zondag 24 juli 2016

Antwerpen - dag 4

Op zondag mag een mens zich extra laten verwennen dus besluiten we eerst naar de Chocolate box in de Wijngaardstraat te gaan, mijn favoriet ontbijtplekje in de stad. Mocht het peperkoekenhuisje van Hans en Grietje écht bestaan, dan zou het ongetwijfeld lijken op dit leuke koffiehuisje. De ideale plek voor lekkerbekken! Het leven is een feest dus blijf lachen … deze slogan kan je lezen op de menukaart. De woorden zijn hier echt van toepassing want we worden in de watten gelegd door de dame die het uitbaat, niets is haar te veel. Het vrolijke interieur, pastelkleurtjes en bloementjes behang, alsook het schattige servies, doen ons zin krijgen in iets lekkers. Vermits het zonnetje schijnt zetten we ons op het al even fleurige terrasje en ik bestel alvast de witte chocolademelk en het kleine ontbijtje. Dee Dee eet gewoon mee en dan is het nog overdaad! Een zalige zoete geur nestelt zich in onze neusgaten, om er het volgende anderhalf uur te blijven. Dit is echt een waar paradijsje. Een zwerver die wat in zichzelf praat en bijgevolg nooit eenzaam is volgens Dee Dee, passeert het terras maar verder is er weinig volk in de stad. Het is hier echt zalig rustig en dus een geweldig begin van de dag!

 
Vandaag staat ’t Eilandje op het programma. Het is een modern eerbetoon aan wat Antwerpen groot maakte: de haven en het water. In deze buurt in het noorden van de stad ontstond de havenstad die wereldfaam verwierf. De pakhuizen zijn prachtig opgeknapt en hebben andere bestemmingen gekregen. De nieuw aangelegde kades lijken wel speciaal gemaakt om te flaneren en de enorme jachten in de haven te bewonderen. 

We starten aan het Museum aan de Stroom (MAS) dat in 2011 de deuren opende en als een waar pronkstuk in het midden van de wijk staat. Het museum herbergt de collectie van het oude Scheepsvaartmuseum, maar ook diverse bijzondere kunststukken die uit de Nieuwe Wereld via de haven in Antwerpen terechtkwamen. Vanaf het dak van het MAS hebben we een prachtig uitzicht over Antwerpen. Het Red Star Line museum even verderop laten we aan ons voorbij gaan daar we dit beiden onlangs nog bezochten. De gigantische havenkranen en imposante gebouwen van de Red Star Line, de rederij die talloze emigranten naar Amerika voer, staan nog als bakens van het verleden aan de horizon. In de oude rederijgebouwen worden de talloze verhalen van immigranten uit heel Europa verteld. Een prachtig museum!

We bezoeken wel het diamant- en het zilverpaviljoen dat vandaag de kunstvorm art nouveau in de kijker zet. België is de absolute pionier wanneer het op deze verfijnde en gracieuze stijl aankomt. De juweeltjes zijn heel erg mooi en ook het tafelzilver kan ons wel bekoren. 

Aan de Godefriduskaai met de gezellige terrassen, is het Felixarchief. Dat was ooit een enorme opslagloods voor koffie, hop, graan, tabak en wijn. Nu is het pakhuis 'het geheugen' van Antwerpen: het stadsarchief. We wandelen naar binnen om de oude binnenstraat te bewonderen, waar de douane vroeger de goederen controleerde. Hier bevindt zich ook het restaurant van Wim Ballieu.  Balls of Glory serveert je ’s werelds allerallerallerlekkerste gehaktballen, met vlees van eerlijke origine, met de hand gedraaid en beroemd om hun heerlijke, vloeibare vulling! Vermits het ondertussen middag is, hun terras heel pittoresk gelegen is aan het water en de chicken massala in de aanbieding, besluiten we een balletje te nuttigen! Wel met een slaatje ipv stoemp - dat zal toch al iets schelen in de calorietjes! 

 
De haven van Antwerpen was van groot belang voor alle lagen van de Antwerpse samenleving, vooral aan het einde van de 19de eeuw draaide het hele sociale leven in de stad rond de haven. Rondom de kaaien en dokken zijn beelden te vinden die verschillende personages uit die periode voorstellen, zoals een emigrant, een melkmeisje, een dokwerker en een advocaat. Al wandelend door 't Eilandje komen we alle beeldjes tegen. 

