Onze laatste dag is aangebroken en we moeten jammer genoeg terug naar huis maar niet getreurd, we hebben nog een hele dag om te genieten van dit prachtige weer. We ontbijten voor de laatste keer in ons hotel. Jamón en tortilla … ik ga het weer missen! Bij het uitchecken vergeet de receptionist 2 ontbijten aan te rekenen. Omdat ik hem erop aanspreek, deelt hij de koek in twee. Hij rekent er maar eentje extra aan. Soms loont het om eerlijk te zijn. We rijden richting Barcelona maar maken een tussenstop in Montserrat, een bijzondere rotsformatie met op 1236 meter de hoogste piek. De weg er naartoe, met de vele haarspeldbochten is prachtig. Achter elke bocht hebben we zicht op de indrukwekkende rotsformaties die ons omringen. Wat voelen we ons klein.
Op de berg is het Benedictijnse klooster van Montserrat gevestigd, welke veel pelgrims trekt vanwege het beeld van de ‘Zwarte Madonna’. We kopen een toegangskaartje voor de basiliek en een bezoekje aan de zwarte Madonna maar moeten een uurtje wachten want er is net en dienst bezig en dan mogen er geen toeristen binnen. We zetten ons dus eerst even in het zonnetje.
Een kwartiertje voor het einde van de dienst gaan we aanschuiven. Het klooster met een enorme bibliotheek is gebouwd in de 11e eeuw en is best indrukwekkend. Er zijn op het domein ook nog enkele musea maar die gaan we niet bezoeken. De mensen die in groepsverband komen, mogen wel eerder binnen.
Eenmaal binnen in de basiliek is het dan ook al een drukte van jewelste. We wandelen tot aan het altaar en doen dan nog een rondje. Aan de zijkant is er een kleine wandelweg waar je een kaarsje kan kopen om aan te steken. De vele kleurtjes van de kaarsen zijn wel stemmig moet ik zeggen. We vragen aan een medewerkster waar nu eigenlijk de zwarte Madonna staat. Blijkt dat we dan terug naar buiten moeten en dan aan een andere deur opnieuw moeten aanschuiven. De rij is verschrikkelijk lang en met één blik naar elkaar, denken we hetzelfde en maken we rechtsomkeer. Of ze nu zwart of blank is, het blijft een Maria.
We rijden naar Colonia Güell, een dorpje dat in 1890 werd gesticht door de industrieel Eusebi Güell en diende als een soort gemeenschap voor zijn medewerkers in de textielindustrie. Het is even zoeken maar uiteindelijk vinden we een parking dicht bij het toeristenbureau. We kopen alvast een ticket voor de kerk en dwalen wat door het dorpje dat vol prachtige huisjes staat.
Niemand minder dan Antoni Gaudí kreeg de opdracht om de plaatselijke kerk te bouwen. Door geldgebrek is deze kerk nooit afgewerkt en werd alleen de onderste crypte afgerond. Van zodra we het domein betreden, hebben we de Gaudi vibe. De pilaren die schuin naar het dak toelopen en de vele mozaïeksteentjes zijn niet te miskennen.
Ook binnen is het prachtig. De crypte heeft veel glas-in-lood en mozaïek, zoals enkel Gaudi dat kon. Zelfs de kerkstoelen zijn bijzonder.
Na ons bezoek aan de kerk is het twee uur voorbij en ons buikje begint te rommelen. We gaan dus op zoek naar een restaurantje. We nemen elke een tapa met zoete aardappelfrietjes en pan con tomate. De hoeveelheid eten die op tafel komt is immens. We gaan zeker geen honger hebben vanavond. Rond vier uur rijden we naar de luchthaven om onze huurwagen terug in te leveren. Deze keer eens geen problemen gehad met ons wagentje en ook na de checkup is hij goedgekeurd. We kunnen met een gerust hartje terug vertrekken. Het was alweer een top vakantie met ons tweetjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten