zaterdag 23 juli 2016

Antwerpen - dag 3

Het Theaterplein leeft, bruist en er valt altijd wel wat te beleven. Zeker op zaterdag wanneer hier de vreemdelingenmarkt staat. Veel leuker trouwens dan de zondagse vogeltjesmarkt. Dat is dan weer het voordeel van een local te zijn en toch niet de toeristische aanbevelingen te volgen. Hier kunnen we de hele wereld ruiken en proeven. We starten in Marokko want we nemen ons ontbijt aan het, volgens ons, leukste kraam van heel de markt. Terwijl de pastilla met kip wordt opgewarmd, krijgen we alvast een gloeiend heet kopje verse muntthee. Het is nog relatief rustig en we zien rondom ons de bedrijvigheid op gang komen. Na het ontbijt, kuieren we nog even over de markt. Daarna zoeken we het bastion op. Dee Dee loodst me via de ondergrondse parking aan de Nationale bank naar -3. Tijdens de heraanleg van de leien en het bouwen van de ondergrondse parking in 2003, legden archeologen het keizersbastion uit de 16de eeuwse Spaanse omwalling bloot. De restanten werden op dezelfde plaats maar wel 6 meter dieper heropgebouwd. 

Daarna wandelen we via de Leopoldstraat naar het Elzenveld. Dit kloosterpand werd in de loop der eeuwen veelvuldig vergroot en verbouwd. De oudste delen dateren uit de zestiende eeuw. Vanaf 1986 werden de middeleeuwse hospitaalzalen gesloten voor ziekenzorg. Na jarenlange bewoning verliet de religieuze orde op 12 januari 1989 het klooster en vestigde zich in een nieuw rustoord. Verstopt achter de gevels van de Lange Gasthuisstraat ligt hier een groene oase met naast een trompetboom de twee spoken van Albert Szukalski, samen De kreupele en de blinde en verwijzend naar de moeizame communicatie in onze tijd. Ik weet niet hoe ze het doet maar Dee Dee zorgt er altijd voor dat bepaalde deuren voor haar geopend worden. Ook nu weer, want heel uitzonderlijk mogen we een kijkje nemen in de Onze Lieve Vrouwe kapel. Het barokke interieur is heel bijzonder. De Plantentuin, in de volksmond “den botaniken hof”, ligt net naast het Elzenveld. Het prachtige smeedijzeren hekwerk en de pittoreske lantaarnpalen waarmee de tuin is omgeven, zorgen voor een nostalgisch effect. Vroeger was dit de tuin van het nabijgelegen hospitaal, maar nu is het de plek om helemaal zen te worden. Deze kleine tuin met zo'n 2000 soorten planten en prachtige bloemen, waarvan er verscheidene beschermd zijn, is een oase van rust midden in de stad. 
 
Tijd voor wat cultuur! Op naar het Museum Mayer van den Bergh. Dankzij zijn neus voor kwaliteit kon hij een verzameling Europese kunst aanleggen van (toen nog betaalbare) topkwaliteit. Toen Fritz Mayer van den Bergh stierf op 43-jarige leeftijd na een val van zijn paard maakte zijn moeder, Herniëtte van den Bergh, werk van zijn levensdroom. Zij bouwde in 1904 een museum voor de kunstvoorwerpen die hij, samen met haar, had verworven. Het museum heeft iets heel erg koesternds. 'Huismuseum met kamers vol kunst'  de ondertitel van het museum is het allereerste museum ter wereld dat letterlijk rond één collectie is gebouwd, met speciale belangstelling voor Bruegel. Een absolute topper is zijn ‘Dulle Griet’ (1562). In tegenstelling tot het MHKA is dit museum voor ons wel een aanrader. Ook al zijn het geen schilderijen die we aan onze muur zouden hangen, het is wel kunst met de hoofdletter K! 

We passeren nog even terug langs de markt voor een snelle hap bij het kraam van de ambachtelijk bereide kroketten. Met de slogan 'life is too short to drink cheap wine' geven ze aan dat hun kroketten het best vergezeld worden met een glaasje cava. De Bourlaschouwburg is een waar pareltje in onze stad. Dit Théâtre Royal Français opende in 1834 de deuren. Standbeelden van filosofen, dichters, componisten en schrijvers begroeten ons vanaf dit prachtige halfronde gebouw. De grandeur wordt ook binnen verder gezet maar jammer genoeg is het gebouw gesloten wegens jaarlijks verlof. 