Tussen het Eilandje en de wijk Spoor Noord is er sinds begin juli een nieuwe parkbrug van 170 ton geopend. Voetgangers en fietsers kunnen op die manier sneller en veiliger de Leien oversteken. De brug vormt een opvallende toegangspoort tot het noorden van de stad. De weerspiegelende zon speelt door de vele openingen een spel van licht en schaduw.
 

Ook wij nemen de brug naar Park Spoor Noord. Het park, dat ooit een enorm rangeerterrein voor treinen was, werd in 2009 geopend. Het heeft met ruim 24 hectare een enorme oppervlakte en het is dan ook niet zo gek dat de locals hier graag komen. Wat een ruimte! Er is veel groen, lange wandelpaden en een enorm skaterpark met veel mooie graffiti. Ook Cargo Zomerbar is leuk om te ontdekken. We wanen ons hier bijna in de Antillen met de exotische muziek op de achtergrond. Een Cubaan maakt voor ons de allerlekkerste mojito  die we ooit gedronken hebben. Met de cocktail in de hand zakken we weg in een ligstoel en genieten we van de spelende kinderen in de fonteinen. Even de ogen sluiten voor een middagdutje. 

 
Wanneer we terug in de binnenstad zijn, bezoeken we de Sint Pauluskerk. Dit ‘barok juweel in een gotisch schrijn' staat op een boogscheut van de Schelde. De voormalige kloosterkerk van de dominicanen uit 1571 is een streling voor het oog en volgens mij de mooiste kerk van Antwerpen. We kuieren langs de prachtige barokaltaren, het sublieme meubilair, het  indrukwekkende orgel, de meer dan 200 beelden en meer dan 50 schilderijen. Ze bezorgen de kerk haar unieke uitstraling. In 1968 werd de kerk getroffen door een brand. Met gevaar voor eigen leven redden de parochianen, onder wie de hoertjes uit de nabijgelegen rosse buurt, de kunstwerken uit het vuur. De calvarietuin ernaast voelt aan als ‘a secret garden’ tussen de grote beelden en nodigt uit tot bezinning. Hier blijven we dan ook even verpozen.
 
We hebben ondertussen zin gekregen in iets zoet en vermits Popoff al bijna 20 jaar op Dee Dee's bucketlist staat, zakken we af naar de Oude Koornmarkt. Al sinds 1985 baat Marleen dit authentiek en knus restaurant uit. Haar levenswerk ligt in het hartje van Antwerpen, waar het uitstekend vertoeven is. We zetten ons op het terras van het oude melkhuisje en kiezen respectievelijk de Citroen-merengue taart en de tarte tatin. Je proeft gewoon dat de taarten hier met verse ingrediënten en veel liefde bereid worden.

Tijd om te ‘Snuisteren' – dit Antwerpse woord betekent zoveel als: snuffelen tussen antiek en kitsch. Zondag is een goede dag om te snuisteren in Antwerpen. De meeste 'gewone' winkels zijn dicht, maar 's middags openen veel antiek- en vintagewinkels in de Kloosterstraat de deuren. Ja op zondag is deze straat echt “the place to be”. Jacob Jordaens die hier op zijn sokkel staat, ziet elke zondag talloze Nederlanders naar de Kloosterstraat stromen en terugkomen met allerlei brocante spulletjes onder de arm. Deze plek was in de dertiende eeuw een binnenhaven. Aan pand nr 15 gekomen moet ik, zoals steeds, even binnenwandelen bij de permanente tentoonstelling van Eddy Van Gestel. Hier word ik als het ware naar binnen gezogen want er hangen steeds prachtige foto’s van deze topfotograaf. Even ben ik in dromerige modus denkend dat ik misschien ooit genoeg geld zal hebben om een werk te kunnen kopen. 

We wandelen tot aan de Nieuwe Linde waar ze volgens Peter geweldige pasta bolognese hebben. Deze is inderdaad super en zo zie je maar dat lekker eten niet duur hoeft te zijn. Met een vol buikje beëindigen we deze voorlaatste dag in Antwerpen.

3 opmerkingen:

  1. Elk jaar weer is het om met mijn BFF op reis te gaan. Zelfs ons uitstapje naar de koekestad is een topper....

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een prachtige foto van dee dee. Eentje om in te
    kaderen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja hé het is dan ook een klasse dame mijn BFF !!!!!!!!

    BeantwoordenVerwijderen