles is beter dan met iemand over straat te lopen die overal tegenaan botst omdat ze geen lap ziet. En 's avonds met een zonnebril rondlopen is ook niet echt een optie. Na het shoppen, halen we nog snel even wat geld uit de muur. Aan onze voeten ligt er een bedelaar maar hij lijkt ons niet op te merken, praat gewoon wat tegen zichzelf. Gelukkig kunnen we jullie de geur van zijn zweetvoeten besparen maar geloof ons, deze was niet te harden! Daarna is het tijd om de koffers te pakken alvorens we opnieuw de stad intrekken. Wanneer we beneden komen, stroomt het water door de straten. Een hevig onweer is losgebarsten net boven ons hotel. Alle mensen die ons hotel binnenkomen, zijn gewoon doorweekt. We nemen het zekere voor het onzeker, wachten tot het een beetje minder regent en kiezen er dan voor om net over het hotel een restaurantje in te duiken. De kok is ook helemaal van zijn apropos want hij geeft ons eerst het hoofdgerecht. Gelukkig zijn wij niet moeilijk en eten we nadien met de glimlach ons voorgerechtje op. De lieve ober is heel blij met deze vriendelijke Belgen want hij zat wel een beetje verveeld met de situatie. Voor we het weten is het weeral laat en morgen moeten we vroeg uit de veren. Het is echt jammer maar onze prachtige tijd hier zit er bijna op. Valencia is voor mij de gezelligste stad van Spanje en ze blijft me nog steeds verbazen! Er is zo veel moois te zien, prachtige architectuur, rustige parken, lekker eten en ga zo maar door. In plaats van er over te lezen kan ik dan ook alleen maar aanraden om er ook eens heen te gaan!
Gepubliceerd met Blogsy
Blijkbaar weten jullie niet dat je voor spanje steeds in het bezit moet zijn van een reservebril. Je moet mij echter niet vragen hoe ze dat kunnen controleren.
BeantwoordenVerwijderenZo nu komt er een einde aan julie dolce far niente.
Goeie vlucht terug.