Op tientallen plaatsen koesteren de Antwerpenaren barokschilder Peter Paul Rubens (1577-1640). De virtuositeit van hun vermaarde stadsgenoot openbaart zich in historische kerken, prachtige musea en uiteraard in het bijzonder in het Rubenshuis, een schitterende woning met groots atelier die de meester liet uitbouwen tot een heerlijk stadspaleis. Lang geleden bezocht ik het huis van Rubens maar het was vooral de prachtige renaissancetuin die ik graag nog een keertje wou zien. De tuin werd opnieuw aangelegd naar één van Rubens’ schilderijen met gewassen die in zijn tijd ook bestonden. Het wordt een kleine teleurstelling want de tuin was mooier in mijn gedachten. 

Het Belgische koningspaar mag dan een leuk optrekje hebben in Brussel, ook in Antwerpen staat er een Koninklijk Paleis. Dit mooie rococopand van 1750 ligt net om de hoek. Nu huist er de heerlijke chocoladewinkel van Dominique Persoone. Volgens de geschiedenisboeken hield Napoleon wel van een kopje chocolade, maar toen hij het paleis in 1799 aankocht en grondig renoveerde had hij wellicht geen besef dat in zijn keuken een paar honderd jaar later naar hartenlust met één van zijn lievelingsingrediënten geëxperimenteerd zou worden.

Shoppen en citytrippen is een onafscheidelijke combinatie en we duiken dus ook regelmatig een winkeltje binnen. Maar als je alle gespreksonderwerpen aan bod wil laten komen, moeten er ook stops ingepland worden. Af en toe vleien we ons neer om iets lekkers te drinken. 

Een reis rond de wereld maken en toch gewoon in Antwerpen blijven. Kan dat? Jazeker, en het is ook nog eens heel gemakkelijk. We beginnen in de joden buurt. Het schitterende steentje waar elke vrouw – en allicht ook menig modebewuste man – van droomt, is in Antwerpen een dagdagelijkse realiteit. De eeuwenoude flirt tussen mens en diamant is vaak bezongen, maar nergens zo tastbaar aanwezig als hier. Antwerpen is het fascinerende wereldcentrum voor diamant. Mijn vroegere werkplek bevindt zich in deze buurt en ik hou er van om nu en dan nog eens door de kleine straatjes te wandelen. Dit is het epicentrum van de grote orthodoxe joodse gemeenschap in Antwerpen. Het wordt ook wel eens het Jerusalem van het Noorden genoemd. Behalve de beste juweliers van Antwerpen vind je hier ook nog eens een enorme verzameling geweldige bakkerijtjes en koosjere delicatessenwinkels. Eén van de meest bekende koosjere bakkerijen is Kleinblatt, waar je de heerlijkste koffiekoeken, gebakjes, bagels en pralines koopt. Aangezien de Joodse gemeenschap behoorlijk gelovig is, en een grote groep bij de 'chassids' hoort, hebben we vandaag pech want op zaterdag is het Sjabbat, de Joodse dag van rust. Na al dat stappen, heeft Dee Dee het lumineuze idee om een velo te reserveren. Voor slechts 3,80 euro hebben we al een dagpas te pakken. Zo kunnen we ons snel verplaatsen in de binnenstad. In no-time fietsen we naar het nabijgelegen stadspark waar heel wat vrome joden rondkuieren op hun vrije dag.
 
Het park maakte vroeger deel uit van 16de -eeuwse stadswal en werd in de 19de eeuw opnieuw aangelegd in de stijl van de Engelse landschapsarchitectuur. Vanaf de romantische brug in de vijver is het zalig mensjes kijken. We fietsen verder naar de kleine Portugese synagoge aan de Hovenierstraat, waar we enkele traditioneel geklede Joden tegenkomen die elkaar ‘Gut Shabbes’ wensen. Ondertussen is het zachtjes beginnen regenen en dat treft want Dee Dee heeft in haar nieuwe 'het Bucket list boek' gelezen dat onder de 500 dingen die je gedaan moet hebben in je leven, dansen in de regen er eentje van is. Voor de synagoge neemt ze me dan ook enthousiast vast en begint te dansen. Ik weet niet wat me overkomt en denk wat krijgt ze nu weer? Tot ze me uitlegt waarom - alvast één uitdaging volbracht!

Van de Joodse cultuur gaan we naadloos over naar de islamitische wanneer we onder het spoor fietsen. Hier maken de synagogen plaats voor moskeeën en de koosjere winkels voor halal eetcafés. Maar we ontdekken er ook een hoekje Afrika. Verscholen tussen de moderne kantoorgebouwen zijn er een paar baobabs verstopt en aan de Lange Kievitsstraat zien we de mooiste Afrikaanse batikstoffen. Langs de Turkse groentewinkels, Marokkaanse bakkertjes, tweedehands en vintage kledingwinkels belanden we in Borgerhout: een geweldige mix tussen écht Antwerps en multi-culti.  Bruisend middelpunt van de buurt is het oer-volkse Moorkensplein, rond het statige Districtshuis, dat omzoomd is door gezellige cafés en restaurants. Bijzonder is Mokkakapot, een koffietentje, galerie, lunchcafé en winkel in één. Leuk detail over de naam: Mokkakapot is de fonetische schrijfwijze van ‘Ik maak je kapot’ in het Antwaarps. 

Je zou het bijna niet verwachten als je middenin het volksbuurtje staat dat Borgerhout is, maar op 5 minuten fietsen, nadat we de Platin en Moretuslei zijn overgestoken, zijn we in een totaal andere wereld. De terrasjes van de Dageraadplaats lonken uitnodigend maar we fietsen nog even verder tot aan 't groen kwartier. Het is de nieuwe groene autovrije oase van bijna 8 ha binnen de stadsgrenzen van Antwerpen, op de terreinen waar vroeger het Militair Hospitaal stond. Een evenwichtige mix van trendy lofts in historische gebouwen, nieuwbouwappartementen met groot terras en gezinswoningen met tuin. Stuk voor stuk bieden ze een nieuwe en unieke visie op wonen in Antwerpen: alle troeven van de stad, aangevuld met een rustig autovrij park. Hier bevindt zich The Jane van Sergio Herman.
 
We parkeren onze fietsjes aan het station van Berchem en gaan verder te voet. We reizen zo'n 120 jaar terug in de tijd want we zijn belandt op Zurenborg, een wijk die aan het brein van Gaudí lijkt te zijn ontsproten. Het is maar lastig voor te stellen dat aan het einde van de 19de eeuw dit deel van Antwerpen enkel bestond uit weilanden. Totdat de rijke, invloedrijke families Cogels en Osy er in weelderige Belle Epoque stijl grote herenhuizen lieten bouwen. De huizen in Zurenborg zijn allemaal rijkelijk versierd met torentjes, mozaïeken en buikige balkonnetjes.
 
Tot op het gênante af, staan we zonder schroom binnen te loeren in de prachtige Art Nouveau huizen met klinkende namen als Huize Zonnebloem en De Tulp. Ook de Waterloostraat en Transvaalstraat staan boordevol schitterende Belle Epoque panden. Aan de Draakplaats zetten we ons in Café den draak neer op het terras voor een lekker aperitiefje. 

Indische restaurantjes in onze Scheldestad zijn er niet zo veel en de meeste kennen we dan ook. In onze zoektocht naar onze favoriete keuken, vinden we toch een nieuw exemplaar - Ballywood aan de Dagenraadplaats. Wanneer we het Indisch-Pakistaanse restaurantje binnenwandelen zijn we het er beiden over eens dat de inrichting beter kan. De kaart is veelbelovend want de prijzen zijn zeer schappelijk en er staan vele lekkere curry's op. Ook mijn lievelingsgerechtje de chicken tikka massala dus mijn keuze is snel gemaakt. Alles wordt hier vers bereid in de tandoori oven. De unieke kruidenmix is lekker maar mijn gerechtje lijkt in de verste verte niet op de traditionele tikka massala. Bovendien is het very spicy. Op zich geen probleem voor mij en het is ook best lekker maar als je een bepaalde verwachting hebt en die wordt niet ingelost dan heeft een mens de neiging om wat teleurgesteld te zijn. Toch eet ik veel te veel want na slechts twee hapjes heeft Dee Dee al genoeg en het is toch echt zonde om al dat eten terug naar de keuken te sturen. 

Dat moet er snel weer afgewerkt worden!  We springen dus opnieuw de fiets op en zetten onze wereldreis verder. De indrukwekkende en statige huizen in deze wijk doen ons dromen van een lotto overwinning. We passeren de Chinese wijk om zo opnieuw bij ons hotel te arriveren. 


2 opmerkingen:

  1. Weer een leuke dag gehad en alle culturen bezocht.
    Lekker gaan eten en af en toe een drankje meer moet
    het zijn in jullie city trip.
    Geniet nog en veel plezier op de volgende dag.
    Kusjes
    Greta

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een geluk dat er cityfietskes bestaan, want dat traject allemaal te voet had moeilijk gegaan en met openbaar vervoer ben je ook langer onderweg. Spijtig dat ballywood wat tegensloeg. Gelukkig was het jou keuze
    en ben je er niet op mijn verzoek heen gegaan, want dan had ik mij schuldig gevoeld !
    Geniet er nog van en ik kijk al uit naar de volgende dag.

    BeantwoordenVerwijderen